ΗΠΑ: Τα σημαντικότερα γεγονότα επί θητείας Τζίμι Κάρτερ
Απεβίωσε σε ηλικία 100 ετών ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζίμι Κάρτερ. Αυτά είναι τα σημαντικότερα γεγονότα από την περίοδο της θητείας του Δημοκρατικού πολιτικού από τη Τζόρτζια.
- Πρέσπες: Ράγισαν καρδιές στις κηδείες των δύο φίλων που «έσβησαν» στην άσφαλτο – Αγωνία για τον 17χρονο
- Οι ΗΠΑ πρέπει να λέγονται «Τραμπομασκοβία», υποστηρίζει ο ιστορικός Τίμοθι Σνάιντερ
- Ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν από το τέλος του ρωσικού φυσικού αερίου
- «Aνάθεμα σε Μπέκαμ! Μου φέρθηκες σαν σκουπίδι!» Η Ρεμπέκα Λος στην επίθεση ξανά
Ο Τζίμι Κάρτερ, που διετέλεσε ένοικος του Λευκού Οίκου για μια θητεία, απεβίωσε σε ηλικία 100 ετών. Ο γεννηθείς την 1η Οκτωβρίου του 1924 Τζέιμς Ερλ «Τζίμι» Κάρτερ τζούνιορ υπηρέτησε ως πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1977 έως το 1981.
Ήταν μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος. Παραλήπτης του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης το 2002, είναι ο μόνος πρόεδρος των ΗΠΑ που έλαβε αυτό το βραβείο αφότου άφησε το αξίωμα του.
Ακολουθούν τα σημαντικότερα γεγονότα από την περίοδο της θητείας του Δημοκρατικού πολιτικού από τη Τζόρτζια, στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
Συμφωνίες «Καμπ Ντέιβιντ»
Οι Συμφωνίες του «Καμπ Ντέιβιντ» ήταν μια σειρά συμφωνιών που υπογράφηκαν το 1978 μεταξύ του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μενάχεμ Μπέγκιν και του Αιγύπτιου προέδρου Ανουάρ Σαντάτ. Οι συμφωνίες αυτές, με τη μεσολάβηση του Κάρτερ στο προεδρικό καταφύγιο στο Μέριλαντ, οδήγησαν τελικά το Ισραήλ και τον Άραβα γείτονά του στην υπογραφή της πρώτης τους συνθήκης ειρήνης.
Ο Μπέγκιν και ο Σαντάτ τιμήθηκαν με το Νόμπελ Ειρήνης το 1978 για το έργο τους. Ο Κάρτερ κέρδισε το 2002 εν μέρει για την «ακούραστη προσπάθειά του να βρει ειρηνικές λύσεις στις διεθνείς συγκρούσεις».
Σχέσεις ΗΠΑ – Κίνας
Παρόλο που οι σχέσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας είχαν σιγά-σιγά θερμανθεί για αρκετά χρόνια πριν από την ανάληψη των καθηκόντων του Κάρτερ υπό την κυβέρνησή του οι δύο χώρες ξεπέρασαν τις αντιδράσεις στο εσωτερικό τους και ανακοίνωσαν ότι θα αναγνώριζαν επίσημα η μία την άλλη, ανοίγοντας επίσημες διπλωματικές σχέσεις το 1979 μετά από μήνες μυστικών διαπραγματεύσεων.
Κρίση ομήρων στο Ιράκ
Το 1979 Ιρανοί κατέλαβαν 52 μέλη του προσωπικού της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Τεχεράνη και τους κράτησαν ομήρους για 444 ημέρες, για να τιμωρήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες επειδή έδωσαν άσυλο στον πρόσφατα εκθρονισμένο ηγέτη του Ιράν.
Ο Κάρτερ εμφανίστηκε στη δημοσιότητα μετά από μια στρατιωτική αποστολή διάσωσης που διέταξε το 1980, η οποία κατέληξε σε αποτυχία με οκτώ αμερικανούς στρατιώτες να πεθαίνουν σε αεροπορικό ατύχημα.
Οι όμηροι απελευθερώθηκαν λίγα λεπτά μετά την ορκωμοσία του Ρόναλντ Ρίγκαν που διαδέχθηκε τον Κάρτερ το 1981.
Ενεργειακή κρίση
Οι τιμές της ενέργειας και η παραγωγή ήταν ασταθείς καθ’ όλη τη δεκαετία του 1970, αλλά η ιρανική επανάσταση του 1979 αποτέλεσε εστία αναταραχής στις παγκόσμιες αγορές πετρελαίου, οδηγώντας σε σημαντική μείωση της παραγωγής και εκτίναξη του κόστους. Το καλοκαίρι του 1979 σημαδεύτηκε από μεγάλες ουρές αυτοκινητιστών που περίμεναν στα βενζινάδικα για δελτίο καυσίμων. Ο Κάρτερ αντέδρασε υποσχόμενος να μειώσει την εξάρτηση από τις εισαγωγές πετρελαίου από το εξωτερικό και να επικεντρωθεί στη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, αλλά η εμπιστοσύνη του κοινού είχε κλονιστεί ανεπανόρθωτα.
Οικονομικές απειλές
Η εκστρατεία επανεκλογής του Κάρτερ το 1980 αμαυρώθηκε από τους φόβους για ύφεση. Η κυβέρνησή του πάσχιζε να αντιμετωπίσει τον πληθωρισμό που ξεπερνούσε το 14% το 1980, ο οποίος προκλήθηκε από τις υψηλές τιμές της ενέργειας μετά την έλλειψη φυσικού αερίου το 1979. Ο ίδιος και οι σύμβουλοί του προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν τον πληθωρισμό αυξάνοντας τα επιτόκια σε ποσοστό άνω του 17%, αλλά αυτό συνέβαλε σε ύφεση κατά τη διάρκεια της προεδρικής εκστρατείας του 1980.
Ως ο 39ος πρόεδρος της χώρας, κυβέρνησε με ισχυρή δημοκρατική πλειοψηφία στο Κογκρέσο σε μια χώρα που γινόταν όλο και πιο συντηρητική. Τέσσερα χρόνια μετά την ανάληψη των καθηκόντων του επιχείρησε την επανεκλογή του αλλά έχασε με συντριπτική διαφορά, από μία από τις πιο συντηρητικές πολιτικές προσωπικότητες της εποχής, τον Ρόναλντ Ρίγκαν.
Όταν έφυγε από την Ουάσινγκτον, τον Ιανουάριο του 1981, θεωρήθηκε ευρέως ως ένας μέτριος πρόεδρος. Ο κατάλογος των όσων είχαν πάει στραβά κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, για τα οποία δεν έφταιγε για όλα, ήταν μακρύς. Ήταν μια εποχή οικονομικής δυσπραγίας, με στάσιμη οικονομία και επίμονα υψηλή ανεργία και πληθωρισμό.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις