Οι γυναίκες του Αφγανιστάν τολμούν να ονειρευτούν μία ζωή χωρίς Ταλιμπάν το 2025

Νεαρές γυναίκες που ζουν κάτω από την καταπιεστική κυριαρχία των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν τόλμησαν να μοιραστούν τις ελπίδες τους για το 2025, οι οποίες κυμαίνονται από το τέλος του «απαρτχάιντ των φύλων», μέχρι το να πάνε απλά μια βόλτα στο πάρκο.

Οι πέντε γυναίκες στα είκοσί τους έχουν όλες διακόψει τις σπουδές τους ή την καριέρα τους από τότε που οι Ταλιμπάν κατέλαβαν τον έλεγχο το 2021 και κατέστειλαν επιθετικά τα δικαιώματα των γυναικών.

«Η ευχή μου για το 2025, είναι να έχω μια ζωή χωρίς τη σημαία των Ταλιμπάν», λέει μια γυναίκα σε ένα ηχογραφημένο βιντεοσκοπημένο μήνυμα, που στάλθηκε κρυφά στον ειδικό ανταποκριτή του Sky News.

«Αυτή δεν είναι μόνο η δική μου ευχή, αλλά η ευχή όλων των γυναικών του Αφγανιστάν».

🇦🇫 Young women living under oppressive Taliban rule in Afghanistan have dared to share their hopes and fears for 2025, which range from an end to «gender apartheid», to simply going for a walk in the park. pic.twitter.com/OMHtMmhA3a

— Daniel Pawłowski (@pavvlovvsky13) January 1, 2025

Μια δεύτερη γυναίκα ελπίζει ότι «οι γυναίκες στο Αφγανιστάν θα αναγνωριστούν ως ανθρώπινα όντα» και μια άλλη ονειρεύεται να μπορεί να πηγαίνει «στο πάρκο, στην παιδική χαρά και στα ινστιτούτα αισθητικής».

Παγιδευμένες στο σπίτι

Οι γυναίκες, οι οποίες είναι επίδοξες δημοσιογράφοι, συγγραφείς, δικηγόροι και εκπαιδευτικοί, μίλησαν όλες ανώνυμα λόγω του φόβου ότι θα τιμωρηθούν σε μια χώρα που περιορίζει βίαια την ελευθερία της έκφρασης και απαγόρευσε πρόσφατα τις επαφές με ξένους.

Όλες έχουν περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό στα σπίτια τους.

Η ισλαμική φονταμενταλιστική ομάδα έχει ήδη αποκλείσει τις γυναίκες από την τριτοβάθμια εκπαίδευση και τις περισσότερες θέσεις εργασίας και τους έχει απαγορεύσει να μιλούν ή να δείχνουν το πρόσωπό τους δημοσίως.

Το Σάββατο, απαγόρευσε τα παράθυρα σε νέα κτίρια που βλέπουν σε χώρους όπου μπορεί να φαίνεται μια γυναίκα.

Στην συνέχεια, την Κυριακή το καθεστώς δήλωσε ότι θα κλείσει όλες τις ΜΚΟ που εξακολουθούν να απασχολούν γυναίκες, δύο χρόνια αφότου τους είπε να σταματήσουν τις Αφγανές να εργάζονται γι’ αυτές, δήθεν επειδή δεν φορούσαν σωστά την ισλαμική μαντίλα.

Ελπίδα και απελπισία

Στις προσωπικές ηχογραφήσεις, οι γυναίκες λένε ότι θέλουν να «ξαναμάθουν» και να «περπατήσουν στους δρόμους χωρίς φόβο» – και ελπίζουν ότι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο θα διώξει τα μέλη των Ταλιμπάν.

Μία από αυτές λέει ότι παρά τις δύσκολες συνθήκες, οι Αφγανές γυναίκες «εξακολουθούν να έχουν ελπίδες και όνειρα».

Όταν βλέπω τα πουλιά να πετούν στον αέρα, τα κοιτάζω και σκέφτομαι πόσο τυχερά είναι

«Όταν βλέπω τα πουλιά να πετούν στον αέρα, τα κοιτάζω και σκέφτομαι πόσο τυχερά είναι», λέει.

Το ίδιο σκέφτεται όταν «ακούει για κορίτσια σε άλλες χώρες, πόσο επιτυχημένες είναι… Μακάρι να μπορούσαμε κι εμείς να κάνουμε το ίδιο. Είμαστε κι εμείς ανθρώπινα όντα».

Και προσθέτει: «Ονειρεύομαι μια μέρα που θα μπορώ και εγώ να συνεχίσω την εκπαίδευσή μου… να έχω ελευθερία λόγου και να μπορώ να λέω ό,τι θέλω… Μια μέρα που όλα τα κορίτσια από το Αφγανιστάν θα μπορούν να πάνε ξανά στο σχολείο, με τις υπέροχες στολές τους, οι οποίες μου λείπουν πολύ».

Και τέλος, ονειρεύεται «ότι μια μέρα όλα τα κορίτσια του Αφγανιστάν θα μπορούν να βγουν από τα σπίτια τους και να περπατήσουν στους δρόμους χωρίς κανένα φόβο».

Προσθέτει: «Ζητώ από όλους τους ανθρώπους που μας ακούνε σήμερα να μη μας ξεχάσουν ποτέ… Ελπίζω κανείς σας να μην βιώσει αυτό που βιώνουμε εμείς σήμερα».