«Το κόσμημα είναι ένα χαμόγελο, είναι η τελευταία πινελιά πριν ολοκληρώσουμε μια εμφάνιση, είναι καθαρά θέμα ευχαρίστησης» λέει η Καίτη Ταζεδάκη, η οποία ακολούθησε την ίδια σκέψη και για τα γούρια της μετατρέποντας σε καρφίτσες για το πέτο και κατά συνέπεια σε κοσμήματα για όλον τον χρόνο.

«Με ενοχλεί γενικότερα το είθισται» ξεκαθαρίζει η ίδια συστήνοντας με κάποιον τρόπο τον εαυτό της. «Και επειδή είθισται τα γούρια να κρέμονται εγώ τα έκανα καρφίτσες» συνεχίζει η Καίτη Ταζεδάκη, η οποία προτιμά «το μπανάλ από το κακόγουστο», όπως ξεκαθαρίζει.

Η Καίτη Ταζεδάκη άνοιξε το κατάστημα Πετράδι, στο Κολωνάκι, το 1975, το οποίο και διατήρησε μέχρι το 2012

Η Καίτη Ταζεδάκη με τα κοσμήματά της / Photo: Ντίνος Διαμαντόπουλος

Το γούρι της χελώνας

Η Καίτη Ταζεδάκη και η σημασία του κοσμήματος

Καρφίτσα / καρφ(ί) + υποκοριστικό επίθημα -ίτσα / κόσμημα που έχει στο πίσω μέρος ακίδα ή μηχανισμό παρόμοιο με της παραμάνας για να στερεώνεται στον ρουχισμό. Μέταλλο, ακτινοβολία, αντανάκλαση στον ήλιο και αιχμή. Ταιριάζει στη δημιουργό των κοσμημάτων-γουριών-καρφιτσών, τα οποία έχουν στολίσει τα άκρα, τα πέτα και τα φουλάρια των ενημερωμένων Αθηναίων.

Η Καίτη Ταζεδάκη άνοιξε το κατάστημα Πετράδι, στο Κολωνάκι, το 1975, το οποίο και διατήρησε μέχρι το 2012.

Ενδιάμεσοι σταθμοί μιας πετυχημένης και δημιουργικής πορείας με άξονα την αναβαθμισμένη αισθητική ήταν η συνεργασία της με το Μουσείο Μπενάκη και τα εμπνευσμένα από τον εσωτερικό διάκοσμο του μουσείου κοσμήματά της, η συνεργασία της με το Μέγαρο Μουσικής, η συνεργασία της με την Εθνική Πινακοθήκη στην έκθεση Ελληνική Τοπιογραφία 19ος Αιώνας, τα κηροπήγια της που παρουσιάστηκαν από τον τότε πρόεδρο του Μουσείου Μπενάκη, Άγγελο Δεληβοριά.

Μερικοί μόνο από τους πάμπολλους σταθμούς.

Οι λιβελούλες είναι σύμβολα θάρρους, δύναμης και ευτυχίας. Τα φωτεινά τους χρώματα και η ευκίνητη πτήση τους θαυμάζονται στην ποίηση του Λόρδου Tennyson και στην πεζογραφία του H. E. Bates

Για το 2024 η Καίτη Ταζεδάκη σχεδίασε μια λιβελούλα

50 χρόνια γούρια

Για το 2024 η Καίτη Ταζεδάκη σχεδίασε μια λιβελούλα, αέρινη και φίνα. Οι λιβελούλες αντιπροσωπεύονται στον ανθρώπινο πολιτισμό σε αντικείμενα όπως αγγεία, βραχογραφίες, αγάλματα και κοσμήματα Art Nouveau.

Είναι σύμβολα θάρρους, δύναμης και ευτυχίας. Τα φωτεινά τους χρώματα και η ευκίνητη πτήση τους θαυμάζονται στην ποίηση του Λόρδου Tennyson και στην πεζογραφία του H. E. Bates.

Κάθε γούρι-καρφίτσα της Καίτης Ταζεδάκη κι ένας συμβολισμός.

Η αλατέρια για «να διώξουμε τους ανεπιθύμητους και την κακιά την αύρα και ό,τι βαραίνει κάθε σπιτικό, ξου ξου» λέει η ίδια και συνεχίζει την αναδρομή στο παρελθόν: «Το 2000 η Ολυμπιακή Αεροπορία ήθελε κάτι για τις υπερατλαντικές πτήσεις και σκέφτηκα την σπείρα, κάτι ελληνικό, που δείχνει και το 2000.

»Τα δεντράκια είχαν γίνει για τη Eurobank και το ελαφάκι ήταν η αδυναμία της Νίκης Γουλανδρή, η οποία είχε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.

»Το παράθυρο συμβολίζει το άνοιγμα στον καινούργιο χρόνο, άνοιγμα του τόπου μας, το γαλάζιο του ουρανού, το φως στην ψυχή μας, το φως στη ζωή μας.

»Σκούπα, κοκόρι, σαμπάνιες, ρόδι, αρκούδι, βελανίδι… τόσα πολλά καθημερινά πράγματα γίνονται πολύτιμες έννοιες στα χέρια της Καίτης Ταζεδάκης, γίνονται στολιστικά αντικείμενα».

Το γούρι του κόκορα

-Έφερε κάποιο γούρι σας μεγάλη τύχη σε κάποιον;

Ναι, φυσικά. Ένας που γνωρίζω σίγουρα είναι ο φωτογράφος μου, ο οποίος πριν μερικά χρόνια μου είπε ότι άλλαξε η ζωή του με το γούρι μου. Παντρεύτηκε, έκανε οικογένεια, όλα πήγαν κατ’ ευχήν. Από τότε δεν μου παίρνει χρήματα.


*Το φετινό γούρι της Καίτης Ταζεδάκη μπορεί κανείς να το βρει στο πωλητήριο του Μουσείου Μπενάκη (Κουμπάρη 1) και στο Μ Shop του Μεγάρου Αθηνών.