Το «νέο» πρόσωπο της Λίντσεϊ Λόχαν και η φράση «δεν έχω πειράξει τίποτα πάνω μου»

Η δραματικά διαφορετική εμφάνιση της Λίντσεϊ Λόχαν προκάλεσε πολλές συζητήσεις όταν έκανε το ντεμπούτο της νωρίτερα φέτος, με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να γεμίζουν με εικασίες σχετικά με καινοφανείς «μη ανιχνεύσιμες» επεμβάσεις, στις οποίες μπορεί να υποβλήθηκε για να πετύχει την εμφάνισή της.

Όταν τελικά η Λόχαν ρωτήθηκε σχετικά, απέδωσε την αλλαγή σε «μια πρωινή κρύα πετσέτα προσώπου» και στην περιποίηση Avene.

Την ίδια περίπου εποχή, η Αριάνα Γκράντε αρνήθηκε ότι έχει κάνει οποιαδήποτε αισθητική επέμβαση σε τεστ ανιχνευτή ψεύδους (που ως γνωστόν δεν γίνεται δεκτό στο δικαστήριο).

Διακεκριμένοι λογαριασμοί ομορφιάς, όπως η IGFamousbyDana, εξέφρασαν την οργή τους για τη δήλωση, γράφοντας σε μια ανάρτηση στο Instagram: «Είμαι τόσο ενοχλημένη. Η δουλειά της δεν είναι καν διακριτική, άρα πρέπει να μας θεωρεί ηλίθιους».

people on here really think if someone “becomes nice” and gets their life together it undoes aging, thickens hair, changes the arrangement of their facial features. fascinating to observe https://t.co/SO1nGadjpi

— Beth McColl (@imbethmccoll) November 22, 2024

«Δεν έχω πειράξει τίποτα πάνω μου»

Οι διασημότητες συνηθίζουν να αρνούνται τις αισθητικές επεμβάσεις (για να το ανακαλέσουν στη συνέχεια).

Η Κάιλι Τζένερ πέρασε χρόνια αποφεύγοντας τις ερωτήσεις σχετικά με τα ενισχυμένα χείλη της πριν τελικά παραδεχτεί ότι έκανε fillers. Στη συνέχεια αρνήθηκε συστηματικά τη χειρουργική επέμβαση, ισχυριζόμενη ότι το μεγαλύτερο στήθος της ήταν αποτέλεσμα της περιόδου και της εφηβείας, προτού ομολογήσει ότι έκανε αυξητική στήθους.

Ομοίως, η Μπέλα Χαντίντ αμφισβήτησε τις εικασίες περί χειρουργικής επέμβασης σε συνέντευξή της στο InStyle, δηλώνοντας: «Φοβάμαι να βάλω fillers στα χείλη μου. Δεν θα ήθελα να χαλάσω το πρόσωπό μου». Το 2022, το μοντέλο εξομολογήθηκε ότι στην πραγματικότητα είχε κάνει επέμβαση στη μύτη της στα 14 της χρόνια.

Η Κιμ Καρντάσιαν έκανε ακτινογραφία γλουτών το 2011 για να αποδείξει ότι ο πισινός της ήταν «αληθινός» και ότι δεν είχε βάλει εμφυτεύματα (παρά τις εικασίες ότι είχε κάνει BBL μεταφορά λίπους που δεν θα φαινόταν σε μια σάρωση), ενώ το 2005, η Τάιρα Μπανκς έκανε ένα υπερηχογράφημα για να αποδείξει ότι ήταν φυσική, αφού καταδίκασε τις χειρουργικές επεμβάσεις στη βιομηχανία, για να ομολογήσει αργότερα ότι έκανε ρινοπλαστική τη δεκαετία του ’90.

