Φοβίζει την κυβέρνηση το ενδεχόμενο ενός… τουρκοσυριακού μνημονίου

«Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα» έλεγε ο Καρλ Μαρξ και ήδη μια σειρά αναλυτών επιχειρούν να απαντήσουν αν η πολύ πιθανή συμφωνία μεταξύ Άγκυρας και Δαμασκού για την οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ των δυο χωρών, αποτελεί τραγωδία ή φάρσα για την ελληνική εξωτερική πολιτική και την κυβέρνηση.

Ήδη, πολλοί μιλούν για μια τραγωδία καθώς η Τουρκία με τις συμφωνίες που έχει με Λιβύη και αυτή που επίκεται με τη Συρία στη πραγματικότητα βάζει πόδι στο Αιγαίο και ναρκοθετεί την ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ. Ωστόσο, άλλοι μιλούν για φάρσα καθώς για δεύτερη φορά η Άγκυρα πιάνει στον… ύπνο την ελληνική κυβέρνηση που σπεύδει εκ των υστέρων να προλάβει τις εξελίξεις.

Η πληροφορία πως ο Ερντογάν είναι έτοιμος να επαναλάβει την ιστορία του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου κλείνοντας συμφωνία με την νέα συριακή κυβέρνηση για οριοθέτηση ΑΟΖ συνιστά μια νέα μεγάλη πρόκληση για την ελληνική εξωτερική πολιτική αλλά και για το κυβερνητικό αφήγημα της πορείας των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Η κυβέρνηση αφήνει να εννοηθεί πως μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορέσει να βάλει φρένο σε μια τέτοια εξέλιξη, μιλώντας ακόμα και για έκτακτα μέτρα που μπορεί να παρθούν σε επίπεδο κορυφής, όμως η ανησυχία αυξάνεται όσο φαίνεται πως ο Ερντογάν είναι έτοιμος να κερδίσει και αυτή τη παρτίδα. Άλλωστε, οι Τούρκοι για ακόμα μια φορά φαίνεται να είναι έτοιμοι να παράγουν τετελεσμένα.

Αν η Τουρκία…

Η νέα κυβέρνηση της Συρίας χρειάζεται αναγνώριση, οικονομική στήριξη και διπλωματικό κεφάλαιο, όμως πρωτίστως αυτό το λαμβάνει από τη κυβέρνηση της Τουρκίας και τους συμμάχους της στη Μέση Ανατολή παρά από την Ευρωπαϊκή Ένωση που ναι μεν μπορεί να ασκήσει πιέσεις αλλά σίγουρα δεν μπορεί να «πατήσει πόδι» στην περιοχή και να αλλάξει τους συσχετισμούς.

Υπό αυτό το πρίσμα, ήδη μια σειρά κυβερνητικών στελεχών προεξοφλούν πως αν ο Ερντογάν αποφασίσει να τραβήξει το σκοινί, τότε κανείς δεν θα μπορεί να τον σταματήσει από το να οδηγήσει τους δυο συμμάχους του (proxies) σε συμφωνία και σε μια σοβαρή ήττα τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Κύπρο.

«Ό,τι χάνεται στο πεδίο, δύσκολα κερδίζεται με τη διπλωματία» ανέφερε χαρακτηριστικά στο in κυβερνητικό στέλεχος όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει τις εξελίξεις. Και η αλήθεια είναι πως αυτή η εκτίμηση, ούτε λίγο ούτε πολύ, κυριαρχεί σε πολλές συζητήσεις γαλάζιων βουλευτών που θεωρούν πως αν η εξέλιξη αυτή λάβει χώρα, τότε δύσκολα θα μπορέσει να αλλάξει στη πράξη.

Κριτική εκ των έσω

Σύμφωνα με πολλούς γαλάζιους βουλευτές η «επέλαση» του Ερντογάν στην Συρία και η μετατροπή της νέας κυβέρνησης σε χειραγωγούμενο του Τούρκου Προέδρου είναι απόρροια τόσο της ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας όσο όμως και του εφησυχασμού που δείχνει η Αθήνα εξαιτίας των ήρεμων νερών του Αιγαίου.

«Πως μπορούμε ακόμα να μιλάμε για ήρεμα νερά όταν η Τουρκία αποδεικνύει πως θέλει να βάλει νάρκη σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο και μάλιστα για δεύτερη φορά» αναρωτήθηκε έτερος γαλάζιος βουλευτής δείχνοντας την δυσαρέσκεια του για την στάση της Αθήνας.

Και ακριβώς σε αυτό το σημείο ξεκινάει ο δεύτερος μεγάλος «πονοκέφαλος» του Μαξίμου καθώς η Αθήνα καλείται να διαχειριστεί τόσο το γεωπολιτικό αποτύπωμα μιας τέτοιας συμφωνίας όσο όμως και τις αντιδράσεις στο γαλάζιο στρατόπεδο.

Μπορεί η διαγραφή Σαμαρά και το… κλίμα των Χριστουγέννων να βελτίωσαν το κλίμα στο εσωτερικό της κυβέρνησης όμως ακόμα και σήμερα πολλοί γαλάζιοι βουλευτές έχουν ενστάσεις για τους χειρισμούς του υπουργείου Εξωτερικών στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Σε μια τέτοια εξέλιξη λοιπόν μοιάζει δεδομένο πως οι φωνές θα ακουστούν ξανά και το σπιράλ της κρίσης θα είναι ξανά γεγονός για μια κυβέρνηση που έχει αποδείξει πως «υποφέρει» στα ζητήματα διαχείρισης των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Σε αυτή τη κατεύθυνση άλλωστε πιέζουν και όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης που πυροβολούν το Μαξίμου για τις εξελίξεις στο μέτωπο της Συρίας. Αν μάλιστα, αυτή η πίεση διανθιστεί και από πυρά των Καραμανλή και Σαμαρά, τότε η εξίσωση θα μοιάζει με άλυτο γρίφο.