ΗΠΑ: Θα αφήσουν οι ένορκοι τον Λουίτζι Μαντζιόνε να τη γλιτώσει με φόνο;

Ένας δικηγόρος υπεράσπισης ανέλυσε στο The Hill την δυναμική της κοινωνίας και των ενόρκων που προέρχονται από αυτή, στην ποινική αντιμετώπιση του «Αγίου» Λουίτζι Μαντζιόνε. Η ανάλυση είναι από τη σκοπιά του συστημικού πρώην εισαγγελέα που πλέον υπερασπίζεται πελάτες όπως ο Μπράιαν Τομσον. Με την διαφορά πως υπερασπίζεται την καταδίκη ή αθώωση βάσει των στοιχείων.

Υπάρχουν πάρα πολλοί ανάμεσά μας, των οποίων η εσωτερική φωνή τους επιτρέπει να πείσουν με κάποιο τρόπο τον εαυτό τους ότι ο διευθύνων σύμβουλος της UnitedHealthcare Μπράιαν Τόμσον το άξιζε, ότι ο Τόμσον άξιζε να δολοφονηθεί, είτε επειδή ήταν ο ίδιος άμεσα ένοχος για κάποια άρνηση ασφαλιστικής κάλυψης είτε επειδή ήταν ένας απτός αντιπρόσωπος μιας άκαρδης βιομηχανίας που αφήνει τους ασφαλισμένους της ξεκρέμαστους.

Και, αν το να υποστηρίζουν κρυφά τον Λουίτζι Μαντζιόνε , που τώρα κατηγορείται για φόνο, δεν είναι αρκετό, πάρα πολλοί διαμαρτύρονται δημοσίως για τη δίωξη του ή κάνουν καταθέσεις στο λογαριασμό του στο κατάστημα της φυλακής για να βοηθήσουν στη χρηματοδότηση της υπεράσπισής του.

Δεν θα πρέπει, λοιπόν, να εκπλαγούμε αν οι θαυμαστές του Μαντζιόνε καταφέρουν με κάποιο τρόπο να κλέψουν το δρόμο τους για τους ενόρκους που είναι προγραμματισμένοι να τον δικάσουν για τη δολοφονία. Μήπως βρισκόμαστε σε μια νέα στιγμή του «κρυφού ενόρκου» (Stealth Juror: Ένορκοι που επιδιώκουν να βρεθούν ως ένορκοι για την δική τους ατζέντα), και αν ναι, ποιες είναι τότε οι επιπτώσεις;

Η δολοφονία Τόμσον έχει αποκτήσει ταξικά κριτήρια εξαιτίας των δεκάδων αρνήσεων παροχής θεραπείας σε ασφαλισμένους, χωρίς προφανή λόγο. Κάτι που κάνουν όλες οι αμερικανικές ασφαλιστικές υγείας και οδηγεί χιλιάδες ασφαλισμένους στον θάνατο.

Οι εισαγγελείς θα προσπαθήσουν να ανιχνεύσουν τους ενόρκους με την δική τους ατζέντα

Κεντρικό ρόλο στην εργαλειοθήκη του δικηγόρου ποινικής υπεράσπισης παίζει η αποφασιστικότητα να βρει την πιο αποτελεσματική μέθοδο για να ανοίξει τις βαθύτερες σκέψεις των ενόρκων, ιδίως του «ασύλληπτου μηδενιστή», εκείνων των ενόρκων των οποίων οι πιο προσωπικές απόψεις τους παρακινούν να εργαστούν για την αθώωση ενός κατηγορουμένου σε δίκη, ανεξάρτητα από τα πραγματικά περιστατικά, ακόμη και όταν υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ενοχής.

Φυσικά, είναι καθήκον του εισαγγελέα να τους αποκλείσει (σ.σ. μέσα από την διαδικασία Voire Dire). Ανεξάρτητα από την αίρεσή μου, είναι πράγματι η δίκαιη υποχρέωση του δικηγόρου υπεράσπισης να εντοπίσει αυτούς τους μηδενιστές και να προσπαθήσει να τους καθίσει.

Δεν έχει υπάρξει καμία στιγμή στην πρόσφατη ιστορία όπου τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να είναι τόσο προσηλωμένα σε μια σύλληψη και δίωξη και η πιθανότητα ακύρωσης να παραμονεύει ως πραγματική δυνητική απειλή για τους εισαγγελείς κατά την επιλογή των ενόρκων.