Όταν οι διασημότητες αρνούνται την επέμβαση ομορφιάς, συχνά αποδίδουν τις μεταμορφώσεις τους σε ηθικολογικές αλλαγές στον τρόπο ζωής ή σε φυσικά σωματικά φαινόμενα, όπως η περίοδος, η εγκυμοσύνη ή η ασθένεια

Η «ντροπή» του να αλλάξεις το πρόσωπό σου

Το κατά πόσο οι διασημότητες μας οφείλουν την αλήθεια σχετικά με το αν έχουν υποβληθεί σε πλαστικές επεμβάσεις είναι ένα θέμα που έχει συζητηθεί πολύ και αναμφίβολα θα συνεχίσει να συζητείται για πολλά χρόνια.

Αλλά το γεγονός ότι τόσοι πολλοί συνεχίζουν να λένε ψέματα και να αρνούνται αποδεικνύει ότι εξακολουθεί να υπάρχει μια βαθιά πολιτισμική πεποίθηση ότι η «φυσική» ομορφιά είναι ένα ηθικό επίτευγμα και ότι υπάρχει μια ντροπή που ενυπάρχει στο να αλλάζεις το πρόσωπό σου με «τεχνητό» τρόπο.

Όταν οι διασημότητες αρνούνται την επέμβαση ομορφιάς, συχνά αποδίδουν τις μεταμορφώσεις τους σε ηθικολογικές αλλαγές στον τρόπο ζωής ή σε φυσικά σωματικά φαινόμενα, όπως η περίοδος, η εγκυμοσύνη ή η ασθένεια.

Αυτή η πλαισίωση υποδηλώνει μια σχεδόν παραμυθένια αφήγηση ότι η σωματική ομορφιά αποτελεί ανταμοιβή για την καλή συμπεριφορά.

Σωματικά χαρακτηριστικά και χαρακτήρας

«Είναι πραγματικά αστείο να βλέπεις τους ανθρώπους να προσπαθούν ακόμα να μειώσουν την επιστροφή της Λίντσεϊ Λόχαν προσποιούμενοι ότι έκανε τόσες πολλές χειρουργικές επεμβάσεις, ενώ στην πραγματικότητα έκοψε τις ουσίες, άλλαξε τη ζωή της και απέκτησε ένα μωρό», ανέφερε ένα viral tweet από έναν θαυμαστή της Λόχαν.

«Δεν μπορείς να αναπαραγάγεις αυτή τη λάμψη ακόμα και με όλες τις χειρουργικές επεμβάσεις και το μακιγιάζ του κόσμου». Αυτή η αφήγηση της ηθικής λύτρωσης που εκδηλώνεται σωματικά δεν είναι καινούργια- ιστορικά, η φυσιογνωμία, η ψευδοεπιστήμη του προσδιορισμού του χαρακτήρα από τα σωματικά χαρακτηριστικά, συνέδεε την ηθική αρετή με τη σωματική ομορφιά.

Σήμερα, αυτό εκδηλώνεται σε αυτό που η κοινωνιολόγος Meredith Jones αποκαλεί «ηθικά καλλυντικά» – την ιδέα ότι η καλή συμπεριφορά πρέπει να είναι ορατή στο σώμα.

«Η ομορφιά έχει γίνει ένα ηθικό ιδεώδες, ένα ιδεώδες που σηματοδοτεί όχι μόνο το πώς φαινόμαστε, αλλά και το ποιοι είμαστε»

Οι «φυσικές» επεμβάσεις και το χαμηλό εισόδημα  

Η φιλόσοφος Heather Widdows, στο βιβλίο της Perfect Me: Beauty as an Ethical Ideal, υποστηρίζει ότι από το να βλέπουμε την ομορφιά απλώς ως αισθητική, έχουμε περάσει στο να τη θεωρούμε ως ηθική επιταγή.

«Η ομορφιά έχει γίνει ένα ηθικό ιδεώδες», γράφει, «ένα ιδεώδες που σηματοδοτεί όχι μόνο το πώς φαινόμαστε, αλλά και το ποιοι είμαστε».

Οι συνέπειες είναι ανησυχητικές. Όταν επιμένουμε ότι η ομορφιά πρέπει να είναι «φυσική» για να είναι νόμιμη, δεν θέτουμε απλώς αδύνατα πρότυπα – κάνουμε ηθικές κρίσεις.

