Ο ηθοποιός με τις μεγαλύτερες εισπράξεις στην ιστορία του Χόλιγουντ χάρη σε μια καριέρα που συνδυάζει blockbusters και ταινίες δημιουργών, ο Σάμιουελ Τζάκσον κατάφερε να εμφανιστεί σε επικά κινηματογραφικά franchise -βλ. Star Wars και Marvel- αλλά και να συμμαχήσει με διακεκριμένους σκηνοθέτες όπως ο Mίλος Φόρμαν, ο Mάρτιν Σκορσέζε, ο Πολ Τόμας Άντερσον και, φυσικά, οι Κουέντιν Ταραντίνο και Σπάικ Λι. Μπορεί να μην έχει κερδίσει κάποιο Όσκαρ, έχει όμως σηκώσει το τρόπαιο «πιο κουλ άντρα στο Χόλιγουντ».

«Εάν επρόκειτο να οριστούν άυλες ιδιότητες όπως η κομψότητα ή το χάρισμα, θα ήταν ένας καλός υποψήφιος» σχολιάζει η El Pais.

Ένας survivor από μόνος του, o Σάμιουελ Τζάκσον ήταν τοξικοεξαρτημένος, αλκοολικός και μόνο στα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν η σύζυγός του και ηθοποιός LaTanya Richardson, με την οποία είναι παντρεμένος για περισσότερα από 40 χρόνια και η κόρη του Zoe τον βρήκαν αναίσθητο στο πάτωμα της κουζίνας.

Είχε περάσει το προηγούμενο βράδυ πίνοντας τεκίλα και καταναλώνοντας κρακ. Ήταν το αποκορύφωμα ενός επίμονου εθισμού που είχε ξεκινήσει από το κολέγιο. Η γυναίκα του του έδωσε τελεσίγραφο.

«Απείλησα ότι θα τον αφήσω αν δεν πήγαινε για απεξάρτηση. Ήξερα ότι δεν μπορούσα να αφήσω αυτό το αγόρι που θαύμαζα τόσο πολύ. Αλλά είχα αγανακτήσει. Το μισούσα αυτό που συνέβαινε. Μια γυναίκα μισεί να βλέπει τον άντρα της να είναι αδύναμος», είχε πει στο Vanity Fair.

Ο Τζάκσον παραδέχτηκε τον εθισμό του και πέρασε 28 ημέρες σε απεξάρτηση. «Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι ήμουν αλκοολικός. Απλώς έπινα όλη μου τη ζωή». Ο μεγαλύτερος φόβος του ήταν να μην ήξερε πώς να ενεργήσει νηφάλιος επειδή δεν το είχε κάνει ποτέ, αν και κανείς δεν φαινόταν να το προσέχει ή να ενδιαφέρεται για αυτόν, ήταν αρκετό ότι ήταν λειτουργικός.

«Ήμουν γαμημένος ναρκομανής και πολλές φορές δεν είχα μυαλό, αλλά είχα καλή φήμη. ‘Εμφανίστηκε στην ώρα του, ήξερε τις γραμμές μου’, ήταν αρκετό» είχε πει.

Κατά τη διάρκεια της αποτοξίνωσης, παρέμεινε σε επαφή με τον Σπάικ Λι. Στην ταινία του Jungle Fever (1991), υπήρχε ένας ρόλος που του ταίριαζε απόλυτα: ο Gator, ένας εθισμένος στο κρακ.

«Ξέρω ότι θα είμαι καλός», είπε στον Λι. «Απλά περίμενε με». Ήταν τόσο αδύνατος και αδυνατισμένος που οι σεκιούριτι στο πλατό τον πέταξαν έξω, νομίζοντας ότι ήταν τοξικοεξαρτημένος.

Ο Τζάκσον είχε την αίσθηση ότι θα συζητούνταν για την ερμηνεία του και όταν άκουσε ότι έκανε πρεμιέρα στις Κάννες, προσπάθησε να πείσει τον Λι να τον προσκαλέσει να πάει μαζί του, αλλά ο σκηνοθέτης επέλεξε να πάρει τους βασικούς πρωταγωνιστές της ταινίας.

Τελικά, η ταινία δεν κέρδισε τίποτα (ήταν η χρονιά του Μπάρτον Φινκ των αδελφών Κοέν), αλλά η ερμηνεία του Τζάκσον είχε εντυπωσιάσει στην κρουαζέτ. Η άνοδος του είχε εκκινηθεί.