Δηλαδή, η προοπτική ένας κατηγορούμενος όπως ο Μαντζιόνε, ο οποίος αντιμετωπίζει αυτό που φαίνεται να είναι συντριπτικά στοιχεία ενοχής, να γλιτώσει την σχεδόν βέβαιη καταδίκη όταν ένας ή περισσότεροι ακυρωτές καταφέρουν να κρεμάσουν τους ενόρκους αρνούμενοι επιδέξια να ακολουθήσουν τα στοιχεία και τον νόμο.

«Ελευθερώστε τον Λουίτζι, ελευθερώστε την εργατική τάξη». Οι αμερικανοί έχουν χωριστεί σε λάτρεις του Μαντζιόνε και αυτούς που τον μισούν, χωρίς να τους απασχολούν τα στοιχεία.

Οι χιλιάδες νεκροί αμερικανοί εξαιτίας της συστημικής άρνησης παροχής υπηρεσιών στους ασφαλισμένους, μπορεί να φέρει την αθώωση του Λουίτζι Μαντζιόνε

Παρά το αυξανόμενες αποδείξεις εναντίον του Μαντζιόνε, ο ένορκος που απέχει μπορεί να πίνει ήρεμα τον καμένο καφέ του σε μια σκονισμένη αίθουσα συσκέψεων των ενόρκων και να εξηγεί στους άλλους «11 θυμωμένους άνδρες» ή γυναίκες ότι «απλά δεν πιστεύω ότι πυροβόλησε τον Τόμσον και δεν μπορείτε να με κάνετε να πιστέψω ότι το έκανε, όσο σκληρά κι αν προσπαθήσετε».

Γιατί, λοιπόν, αυτό το σενάριο είναι πιο πιθανό με τον Μαντζιόνε; Ίσως επειδή ο κατηγορούμενος είναι νέος, όμορφος, γυμνασμένος, όχι ασήμαντος σε αυτό το πλαίσιο, δεδομένης της έκρηξης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το θέμα της σωματικής του εμφάνισης.

Είναι ένας αυτόκλητος μονομάχος που δικαιώνει την πεποίθηση του κοινού ότι η αμερικανική βιομηχανία υγειονομικής περίθαλψης κλέβει ενεργά τους ασφαλισμένους της καθυστερώντας και αρνούμενη την κάλυψη νόμιμων αιτημάτων υγειονομικής περίθαλψης.

Η οργή που νιώθουν τόσοι πολλοί Αμερικανοί για τις αρνήσεις των ασφαλιστών τους στις απαιτήσεις τους έχει προκαλέσει πραγματικές ανησυχίες στους εισαγγελείς ότι οι ένορκοι μπορεί να συμπάσχουν τόσο πολύ με τα κίνητρα του κατηγορούμενου που δικάζεται για φόνο, ώστε να ψηφίσουν στην πραγματικότητα για την αθώωσή του.

O πρώην πεζοναύτης Ντάνιελ Πένι, το 2023 στραγγάλισε στο μετρό της Νέας Υόρκης τον Τζόρνταν Νίλι με λαβή πνιξίματος. Ο Νίλι έβριζε ακατάληπτα και συμπεριφερόταν απειλητικά, χωρίς όμως να χτυπήσει κάποιον επιβάτη ή τον Πένι. Στην φωτογραφία βρίσκεται με τους Ντόναλντ Τραμπ και Τζέι Ντι Βανς.

Το αντίστροφο παράδειγμα: Στραγγάλισε έναν  άνθρωπο στο μετρό και αθωώθηκε

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι κατανοητό ότι οι ένορκοι του Μανχάταν αθώωσαν πρόσφατα τον Ντάνιελ Πένι για την κατηγορία ότι προκάλεσε το θάνατο με στραγγαλισμό ενός συναισθηματικά προβληματικού επιβάτη σε βαγόνι του μετρό της Νέας Υόρκης, ο οποίος μπορεί να αποτελούσε απειλή για άλλους επιβάτες.

Κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι στους ενόρκους του Πένι υπήρχαν μηδενιστές που επέλεξαν να αγνοήσουν τα σημαντικά στοιχεία εναντίον του κατηγορουμένου, ανταποκρινόμενοι στους πλέον ενίοτε επικίνδυνους δρόμους και μετρό της Νέας Υόρκης (σ.σ. Οι νεοϋορκέζοι συναντούν απίστευτη βία στο μετρό, ενώ ο Πένι έτυχε συμπαράστασης από τους Ρεπουμπλικανούς και τους ακροδεξιούς όπως η «κυρία»).

Ο Πένι έχει γίνει ήρωας για ορισμένους Νεοϋορκέζους (ακόμη και για τον εκλεγμένο πρόεδρο, ο οποίος τον προσκάλεσε στη σουίτα του στον ποδοσφαιρικό αγώνα Army-Navy με αφορμή την αθώωσή του), αλλά αναδεικνύεται διαφορετικά από εκείνους που φαίνεται να αναζητούν έναν Αγώνα όπως ο Μπερνάρντ Γκόετζ πριν από χρόνια. Ή να έχουν σχέδιο για να σκοτώσουν όπως, υποτίθεται, ο Λουίτζι Μαντζιόνε.

Ο Πένι αθωώθηκε εξαιτίας των εμπειριών των ενόρκων – Όχι όμως σε σχέση με το αν ο Τζόρνταν Νίλι συνιστούσε απειλή

Κανείς όμως δεν υποστηρίζει ότι οι ένορκοι του Πένι ήταν μια χαμένη παρέα «αλλοπρόσαλλων μηδενιστών».

Αντιθέτως, πολλοί Νεοϋορκέζοι -ακόμη και εκείνοι που τάχθηκαν υπέρ της καταδίκης του- θεωρούν την ετυμηγορία ως το αποτέλεσμα πολιτών που ελπίζουν σιωπηλά σε έναν γενναίο άνθρωπο που θα τους καλύψει σε περίπτωση που βρεθούν σε ένα παρόμοιας μοίρας τρένο του μετρό (σ.σ. μεροληπτεί ο συνήγορος, το θύμα πέθανε από λαβή πνιγμού).

Υπάρχει το επιχείρημα ότι οι πολίτες έφεραν την κοινή λογική τους στην αίθουσα των ενόρκων καθώς και την εμπειρία της ζωής τους. Και θεωρητικά, μπορεί κάλλιστα να υπήρχε ένας ή δύο ένορκοι που ήθελαν να καθίσουν στην υπόθεση Πένι ακριβώς για να ακυρώσουν την καταδίκη.

Η συνήγορος του Λουίτζι Μαντζιόνε, Κάρεν Φρίντμαν Αγκνιφίλο, καλείται να αθωώσει τον πελάτη της βάσει στοιχείων, όμως είναι βέβαιο πως έχει την στήριξη των πολιτών που ταλαιπωρούνται από τις ασφαλιστικές υγείας.

Οι ένορκοι θα κληθούν να επιλέξουν ανάμεσα στα στοιχεία και την αντιπάθεια προς τον Τομσον

Και εδώ βρίσκεται η διαφορά μεταξύ του Πένι και του Μαντζιόνε: «η έννοια του σχεδίου ενός λεπτομερούς, ολοκληρωμένου, φιλοσοφικού και διαβολικού σχεδίου» κατά τον συνήγορο.  Ενώ οι ένορκοι δεν έχουν ρητό δικαίωμα να ακυρώσουν μια δίκη, μόλις καθίσουν, έχουν πρακτικά, την εξουσία. Ο προεδρεύων δικαστής μπορεί να απομακρύνει έναν ένορκο, εάν διαπιστώσει ότι ο «μηδενισμός», αντί της στάθμισης των αποδεικτικών στοιχείων και της τήρησης του νόμου, είναι ο στόχος του ενόρκου.

Ο δικαστής μπορεί ακόμη και να κηρύξει κακοδικία αν ο ένορκος έχει ήδη αρχίσει να προσπαθεί να ευαγγελίζεται τους συναδέλφους του. Ταυτόχρονα, οι συνήγοροι υπεράσπισης δεν επιτρέπεται να ενθαρρύνουν ευθέως τους ενόρκους να ακυρώσουν.

Ένας ένορκος που ακυρώνει σε μια υπόθεση όπως του Μαντζιόνε – δηλαδή, «δεν ψηφίζω να καταδικαστεί, ό,τι κι αν παρουσιάσουν ως αποδεικτικό στοιχείο» – θα ήταν παράβαση καθήκοντος. Τα χειροπιαστά γεγονότα που βρίσκονται ήδη στα δημόσια αρχεία θα πρέπει να το καταστήσουν σαφές.

Όποιος κι αν είναι ο αντιληπτός αντιπαθητικός ρόλος του Τόμσον στο σύστημα ασφάλισης υγείας, στο τέλος της ημέρας, είμαστε ένα έθνος που πιστεύει στο κράτος δικαίου. Η ακύρωση της ενδεχόμενης ετυμηγορίας ενός ενόρκου για φόνο, ιδίως όταν επιτυγχάνεται μέσω εξαπάτησης κατά τη διαδικασία επιλογής ενόρκων και απλώς επειδή αντιπαθούμε το θύμα και συμπαθούμε τον δολοφόνο του, είναι τόσο επικίνδυνη όσο ακούγεται.

Με τις χωρίς νόημα κατηγορίες για τρομοκρατία και φόνο Α’ Βαθμού, καθώς και με την υπερβολική συνοδεία με αυτόματα, οι εισαγγελείς έκαναν τον Λουίτζι Μαντζιόνε ακόμα πιο συμπαθή στον απλό πολίτη.

Οι εισαγγελείς και το σύστημα έχουν καταστήσει τον Λουίτζι Μαντζιόνε ακόμα πιο συμπαθή

Οι εισαγγελείς εδώ δεν είναι άμοιροι ευθυνών, καθώς παρέχουν στους επίδοξους μηδενιστές επιχειρήματα. Μοιράζονται κάποια ευθύνη για την έξαρση του δημόσιου αισθήματος για τον Μαντζιόνε με την απαγγελία κατηγοριών για τρομοκρατία και την αύξηση του επιπέδου του αδικήματος σε φόνο Α’ βαθμού σε μια δικαιοδοσία, την απειλή πιθανής θανατικής ποινής σε μια άλλη δικαιοδοσία και τη συμμετοχή τους σε έναν αγώνα για το ποιος θα τον οδηγήσει πρώτος σε δίκη.

Η συσσώρευση, οι συνοδοί με αλεξίσφαιρα και πολεμικά τυφέκια, το περπάτημα του δράστη (σ.σ. Perp walk, με δεκάδες φωτογράφους στο κατόπι τους) και η υπερβολή της απόδοσης κατηγοριών εντείνουν τη θέση του λαϊκού ήρωα και προσθέτουν λάδι σε μια πιθανή φωτιά μηδενισμού που ήδη καίει έντονα.

Ας ελπίσουμε ότι οι φλόγες που πυροδοτούνται τώρα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η οργή για την υγειονομική περίθαλψη και οι κάπως κοντόφθαλμοι εισαγγελείς δεν θα μας αφήσουν τελικά να ασχοληθούμε με την αναμόχλευση ακυρωτικών αποφάσεων, αντί να έχουμε την ευκαιρία να αναλογιστούμε την απώλεια του Μπράιαν Τόμσον, ενός ανθρώπου που, σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες, ήταν ένας καλός άνθρωπος και πατέρας από τις μεσοδυτικές πολιτείες που απλώς δεν του άξιζε να δολοφονηθεί εν ψυχρώ.

Ο Τζόελ Κοέν, είναι πρώην ομοσπονδιακός εισαγγελέας, ασκεί το ποινικό δίκαιο υπεράσπισης οικονομικών εγκληματιών ως ανώτερος σύμβουλος στην Petrillo, Klein & Boxer LLP στη Νέα Υόρκη. Είναι συγγραφέας του βιβλίου «Blindfolds Off: Judges On How They Decide» και διδάσκει στις νομικές σχολές Fordham και Cardozo. Δεν υπάρχει καμία αναφορά πως ο Τζόελ Κοέν έχει στα χέρια του την δικογραφία ή γνωρίζει τις αποδείξεις των αρχών.

Spotted in Luigi Mangione’s hometown of Towson, Baltimore County at a local pizza shop, Vito’s pic.twitter.com/hyjcKyIBrJ

— Elizabeth Worthington (@ElizWorthNews) December 19, 2024