Λειψυδρία: Η Ευρώπη έχει βάλει στο συρτάρι τα μέτρα για έναν τεράστιο κίνδυνο που την απειλεί άμεσα

Η Ευρώπη βιώνει τεκτονικές αλλαγές -με την τελευταία από αυτές να τη βυθίζει περαιτέρω στον προβληματισμό γύρω από την ενεργειακή επάρκειά της στο εγγύς μέλλον, καθώς το ρωσικό φυσικό αέριο έπαψε να ρέει με προορισμό την ήπειρο- αλλά τους τελευταίους μήνες έχει ξεχάσει μια από τις πιο επικίνδυνες η οποία την απειλεί άμεσα και δεν είναι άλλη από τη λειψυδρία.

Όχι πως το ενεργειακό ζήτημα δεν είναι μείζον: Οι τιμές αναφοράς Ιανουαρίου αυξήθηκαν έως και 4,3% στα 51 ευρώ ανά μεγαβατώρα, την υψηλότερη τιμή από τον Οκτώβριο του 2023.

Οι παραδόσεις ρωσικού φυσικού αερίου σε όλη την Ουκρανία σταμάτησαν την Πρωτοχρονιά μετά τη λήξη της σύμβασης διαμετακόμισης μεταξύ των δύο χωρών, χωρίς να υπάρχει εναλλακτική λύση.

Οι traders παρακολουθούν για να δουν αν η απώλεια των ρωσικών ροών σε φυσικό αέριο -σημαντική πηγή εφοδιασμού για αρκετές χώρες της κεντρικής Ευρώπης- θα προκαλέσει ταχύτερες αντλήσεις από τις αποθήκες, επισημαίνει το Bloomberg. Τα αποθέματα σε ολόκληρη την Ευρώπη μειώνονται ήδη με τον ταχύτερο ρυθμό από το 2021, όταν ξέσπασε η κρίση με το φυσικό αέριο.

Οι ξηρασίες έχουν επίσης «αυξηθεί δραματικά» σε αριθμό και ένταση στην ΕΕ

Η διακοπή συμπίπτει με τις προβλέψεις για πολικές θερμοκρασίες, υπό το μηδέν σε ορισμένες χώρες, οι οποίες θα αυξήσουν τη ζήτηση θέρμανσης. Στη Σλοβακία, ένα από τα κράτη που επλήγησαν περισσότερο από τη διακοπή, ο υδράργυρος μπορεί να πέσει στους μείον 7 βαθμούς Κελσίου μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου.

Εξαιτίας της εν λόγω κρίσης, η Ευρώπη έχει… βάλει στο συρτάρι τα μέτρα που οφείλει να λάβει άμεσα – αν δεν θέλει να βιώσει άλλον έναν εφιάλτη εν μέσω της διαρκώς επιδεινούμενη έλλειψη νερού.

Η ΕΕ πρέπει επειγόντως να αντιμετωπίσει τις ελλείψεις νερού και να βρει νέους τρόπους για να χρηματοδοτήσει βελτιώσεις στους σωλήνες που παρουσιάζουν διαρροή, δήλωσε ο επίτροπος περιβάλλοντος της ΕΕ.

Βυθισμένος οικισμός στην τεχνητή λίμνη του Πουρναρίου στην Άρτα, τον οποίον ξαναείδαμε το 2024 λόγω ξηρασίας.

Η Jessika Roswall, η οποία ανέλαβε το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο τον Δεκέμβριο, είπε στους Financial Times ότι η αμείλικτη εστίαση της ΕΕ στην εξασφάλιση ενέργειας μετά από την ολική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει λειτουργήσει εις βάρος των προσπαθειών που γίνονταν για την αντιμετώπιση μιας κρίσης ύδρευσης που έχει καταστεί σαφές πως θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στις επιχειρήσεις εάν δεν αντιμετωπιστεί γρήγορα και ριζικά.

