«Μα το 2015 δεν ήταν μόλις πέρσι;» – Γιατί ο χρόνος περνάει πιο γρήγορα όσο μεγαλώνουμε

Όσο μεγαλώνουμε ο χρόνος φαίνεται να περνάει όλο και πιο γρήγορα, σύμφωνα με το Independent.

Αν μας ρωτούσε κάποιος θα λέγαμε πως σίγουρα η πανδημία ήταν μόλις πριν 1-2 χρόνια;

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου ήταν πριν από πέντε χρόνια, έτσι δεν είναι;

Και η χιλιετία ήταν πριν από μια δεκαετία, το πολύ…

Ο χρόνος του μυαλού

Ενώ ο Άλμπερτ Αϊνστάιν έκανε γνωστή την ιδέα ότι ο χρόνος είναι σχετικός οι έρευνες δείχνουν σταθερά ότι η αντίληψή μας για το πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος επιταχύνεται όσο μεγαλώνουμε.

Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Πανεπιστημίου John Moores του Λίβερπουλ, η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων στο Ηνωμένο Βασίλειο αισθάνθηκε ότι τα Χριστούγεννα πλησιάζουν κάθε χρόνο πιο γρήγορα.

«Ο φυσικός χρόνος δεν είναι χρόνος του μυαλού», όπως αναφέρει ο καθηγητής μηχανολογίας και συγγραφέας του βιβλίου Time and Beauty: Why Time Flies And Beauty Never Dies, Adrian Bejan.

«Ο χρόνος που αντιλαμβάνεστε εσείς δεν είναι ο ίδιος με τον χρόνο που αντιλαμβάνεται κάποιος άλλος».

Ο επεξεργαστής του εγκεφάλου

Η μία πλευρά της εξίσωσης για την εξήγηση αυτού του φαινομένου είναι φυσιολογική.

«Ο εγκέφαλος δέχεται λιγότερες εικόνες από αυτές που είχε εκπαιδευτεί να δέχεται όταν ήταν νέος», υποστηρίζει ο Bejan.

Θεωρεί ότι ο ρυθμός με τον οποίο επεξεργαζόμαστε τις οπτικές πληροφορίες επιβραδύνεται καθώς μεγαλώνουμε.

Καθώς αυξάνεται το μέγεθος και η πολυπλοκότητα των δικτύων νευρώνων στον εγκέφαλό μας, τα ηλεκτρικά σήματα πρέπει να διανύουν μεγαλύτερες αποστάσεις, οδηγώντας σε πιο αργή επεξεργασία του σήματος.

Το αποτέλεσμα;

Αντιλαμβανόμαστε λιγότερα «καρέ ανά δευτερόλεπτο» καθώς μεγαλώνουμε, και επομένως ο χρόνος μοιάζει να περνάει πιο γρήγορα.

Είναι σαν ένα flipbook – όσο μικρότερος είναι ο αριθμός των εικόνων, τόσο πιο γρήγορα ξεφυλλίζετε το τέλος.

Οι παιδικές αναμνήσεις

«Οι άνθρωποι συχνά εκπλήσσονται με το πόσα θυμούνται από μέρες που έμοιαζαν να διαρκούν για πάντα στα νιάτα τους», είπε.

«Δεν είναι ότι οι εμπειρίες τους ήταν πολύ βαθύτερες ή πιο ουσιαστικές, είναι απλώς ότι επεξεργάζονταν με μεγαλύτερη ταχύτητα».

Επιπλέον, όσο λιγότερο χρόνο έχουμε βιώσει, τόσο μεγαλύτερο ποσοστό της ζωής μας αποτελεί στην πραγματικότητα μια συγκεκριμένη χρονική περίοδος.

Για ένα τετράχρονο παιδί, ένας χρόνος είναι πολύ μεγαλύτερο ποσοστό της συνολικής ζωής του μέχρι στιγμής από ό,τι για έναν 40χρονο.

Για τον λόγο αυτό δεν είναι περίεργο που τον αισθάνεστε μεγαλύτερο και πιο σημαντικό.

Ενώ δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά για αυτό το φυσιολογικό φαινόμενο, υπάρχουν άλλοι σημαντικοί παράγοντες που παίζουν ρόλο και τους οποίους μπορούμε να ελέγξουμε.

