Η βρετανίδα σταρ Τίλντα Σουίντον αποκάλυψε γιατί θέλει να μιλήσει στον εκλεγμένο πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ για τη νεκρή μητέρα του.

Η Σουίντον, πολυβραβευμένη (Όσκαρ και BAFTA) και ιδιότυπη, μίλησε πρόσφατα στους New York Times για τον ακτιβισμό της ενάντια στο νεοσυντηρητισμό στην Αγγλία, ειδικά τη δεκαετία του ’80.

Η ηθοποιός είπε χαρακτηριστικά ότι τα τελευταία χρόνια, υπήρξε μια τεράστια «άνοδος της μισαλλοξίας με τις ευχές της συντηρητικής δεξιάς» και είπε ότι «αυτοί που καλλιεργούν και μας προμηθεύουν όλο αυτό το μίσος ήταν κάποτε ευάλωτα μικρά παιδιά».

«Μπορώ να σας πω, και μπορεί ακόμη και να το διαβάσει αυτό, αν συναντούσα ποτέ τον επερχόμενο πρόεδρό σας, υπάρχει κάτι για το οποίο θα ήθελα πολύ να του μιλήσω. Θέλω να του μιλήσω για τη Σκωτσέζα μητέρα του» είπε η Σουίντον στους NYT.

H Tίλντα Σουίντον είπε ότι αν και εφόσον συναντούσε τον Ντόναλντ Τραμπ, στην πραγματικότητα θα τον ρωτούσε περισσότερα πράγματα για τη σχέση με τη μητέρα του, τη Μέρι Αν ΜακΛουντ Τραμπ.

Η μητέρα του Ντόναλντ Τραμπ γεννήθηκε και μεγάλωσε στο νησί Lewis και μετανάστευσε στη Νέα Υόρκη το 1930, σε ηλικία 18 ετών, για να αναζητήσει δουλειά ως οικιακή υπηρέτρια.

Το 1936 παντρεύτηκε τον επιτυχημένο κατασκευαστή ακινήτων Φρέντερικ Τραμπ, γιο Γερμανών μεταναστών.

Στο βιβλίο του το 1987, Trump: The Art of the Deal, ο Ντόναλντ Τραμπ γράφει για τους γονείς του:

«Είχαμε μια πολύ παραδοσιακή οικογένεια. Ο πατέρας μου ήταν η δύναμη και ο τροφοδότης και η μητέρα μου ήταν η τέλεια νοικοκυρά».

Ο Τραμπ πρόσθεσε ότι η μητέρα του φρόντιζε τον ίδιο και τα αδέρφια του, «μαγείρευε, καθάριζε και έκανε φιλανθρωπική εργασία στο τοπικό νοσοκομείο».

Μιλώντας για την επιρροή της στη ζωή του, ο Τραμπ έγραψε ότι η μητέρα του του κληροδότησε την αδυναμία του στο να «επιδεικνύεται».

«Πάντα είχε ταλέντο στο δραματικό, το μεγαλειώδες. Ήταν μια πολύ παραδοσιακή νοικοκυρά, αλλά είχε και μια αίσθηση του κόσμου πέρα ​​από αυτήν. Θυμάμαι ακόμα τη μητέρα μου, που γεννήθηκε Σκωτσέζα, να κάθεται μπροστά στην τηλεόραση για να παρακολουθεί τη στέψη της βασίλισσας Ελισάβετ και να μην κουνιέται για μια ολόκληρη μέρα» γράφει ο Ντόναλντ Τραμπ.

«Θυμάμαι επίσης τον πατέρα μου εκείνη τη μέρα, να περπατάει ανυπόμονα. ‘Για όνομα του Θεού. Φτάνει πια, κλείστην! Είναι όλοι ένα μάτσο απατεώνες».

«Η μητέρα μου δεν σήκωσε καν το βλέμμα. Ήταν εντελώς αντίθετα με όσα έλεγε ο πατέρας μου» προσθέτει.

«Η μητέρα μου αγαπά τη μεγαλοπρέπεια ενώ ο πατέρας μου, που είναι πολύ προσγειωμένος, ενθουσιάζεται μόνο με την ικανότητα και την αποτελεσματικότητα».

Σε άλλο βιβλίο του, το How to Get Rich, ο Τραμπ αποδίδει τις θρησκευτικές του αξίες και στη μητέρα του.

Η Τίλντα Σουίντον γνωρίζει

View this post on Instagram

A post shared by Devin Oktar Yalkin (@devinyalkin)

Στην ίδια συνέντευξη της η πρωταγωνίστρια της τελευταίας ταινίας του Πέδρο Αλμοδοβάρ, Το Διπλανό Δωμάτιο, όπου υποδύεται μια διάσημη πολεμική ανταποκρίτρια και καρκινοπαθή σε τελικό στάδιο, μίλησε για την αναγκαιότητα να είσαι πολιτικοποιημένος.

«Εφυγα από το Λονδίνο το 1997, όταν γεννήθηκαν τα παιδιά μου, και πήγα να ζήσω στη βόρεια Σκωτία. Δεν επέστρεψα ποτέ στο Λονδίνο, για χρόνια. Αλλά έτυχε να βρεθώ εκεί το περασμένο φθινόπωρο για μερικές εβδομάδες και ήταν ενδιαφέρον, επειδή και τα δύο μου παιδιά ζούσαν τότε στο Λονδίνο και ήταν και τα δύο 26 ετών, μια ηλικία ανάλογη με τη δική μου όταν ζούσα εκεί. Οπότε με κατέκλυσε η νοσταλγία, έκανα συνεχώς σχέδια για να συναντήσω τα παιδιά μου και συνειδητοποίησα ότι κάθε Σάββατο κατέβαιναν σε πορείες» είπε στους ΝΥΤ.

«Μου έκανε εντύπωση γιατί αυτό έκανα και εγώ όταν ήμουν 26 ετών. Κάθε Σάββατο διαδηλώναμε για το ένα ή το άλλο πράγμα, είτε ήταν ενάντια στον πόλεμο στο Ιράκ, είτε ενάντια στο άρθρο 28, το κατασταλτικό, ομοφοβικό νομοσχέδιο. Κάναμε μακρά και σκληρή εκστρατεία εναντίον του. Βρισκόμασταν συνεχώς στην πλατεία Τραφάλγκαρ, όπως και τα παιδιά μου. Υπήρχε κάτι μέσα μου που με έκανε να νιώθω ευγνωμοσύνη που είχαν αυτή την εμπειρία. Ζήτω η δυνατότητα να συγκεντρώνονται ελεύθερα και να διαμαρτύρονται, ειδικά ως νέοι άνθρωποι και ειδικά ως νέοι καλλιτέχνες» προσθέτει.

Για την Σουίντον η απάντηση στο μίσος που καλλιεργούν οι παράγοντες της ακροδεξιάς και του νεοφασισμού είναι η κοινότητα.

«Δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε τη δυνατότητα σύνδεσης μεταξύ των ανθρώπων. Υπάρχει αυτή η τάση στην Ακροδεξιά να μας ενθαρρύνει να εγκαταλείψουμε την ανθρώπινη σύνδεση και να είμαστε εντελώς ιδιοτελείς. Θα τους άρεσε να παραιτηθούμε» υπογραμμίζει.

Headlines