«Δεύτερη ευκαιρία» ναι, αλλά για ποιο πράγμα;

Για να ζητάει κάποιος δεύτερη ευκαιρία σημαίνει ότι έχει κάνει κάποιο λάθος, το οποίο αν όχι για τον ίδιο, σίγουρα για κάποιους μπορεί να είναι ακόμη και τραγικό.

Στην περίπτωση του Στέφανου Κασσελάκη ο «δανεικός» τίτλος «Δεύτερη Ευκαιρία» σημαίνει ότι θέλεις πρώτον να δώσεις μια πληρωμένη απάντηση σε αυτόν που φρόντισε να μην έχεις αυτή την ευκαιρία (Γεροβασίλη και Σια) και δεύτερον ότι αναγνωρίζεις εμμέσως την ήττα σου.

Γιατί αλλιώς μπορεί να θεωρηθεί και κάπως υποκριτικό να ζητάς δεύτερη ευκαιρία και να μην έχεις αρπάξει καν την πρώτη με συνείδηση ότι αναλαμβάνεις την ευθύνη ενός κυβερνητικού κόμματος και ως φρέσκος πολιτικός να μην έχεις καν την ενσυναίσθηση ότι απευθύνεσαι σε πολίτες μιας μικρής χώρας σε ένα ασταθές γεωστρατηγικό περιβάλλον και να υποχρεώνεις πρόσωπα και πολιτικούς, που διετέλεσαν υπουργοί, να σου κάνουν τα καπρίτσια σαν να είσαι «ο τελευταίος αυτοκράτορας» στην ταινία Μπερνάντο Μπερτολούτσι.

Όταν ο Θανάσης Καμπαγιάννης έκανε την ανάρτησή στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook το περασμένο καλοκαίρι ότι ο Κασσελάκης θα βγάλει βιβλίο για να «αδειάσει» τους τότε συντρόφους του και πολύ πριν γίνει η μομφή στο πρόσωπο του, ελάχιστοι είχαν αντιληφθεί ότι τα ψωμιά του στο ΣΥΡΙΖΑ ήταν μετρημένα– ούτε καν τα πιο έμπειρα στελέχη δεν το είχαν συνειδητοποιήσει σας διαβεβαιώνω.

«Ο Κασσελακης θα φύγει και είναι θέμα χρόνου. Όταν φύγει, θα κάνει αυτό που κάνουν όλα τα δημόσια πρόσωπα στην Αμερική: θα γράψει ένα βιβλίο ως insider με την ιστορία του ως Προέδρου. Το βιβλίο θα έχει εξώφυλλο τη φωτογραφία του. Θα κάνει κι ένα ταινιάκι για να βγάλει λεφτά». Αυτά τα πολύ προωθημένα έγραφε ο πολιτικός και δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης και λίγοι μεταξύ αυτών και κάποιοι «ψαγμένοι» δεξιοί με λογαριασμούς στο «X» και με μεγάλη επιδραστικότητα σε ευρύτερα ακροατήρια και κοινά τα είχαν προσέξει.

Τέσσερις μήνες μετά ο κ. Κασσελάκη εμφανίζεται συνεπής σε μια τουλάχιστον υπόσχεση που έχει δώσει -και αυτή για την ακρίβεια όχι ευθέως, αλλά μέσω φημών και διαρροών από το στενό του κύκλο-, ότι θα γράψει βιβλίο.

Γιατί από το «αν γίνω Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, θα περάσω τουλάχιστον μία εβδομάδα εδώ, με τους ανθρώπους του Ευαγγελισμού, να αναλύσουμε όλα τα προβλήματα» που είχε πει παραμονές των εσωκομματικών εκλογών για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, στην «ώρα του προέδρου» που θα καθιερωνόταν στο ραδιόφωνο «Στο κόκκινο» και μέχρι τα εβδομαδιαία άρθρα για τα όσα συνέβησαν στον ένα χρόνο της θητείας του ως πρόεδρος, ο κ. Κασσελάκης δεν φάνηκε και τόσο συνεπής με τις υποσχέσεις του.

Από το περιβάλλον του κ. Κασσελάκη προαναγγέλλονται λεπτομέρειες για το περιεχόμενο του βιβλίου με πειστήρια από γραπτά μηνύματα που αντάλλαξε με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Γνωρίζουμε για μηνύματα που αντάλλαξε με στελέχη του κόμματος την ώρα που εκείνα βρίσκονταν στον αέρα τηλεοπτικών πάνελ ή από το ρεπορτάζ για χιλιάδες μηνύματα που αντάλλαξε με πρόσωπα και στελέχη που τον στήριξαν για να εκλεγεί πρόεδρος του κόμματος, αλλά στην πορεία εξελίχθηκαν σε σκληροί αντίπαλοι, που είπαν το δικό τους mea culpa που τον έφεραν στο κόμμα.
Μηνύματα που μπορεί να αντάλλαξε, όπως ο ίδιος έχει πει με τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά στα τελευταία του στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ έμειναν στο «διαβάστηκε».