Νέες εμπειρίες

Ένας άλλος λόγος που ο χρόνος μοιάζει μεγαλύτερος όταν είμαστε νεότεροι είναι ότι ο εγκέφαλος είναι προγραμματισμένος να κρατάει τις νέες εμπειρίες, λέει ο Bejan – και όταν είμαστε νέοι, έχουμε συνεχώς νέες εμπειρίες.

Ένα παιδί που γνωρίζει τον κόσμο από την αρχή, έχει τόσα πολλά να απορροφήσει και να αφομοιώσει κάθε μέρα.

Εξάλλου, στην αρχή, ό,τι κάνουμε είναι η πρώτη φορά που το κάνουμε.

Όσο μεγαλώνουμε, τόσο πιο πιθανό είναι να μετράμε όλο και λιγότερες νέες εμπειρίες με κάθε χρόνο που περνάει.

Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι, φυσικά, όσο περισσότερα πράγματα βιώνουμε, τόσο λιγότερα νέα πράγματα υπάρχουν για να βιώσουμε.

Η ρουτίνα κάνει τον χρόνο ταχύτερο

Ωστόσο, εν μέρει οφείλεται και στην ανθρώπινη φύση- με την ηλικία, μπορεί να κολλήσουμε όλο και περισσότερο σε παλιές συνήθειες, να νιώθουμε υπερβολικά άνετα με το οικείο και να μην είμαστε πρόθυμοι να επιδιώξουμε το καινούργιο ή να προκαλέσουμε τον εαυτό μας να κάνει ένα βήμα προς το άγνωστο.

Αν όμως κάνουμε τα ίδια πράγματα κάθε εβδομάδα, δεν παρουσιάζουμε στον εγκέφαλό μας κάτι αξιοσημείωτο για να αποθηκεύσει.

Με λίγες φρέσκιες αναμνήσεις, οι εβδομάδες γίνονται μήνες, γίνονται χρόνια, με ελάχιστα πράγματα να τις διαφοροποιούν.

Ο χρόνος έχει, κατά γενική ομολογία, επιταχυνθεί.

Αντίθετα, όταν θυμόμαστε μια περίοδο γεμάτη γεγονότα, «μας κάνει να φαίνεται ότι ο χρόνος απλώνεται… και τον αισθανόμαστε πολύ μακρύ», σύμφωνα με τη Cindy Lustig, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.

Η ρουτίνα είναι ο εχθρός της διεύρυνσης του χρόνου σας- η αλλαγή των πραγμάτων, είτε πρόκειται απλώς για μια νέα διαδρομή, είτε για την ενασχόληση με ένα νέο χόμπι, είτε για την επέκταση και την ακρόαση ενός διαφορετικού είδους μουσικής, θα μπορούσε να είναι το κλειδί για να επιμηκύνετε κάθε χρόνο αντί να κοιτάτε πίσω σε μια ολοένα και πιο ασαφή θολούρα.

«Επιβραδύνετε λίγο περισσότερο, αναγκάστε τον εαυτό σας να κάνει νέα πράγματα για να ξεφύγετε από τη ρουτίνα», λέει ο Bejan.

Ζήσε στη στιγμή

Και μετά υπάρχει αυτή η φοβερή λέξη: «mindfulness».

Αν ο χρόνος είναι θέμα προοπτικής, τότε το να διασφαλίσουμε ότι περνάμε ένα μέρος του ζώντας στη στιγμή με «mindfulness» ή με ενσυνειδητότητα, δηλαδή με το να είμαστε σκόπιμα παρόντες στο παρόν.

«Κανείς μας δεν ξέρει πόσο χρόνο έχουμε, αλλά, το ενδιαφέρον είναι ότι στην πραγματικότητα έχουμε μεγάλο έλεγχο στο πώς βιώνουμε αυτόν τον χρόνο», όπως λέει ο Lustig.

Η συνεχής ενασχόληση με τα λάθη του παρελθόντος ή η ανησυχία για μελλοντικά πιθανά προβλήματα εγγυάται ότι χάνετε το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής σας μέχρι στιγμής: εδώ και τώρα.