Το 2024 οι παράμετροι του τι συνιστά προκλητική τέχνη δεν ήταν ποτέ πιο εύκαμπτες. Σε έναν κόσμο που κατακλύζεται από μια υπερσεξουαλική Τεχνητή Νοημοσύνη, είναι άραγε περισσότερο ή λιγότερο εύκολο να προκαλέσουμε την χρονιά του 2024;

Είναι η υπερσεξουαλική τεχνητή νοημοσύνη ένα χρήσιμο εργαλείο; Μπορούμε να την ανατρέψουμε; Μπορούμε να δημιουργήσουμε τέχνη με αυτήν; Ζούμε σε ένα σημείο ανάφλεξης για τον κόσμο της τέχνης, σε μια εποχή όπου η δύναμη των εικόνων διαστρεβλώνεται από την πρόοδο της τεχνολογίας. Ίσως ποτέ ξανά να μην ήταν πιο σημαντικό να έχουμε πραγματικά τολμηρή, εντυπωσιακή τέχνη και φωτογραφία.

Τώρα που κλείνει η χρονιά,  είναι μια ευκαιρία να θυμηθούμε τις φωτογραφικές σειρές που ξεπέρασαν τα όρια της προκλητικής τέχνης και μας έδωσαν πραγματικά κάτι να σκεφτούμε.

Paul Mpagi Sepuya, Exposure (Έκθεση)

Στην αρχή της χρονιάς, ο φωτογράφος του Λος Άντζελες και αγαπημένος του Another Man, Paul Mpagi Sepuya, έλαβε την πρώτη του βρετανική θεσμική έκθεση στο Nottingham Contemporary. Ο Sepuya, ο οποίος είναι γνωστός για την φωτογράφηση φίλων και εραστών, εξέθεσε μια ποικιλία έργων του «σπάνε» τα στεγανά της ορατότητας και της ταυτότητας.

Paul Mpagi Sepuya, Exposure, Courtesy the artist and Galerie Peter Kilchmann, Zurich, Paris.

Bruce Labruce

Ο Bruce LaBruce, cult κινηματογραφιστής και «κακό» παιδί του κόσμου της τέχνης, μας έδωσε μια δελεαστική γεύση από τον παλιό του κατάλογο με την κυκλοφορία του «The Revolution Is My Boyfriend» (Η Επανάσταση Είναι Το Αγόρι Μου).

Γεμάτο με υπέροχα γυμνά και στιγμιότυπα από σκηνές της νυχτερινής ζωής στις οποίες έχει συχνάζει ο LaBruce, είναι ένα συναρπαστικό συνονθύλευμα μιας ηδονιστικής, άγριας ζωής που είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι συμβαίνει τώρα.

The Revolution Is My Boyfriend by Bruce LaBruce, Courtesy: Bruce LaBruce

Arvida Byström, In The Clouds (Στα σύννεφα)

Όταν η Σουηδή καλλιτέχνης Arvida Byström ανακάλυψε έναν ιστότοπο που ισχυριζόταν ότι «μπορεί να γδύσει οποιονδήποτε» χρησιμοποιώντας τεχνητή νοημοσύνη, αποφάσισε να τους προλάβει. Η Byström επέτρεψε στον ιστότοπο να δημιουργήσει μια σειρά από γυμνές φωτογραφίες της που δημιουργούσε η τεχνητή νοημοσύνη και τις πούλησε σε έναν ιστότοπο τύπου OnlyFans με την ψευδαίσθηση ότι ήταν αληθινές. Εργάστηκε επίσης πάνω σε ένα chatbot για τους συνδρομητές που προσομοίαζε μια συνομιλία με την AI-Byström.

Arvida Byström, In The Clouds, Courtesy of the artist

Sofiya Loriashvili, My Book (Το βιβλίο μου)

Νωρίτερα φέτος, η 25χρονη γαλλο-ουκρανή φωτογράφος Sofiya Loriashvili κυκλοφόρησε ένα βιβλίο, με τον ταιριαστό τίτλο My Book, που καταγράφει τη ζωή της μέχρι τώρα. Αποφάσισε να αποτυπώσει το διάστημα της αποτοξίνωσης και τις πιο ταραχώδεις περιόδους της ως μέρος του χαρτοφυλακίου της στη σχολή φωτογραφίας. Αλλά η Loriashvili συνέχισε και σχεδιάζει να ενημερώσει το My Book για να «δει πώς εξελίσσεται η προοπτική μου».