Όμως υπάρχουν μηνύματα, που ο κ. Κασσελάκης -στο απόγειο της ηγεμονίας και της υπερπροβολής του από τα μέσα ενημέρωσης με σχεδόν καθημερινή παρουσία στα πρωϊνάδικα ποικίλης ύλης- τα έστειλε και σε δημοσιογράφους.

Γραπτά μηνύματα τα οποία δεν αξιοποιήθηκαν όμως ακόμη και κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες ανοιχτής σύγκρουσης αλλά οι συγκεκριμένοι ρεπόρτερ δεν μπήκαν στον πειρασμό να τα βγάλουν στη φόρα από επαγγελματισμό ή/και από συναίσθηση της ευθύνης τους γνωρίζοντας ότι θα έριχναν και αυτοί με τη σειρά τους κι άλλο νερό στον μύλο του εκφυλισμού της πολιτικής κατάστασης.

Ωστόσο ο συγγραφέας Κασσελάκης που σπάει όλα τα ρεκόρ και γράφει ένα βιβλίο σε τρεις μήνες για τα όσα συνέβησαν στους 11 μήνες που διετέλεσε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα με πικάντικές λεπτομέρειες… είναι βέβαιο ότι γνωρίζει οτι οι αγωγές το πιθανότερο είναι να πέσουν βροχή για αυτά τα γραπτά μηνύματα, αν όντως υπάρχουν μέσα στο βιβλίο.

Ο κ. Κασσελάκης και ο έμπειρος δικηγόρος και διευθυντής του πολιτικού γραφείου του κ. Καπνισάκης γνωρίζουν καλά ότι η δημοσίευση της προσωπικής αλληλογραφίας είναι παράνομη και μάλιστα ότι τέτοιου είδους συνομιλίες δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν στις αίθουσες των δικαστηρίων ως πειστήρια.

Αν κάποιος θεωρήσει ότι θίγεται μπορεί εύκολα να ζητήσει τα ρέστα… για ηθική βλάβη με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομική αποκατάσταση αυτής της βλάβης.

Έγραφε μάλιστα ο προφήτης Καμπαγιάννης σε εκείνη την ανάρτησή του στις 27 Αυγούστου: «Το βιβλίο αυτό θα είναι τόσο ντροπιαστικό για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ανθρώπους του που το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να μην είστε κομμάτι του. Και βέβαια η δεξιά θα το κάνει ευαγγέλιο κατά της αριστεράς στο σύνολό της για πολλά πολλά χρόνια».

Το βιβλίο του κ. Κασσελάκη θα είναι μια συγγραφική επιτυχία αν πουλήσει τόσα αντίτυπα όσο και τα 100.000 μέλη που θέλει να εγγράψει στο κόμμα του το Κίνημα Δημοκρατίας μέσα στο 2025 και κάποια στιγμή, όπως ο Χάρι με τη «Ρεζέρβα» φεύγοντας από το παλάτι του Μπάκινγχαμ, να γίνει και η κινηματογραφική εκδοχή της «δεύτερης ευκαιρίας» και να έχει και την τύχη της ταινίας του Μπερτολούτσι με ένα όσκαρ.

Το ερώτημα λοιπόν είναι για ποια δεύτερη ευκαιρία γράφει τελικά ο κ. Κασσελάκης.

Δεύτερη ευκαιρία για να γίνει πολιτειακός παράγοντας ή για να τα καταφέρει στην Ελλάδα και συγγραφικά-επιχειρηματικά;

Η πρώτη απάντηση ενδεχομένως να δοθεί στις 16 Ιανουαρίου με την παρουσίαση του βιβλίου του.  Άλλοι πάλι θα περιμένουν την ταινία γιατί προτιμούν να βλέπουν τις αυτοβιογραφίες στη μεγάλη οθόνη παρά να τις διαβάζουν.

Η τελευταία ταινία πάντως για τον Γιάνη με ένα «ν» δεν έκοψε και πολλά εισιτήρια, ούτε εντός ούτε εκτός αίθουσας.

Σημείωση: Το βιβλίο του κ. Κασσελάκη εκδίδεται από τις εκδόσεις Πεδίο, τον ίδιο εκδοτικό οίκο που πήρε τα δικαιώματα της έκδοσης του βιβλίου του πρίγκιπα Χάρι «Ρεζέρβα».