Το ιδεώδες της φυσικής ομορφιάς μας, λοιπόν, δεν έχει να κάνει στην πραγματικότητα με το να είμαστε καθόλου φυσικοί, αλλά με το να επιτελούμε τη φυσικότητα με τρόπο που να σηματοδοτεί την ηθική ανωτερότητα.

Και οι άνθρωποι που είναι σε θέση να επιτελέσουν καλύτερα τη φυσικότητα είναι αυτοί που έχουν τα χρήματα για να κάνουν την καλύτερη ποιότητα επεμβάσεων, γεγονός που δημιουργεί ένα διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ των τάξεων ομορφιάς και τιμωρεί τους ανθρώπους με χαμηλότερο εισόδημα.

Αυτό εξηγεί γιατί οι διασημότητες μπορεί να καταβάλλουν εξαιρετικές προσπάθειες για να αρνηθούν προφανείς αισθητικές εργασίες- η παραδοχή «τεχνητής» βελτίωσης ισοδυναμεί με παραδοχή ηθικής αποτυχίας.

Οι διασημότητες μπορεί να μην μας θεωρούν ηλίθιους, αλλά ποντάρουν στην προθυμία μας να αναστείλουμε τη δυσπιστία, να αγοράσουμε τη φαντασίωση που πουλάνε – κυριολεκτικά και μεταφορικά

Η ψευδής διχοτόμηση

Η ρητορική γύρω από τη μεταμόρφωση της Λίντσεϊ Λόχαν δημιουργεί μια ψεύτικη ισοδυναμία μεταξύ της ηθικής συμπεριφοράς και της φυσικής εμφάνισης, υπονοώντας ότι όσοι διατηρούν την ομορφιά τους «φυσικά» είναι κατά κάποιο τρόπο πιο ενάρετοι από εκείνους που αναζητούν χειρουργική επέμβαση.

Όταν οι θαυμαστές επισημαίνουν την προφανή χειρουργική εργασία, κατηγορούνται ότι μειώνουν την ιστορία της προσωπικής της ανάπτυξης, λες και η αναγνώριση της παρουσίας των αισθητικών επεμβάσεων ακυρώνει κατά κάποιο τρόπο το ευρύτερο ταξίδι της ανάρρωσης και της μητρότητας.

Αυτή η ψευδής διχοτόμηση – ότι κάποιος πρέπει είτε να βελτιωθεί χειρουργικά είτε να μεταμορφωθεί ηθικά, αλλά ποτέ και τα δύο – μιλάει για την επίμονη ανάγκη του πολιτισμού μας να πλαισιώνει την ομορφιά με ηθικούς όρους.

Άλλο ωραίος, άλλο καλός

Καθώς περιηγούμαστε σε έναν όλο και περισσότερο φιλτραρισμένο και επεξεργασμένο κόσμο, η γραμμή μεταξύ πραγματικότητας και τεχνάσματος συνεχίζει να θολώνει.

Οι διασημότητες μπορεί να μην μας θεωρούν ηλίθιους, αλλά ποντάρουν στην προθυμία μας να αναστείλουμε τη δυσπιστία, να αγοράσουμε τη φαντασίωση που πουλάνε – κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Ίσως ήρθε η ώρα να αναρωτηθούμε τι χάνουμε όταν δεχόμαστε αυτά τα ψέματα ως αλήθεια – όταν δεχόμαστε την ομορφιά ως ηθική επιταγή – και τι θα μπορούσαμε να κερδίσουμε από το να απαιτήσουμε περισσότερη ειλικρίνεια από εκείνους που επωφελούνται από τις φιλοδοξίες μας.

Η πραγματική μεταμόρφωση που χρειαζόμαστε δεν είναι σωματική – είναι ο διαχωρισμός της ιδέας του να δείχνεις ωραίος από το να είσαι καλός.

*Με στοιχεία από dazeddigital.com