Ενώ ο Λι, με τον οποίο έχει δουλέψει σε πέντε ταινίες, ήταν σημαντικός στην καριέρα του, ο Ταραντίνο δεν ήταν λιγότερο σημαντικός και ο Τζάκσον εκτιμά ιδιαίτερα την ικανότητά του να χτίζει χαρακτήρες με τους διαλόγους του.

Μετά την πρεμιέρα της ταινίας Reservoir Dogs (1992), για την οποία είχε περάσει από οντισιόν, πλησίασε τον Ταραντίνο στο Φεστιβάλ Sundance για να του πει ότι του άρεσε η ταινία. «Αλλά τα πράγματα συμβαίνουν όταν είναι γραφτό να συμβούν, όχι πριν. Φανταστείτε τα τρελά πράγματα που θα έκανα σήμερα ως νέος. Θα ήταν τεράστια σκάνδαλα. Η φήμη τα ματώνει όλα από αυτή την άποψη», είπε στην EL PAÍS πριν από μερικά χρόνια.

Η τύχη άρχισε να χαμογελά στον Τζάκσον. Κλήθηκε να συμπρωταγωνιστήσει στο τρίτο μέρος του Die Hard, τον ρόλο που έχει απολαύσει περισσότερο επειδή θεωρεί ότι αντιπροσωπεύει το βλέμμα του θεατή και μετά ήρθε το Pulp Fiction.

«Ναι, αυτή θα σε κάνει αναγνωρίσιμη, αλλά το Die Hard with a Vengeance θα σε κάνει αστέρι. θα αλλάξει τη ζωή σου» του είχε πει ο Μπρους Γουίλις. «Και είναι αλήθεια. Ήταν η ταινία με τις περισσότερες εισπράξεις στον κόσμο εκείνη τη χρονιά. Αυτό άλλαξε το παιχνίδι».

Έχοντας επίγνωση του ρατσισμού που επικρατούσε στο Χόλιγουντ ήξερε ότι υπήρχε χώρος στις μεγάλες ταινίες μόνο για έναν Αφροαμερικανό ηθοποιό και δεν ήταν ο πρώτος στη σειρά.

«Το κάστινγκ των μαύρων ηθοποιών εξακολουθεί να είναι περίεργο για το Χόλιγουντ. Ο Ντένζελ [Ουάσιγκτον] παίρνει την πρόταση πρώτος. Μετά ο Ντάνι Γκλόβερ, ο Φόρεστ Γουίτακερ και ο Γουέσλι Σνάιπς. Αυτή τη στιγμή, είμαι ο επόμενος στη λίστα», δήλωσε το 1993, αλλά ένα χρόνο αργότερα, δεν ήταν πλέον απλώς μια άλλη επιλογή. Ήταν ο μόνος. Οι ρόλοι γράφονταν για τον Σάμιουελ Λ. Τζάκσον.

Ήταν ο θρίαμβος για ένα αγόρι που μεγάλωσε σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες. Γεννημένος στο Chattanooga του Τενεσί, ο Τζάκσον ήταν γιος ενός αλκοολικού πατέρα τον οποίο είδε μόνο δύο φορές στη ζωή του και μιας μητέρας που δούλευε από την αυγή μέχρι το σούρουπο για να τον ζήσει με την βοήθεια των παππούδων του.

Ο Τζάκσον είχε επίσης ένα πρόβλημα με τραυλισμό, κάτι που έκανε τα παιδιά να τον χλευάζουν. Προσπάθησε να το ελέγξει βρίζοντας, αλλά η θεία του του πρόσφερε μια πιο κομψή λύση: την υποκριτική.

Στο πανεπιστήμιο, ο Τζάκσον ασχολήθηκε με πολιτικά ζητήματα. Φοίτησε στο Morehouse, όπου είχε σπουδάσει ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Ο Τζάκσον ήταν ένας από τους ανθρώπους που βοήθησαν στην κηδεία του. Λίγο αργότερα συμμετείχε σε ομηρεία μελών του διοικητικού συμβουλίου για να απαιτήσει βελτιώσεις στο πανεπιστήμιο.

Το 1969 ήταν τριτοετής φοιτητής στο ίδιο πανεπιστημιακό ίδρυμα που είχε σπουδάσει ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ και ακτιβιστής -όπως πολλοί αφροαμερικανοί στα 60s – για τα ίσα δικαιώματα στη μαύρη κοινότητα.