Sofiya Loriashvili, «My Last Voyage in This Fucking World», My Book (2024), Photography Sofiya Loriashvili

Erotic Review

Νωρίτερα φέτος, ο κόσμος της τέχνης γιόρτασε την αναβίωση του εμβληματικού Erotic Review, ενός περιοδικού που είχε μια στοχαστική, λογοτεχνική άποψη για την επιθυμία μέσα από διηγήματα, δοκίμια και τέχνη. Ξεκίνησε το 1997, η έντυπη έκδοσή του είχε προ πολλού καταργηθεί και αντικατασταθεί από ένα διαδικτυακό ενημερωτικό δελτίο, αλλά την άνοιξη το Erotic Review επέστρεψε ως κανονική φυσική έκδοση.

Με τη γραφίστρια Frith Kerr στη σχεδιαστική πλευρά και τον συγγραφέα/επιμελητή Fatoș Üstek στα καθήκοντα επιμελητή για το πρώτο τεύχος, ήταν μια θριαμβευτική επιστροφή για μια αγαπημένη έκδοση.

Erotic Review, Issue One (2024), Polly Brown, taken from Erotic Review, Issue One (2024), Photography Polly Brown, Creative Direction & Design by Studio Frith

Renell Medrano, Ice Magazine

Αφού στο παρελθόν είχε συλλέξει εκδόσεις του μαύρου softcore περιοδικού Players της δεκαετίας του ’70 (που κάποτε θεωρήθηκε το «μαύρο Playboy»), η φωτογράφος και σκηνοθέτης Renell Medrano αποφάσισε να αποτίσει φόρο τιμής στην έκδοση με το νέο της έργο, ICE Magazine. Εμπνευσμένο από το «Ice Girl», έναν τύπο γυναίκας που η Medrano μεγάλωσε στο Μπρονξ, καθώς και από φιγούρες της ποπ κουλτούρας, το ICE Magazine διευθύνεται από γυναίκες για γυναίκες.

ICE Magazine, 2024, Photography Renell Medrano (@renellalice)

Vincent Ferrané, IRL Corps

Το φωτογραφικό βιβλίο του καλλιτέχνη Vincent Ferrané, IRL Corps (κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο Witty Books) επιδιώκει να διερευνήσει το χάσμα μεταξύ του offline και του online εαυτού μας και το πώς κατασκευάζονται οι ψηφιακές εκδοχές του εαυτού μας. Να διευκρινίσουμε πως το ακρώνυμο IRL σημαίνει «In Real Life», που θα πει «Στην Πραγματική Ζωή», δηλαδή τη ζωή έξω από τον κυβερνοχώρο.

Το IRL Corps υπερτονίζει την προσπάθεια που καταβάλλεται για την ανάρτηση- η φωτογραφία του δίνει έμφαση στο τεχνητό, συμπεριλαμβάνοντας selfie sticks και κινητά τηλέφωνα.

Vincent Ferrané, “Nicky”, IRL Corps (2024), Photography Vincent Ferrane

Ezekiel, Το Μουσείο του Σεξ

Αφού κατέγραψαν μια μεθυστική μέρα στη μεγαλύτερη γκέι σάουνα του Ηνωμένου Βασιλείου, ο φωτογράφος και ο σκηνοθέτης Ezekiel δημιούργησαν τη δική τους έκθεση, το Μουσείο του Σεξ. Κατά τη διάρκεια δύο ημερών τον Ιούνιο σε ένα εγκαταλελειμμένο βικτοριανό σπίτι στο Peckham, το The Museum of Sex ήταν ένα αφιέρωμα σε ένα ευρύ φάσμα ερωτικών ταινιών από ένα ευρύ φάσμα φωνών.

Ezekiel, The Museum of Sex (2024)

Somesuch Stories

Το Somesuch Stories, το οποίο διανύει την όγδοη χρονιά του, έχει ως στόχο να εξερευνήσει ένα θέμα μέσα από τη μυθοπλασία, την ποίηση και την εικαστική τέχνη. Η τελευταία έκδοση του ετήσιου καλλιτεχνικού περιοδικού, που επιμελείται η Suze Olbrich, διερεύνησε το θέμα της «έντασης» και τις διάφορες μορφές που παίρνει.

Διαθέτοντας μια τολμηρή φωτογραφική ιστορία από τον Δανό φωτογράφο Birk Thomassen και μια τρυφερή αλλά και εκνευριστική σειρά από τη Βρετανίδα ζωγράφο Elsa Rouy, το Somesuch Stories συνεχίζει να «σπάει» κάθε κλισέ.

Somesuch Stories 8 (2024), Birk Thomassen, «Please III», Courtesy of the artist and Somesuch Stories

*Πηγή: dazeddigital.com| Φωτογραφία εξωφύλλου: Somesuch Stories 8 (2024), Birk Thomassen, «Please V», Courtesy of the artist and Somesuch Stories

Headlines