Μετά το θάνατο του Κινγκ ο Τζάκσον συμμετείχε σε μια ακραία δράση. Μαζί με άλλους συμφοιτητές του κράτησαν ομήρους μερικούς απ’ τους συμβούλους του πανεπιστημίου -ο πατέρας του δολοφονημένου πασιφιστή ιερέα ανάμεσα τους- απαιτώντας να αφυπνίσουν τη μαύρη κοινότητα με έργα, όχι λόγια και κομψευόμενες ρητορείες.

Μιλώντας σε συνέντευξη του πολλά χρόνια μετά ο Σάμιουελ Τζάκσον είπε:

«Το Μόρχαους δημιουργούσε ‘πολιτικά ορθούς νέγρους’. Ενδιαφέρονταν περισσότερο για το ότι ο Κινγκ ήταν ιερέας, παρά ηγέτης ενός κινήματος. Αυτός ήταν ο στόχος τους. Να φτιάξουν ‘εξημερωμένους νέγρους’».

Η συμμετοχή του στην ομηρία του κόστισε τις σπουδές στο Μόρχαους.

Ο Σάμιουελ Τζάκσον ενσωματώθηκε δραστικά στο κίνημα Black Power και ήταν πρόθυμος να χρησιμοποιήσει ένοπλα μέσα για να αλλάξει τις ΗΠΑ και τον συστημικό ρατσισμό στη μαύρη κοινότητα. Ωστόσο μια επίσκεψη του FBI στη μητέρα του τον έκανε να αναθεωρήσει. «Αν συνεχίσεις έτσι, σε λίγο θα είσαι νεκρός» του είπε η μητέρα του και ο Τζάκσον αποφάσισε να κάνει την υποκριτική, όπλο του.

«Αποφάσισα ότι το θέατρο θα ήταν η πολιτική μου. Μπορούσα έτσι να περάσω το μήνυμα στους ανθρώπους και να αλλάξω τον τρόπο που σκέφτονται». Kαι έτσι ακριβώς έκανε. Από το σανίδι, τις κάμερες, σε θέατρο, τηλεόραση και πολύ κινηματογράφο, ετερόκλητο -κινηματογράφο που ο ίδιος απολαμβάνει.

«Θα κάνω μόνο πράγματα που με κάνουν ευτυχισμένο. Το τελευταίο πράγμα που θέλεις να κάνεις είναι να κάνεις κάτι μόνο για χρήματα» έχει πει.

Γι’ αυτό του αρέσουν ιδιαίτερα οι συμμετοχές στη φιλμογραφία του όπως το Snakes on a Plane (2006), μια ταινία στην οποία παρακαλούσε να παίξει επειδή ερωτεύτηκε τον τίτλο της ή το The Long Kiss Goodnight (1996), μια υποτιμημένη ταινία δράσης στην οποία μοιράστηκε τον πρωταγωνιστικό ρόλο με μια άγρια ​​Τζίνα Ντέιβις.

Στον Τζάκσον αρέσει να γυρίζει το είδος των ταινιών που τον έκαναν να ερωτευτεί τον κινηματογράφο όταν ήταν παιδί: ταινίες σινεφίλ, ταινίες δράσης, ταινίες που ψυχαγωγούν.

«Προτιμώ να βάλω ένα χαμόγελο στα πρόσωπα των ανθρώπων παρά να τους κάνω να κλάψουν» έχει πει. Η ειλικρίνεια του του έφερε ρόλους -σε μια από τις συνεντεύξεις του στην εκπομπή του Seth Meyers, είπε ότι θα ήθελε πολύ να είναι μέρος του σύμπαντος του Star Wars και σύντομα έγινε ένας Τζεντάι, κάτι που τον ενθουσίασε σαν μικρό παιδί- ο Σάμιουελ Τζάκσον δεν βρίσκεται πλέον στο στόχαστρο του FBI, αλλά παραμένει ακτιβιστής και φιλάνθρωπος που δεν κρύβει την αντιπάθειά του για τον Ντόναλντ Τραμπ.

«Μόλις ακούω το Make America Great Again αναρωτιέμαι, για ποια εποχή μιλάμε; Μιλάμε για την εποχή που είχαμε απαρτχάιντ; Μεγάλωσα στο ρατσιστικό στο Τενεσί. Πήγα στο σχολείο με μαύρα παιδιά γιατί δεν μπορούσαμε να πάμε σχολείο με λευκά παιδιά. Είδα πορείες της Κου Κλοξ Κλαν και συγκεντρώσεις της ΚΚΚ. Ξέρω λοιπόν τι ήταν η Αμερική. Όταν τους ακούω να λένε, Ας το ξανακάνουμε αυτό, κάνει το αίμα μου να βράζει», είπε στο Vulture.

Όπως οι χαρακτήρες του, ο Τζάκσον δεν μασάει τα λόγια του.

«Οι άνθρωποι πρέπει να αρχίσουν να καταλαβαίνουν ότι το οικονομικό χάσμα είναι τρελό. Πληρώνω ένα τεράστιο ποσό φόρων και είναι εντάξει γιατί ξέρω ότι πρέπει. Αλλά γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε τους δισεκατομμυριούχους να πληρώσουν τους γαμημένους φόρους τους; Αν όλοι αυτοί πλήρωναν τους φόρους τους, θα λύναμε ένα σωρό σκατά. Και θα εξακολουθούσαν να είναι πιο πλούσιοι από κάθε άλλον που περπατά γύρω τους».

Η λέξη που χρησιμοποίησε για αυτούς; Το Motherfuckers, όπως στο Pulp Fiction. O Σάμιουελ ΤΖάκσον, ετών 66, ζει όπως παίζει -ή το αντίθετο.

Ο Σάμιουελ Τζάκσον μεγάλωσε ανάμεσα σε οίκους ανοχής. Ίσως σε εκείνες τις παιδικές του αναμνήσεις, με άντρες χαμένους σε ουσίες και αλκόολ στα πεζοδρόμια τς γειτονιάς του, ήταν και εκείνες που δεν τον προστάτεψαν από τις δικές του περιπέτειες με ουσίες και εξαρτήσεις.

Σήμερα ο Σάμιουελ Τζάκσον είναι νικητής σε όλα, και αυτά είναι δέκα πράγματα που τον κάνουν να είναι ένας από τους πιο επιδραστικούς καλλιτέχνες της γενιάς του.

Σύμφωνα με έρευνα του 2018 μετά από μελετη σε 48.000 ταινίες ο Σάμιουελ Τζάκσον αποδείχθηκε ο πιο επιδραστικός ηθοποιός όλων των εποχών.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τορίνο χρησιμοποιησαν αλγόριθμους στη μελέτη που είχε στόχο να «καταγράψει το αντίκτυπο που έχει μία ταινία μέσα στο πέρασμα των χρόνων». Οι ερευνητές έδωσαν δεδομένα από ταινίες που εμφανίζονται να είναι οι πιο επιδραστικές με βάση το IMDB, του μέσου που βασίζεται στη βαθμολογία των χρηστών.

Η μονάδα μέτρησης επιδραστικότητας προέκυψε από το πόσο συχνά γίνεται αναφορά σε μία ταινία από άλλες, από τα spin-offs αλλά και τα sequels που έχουν γυριστεί εξαιτίας της.

«Μία επιτυχημένη ταινία είναι πολύ πιθανό να έχει επηρεάσει πολλές άλλες, αφού οι σκηνοθέτες τους είναι πολύ πιθανό να έχουν προσπαθήσει να αποτίσουν φόρο τιμής ή να αναπαράγουν την επιτυχίας της» εξήγησε η ερευνητική ομάδα. Μετά τις ταινίες, οι μελετητές αποφάσισαν να ανακαλύψουν τον πιο επιδραστικό ηθοποιό.

Η μέτρηση εδώ έγινε με βάση τις εμφανίσεις που έχει κάνει ένας ηθοποιός σε ταινίες με υψηλό δείκτη επιδραστικότητας. Ο Σάμιουλ Τζάκσον με 82 ταινίες στο βιογραφικό του μέχρι τότε ήταν ο πρώτος «ξεπερνώντας ιερά τέρατα του Χόλιγουντ όπως οι Κλιν Ίστγουντ, Τομ Κρουζ, Άρνολντ Σβάρτζενέγκερ και Τζον Ουέιν» σημειώνει το Εsquire.

Bέβαια η έρευνα αμφισβητήθηκε αλλά οι fans του απόλαυσαν το νέο, το ίδιο και αυτός.

Παντρεμένος εδώ και 44 χρόνια με την ίδια γυναίκα, ο Σάμιουλ Τζάκσον βάζει στοιχήματα και κάνει ό,τι μπορεί για να τα κερδίσει.

Kεντρική φωτό @Facebook/samuelljackson