«Έχουμε μιλήσει πολύ λίγο για το νερό. Αντιθέτως, μιλούμε διαρκώς για ενεργειακή απόδοση και ενέργεια, ενέργεια, ενέργεια… Δεν λέω πως το ενεργειακό ζήτημα δεν είναι σημαντικό· λέω πως η έλλειψη νερού στη Ευρώπη είναι τεράστιο θέμα», είπε.

«Οι επιχειρήσεις έχουν αρχίσει να το αντιλαμβάνονται, διότι στην Ευρώπη είχαμε ξηρασίες, κι έπειτα βλέπουμε ότι οι πυρηνικοί σταθμοί δεν λειτουργούν πραγματικά, και βλέπουμε ότι οι μεταφορές στα μεγάλα ποτάμια δεν λειτουργούν… Αυτό είναι ένα επείγον ερώτημα», προσέθεσε η Roswall.

Ο αντίκτυπος του υδατικού στρες

Η λειψυδρία επηρεάζει το ένα πέμπτο της γης της ΕΕ και σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού της κάθε χρόνο, κατά τη μεγαλύτερη ως τώρα έρευνα για την κατάσταση του νερού στην ΕΕ που δημοσιεύτηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος τον Οκτώβριο.

Οι ξηρασίες έχουν επίσης «αυξηθεί δραματικά» σε αριθμό και ένταση στην ΕΕ, με τις περιοχές και τους πληθυσμούς που πλήττονται ν’ αυξάνονται σχεδόν κατά 20% μεταξύ 1976 και 2006, κατά τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό.

Ειδικά οι αγρότες υπέστησαν απότομες μειώσεις στις αποδόσεις των καλλιεργειών τους, αλλά ο αντίκτυπος του υδατικού στρες θα πλήξει και τις βιομηχανίες – από την κλωστοϋφαντουργία έως την παραγωγή υδρογόνου, η οποία απαιτεί νερό για τη διαδικασία της ηλεκτρόλυσης.

Η ξηρασία επανεμφάνισε το 2024 κι ένα εκκλησάκι που ήταν κάτω από το νερό μιας τεχνητής λίμνης στην Αχαΐα.

Παρά τις ανησυχίες σχετικά με την αυξανόμενη πίεση στη βιομηχανία και τη γεωργία, ελάχιστα έχουν γίνει για τη βελτίωση των διαβόητων διαρροών στους σωλήνες της ΕΕ.

Σχεδόν το ένα τέταρτο του επεξεργασμένου νερού χάνεται κατά τη διανομή, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Ερωτηθείσα εάν οι καταναλωτές θα έπρεπε να πληρώσουν υψηλότερους λογαριασμούς νερού, η Roswall είπε ότι αυτό είναι θέμα των Δήμων, αλλά προσέθεσε ότι «πρέπει να εξετάσουμε νέους καινοτόμους τρόπους χρηματοδότησης» των σωλήνων και των εγκαταστάσεων καθαρισμού.

Η Roswall, που είναι μια κεντροδεξιά πολιτικός από τη Σουηδία, της οποία το κόμμα αντιτάχθηκε σε έναν νόμο-ορόσημο για την αποκατάσταση και την προστασία της Φύσης στην ΕΕ, είναι υπεύθυνη και για τη νομοθεσία περί των χημικών, την ανακύκλωση και την επαναχρησιμοποίηση υλικών και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας.

Η φιλόδοξη περιβαλλοντική νομοθεσία της ΕΕ είναι από τις πιο αμφισβητούμενες από τα κράτη-μέλη και τις βιομηχανίες της, που διαμαρτύρονται ότι έχει οδηγήσει σε υπερβολική γραφειοκρατία. Φιγούραρε ψηλά και στη λίστα με τα αιτήματα των αγροτών που προ μηνών πραγματοποίησαν μεγάλες διαδηλώσεις και οδήγησαν σε αδιέξοδο τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Οι επιχειρήσεις ήθελαν «προβλεψιμότητα και βεβαιότητα», είπε η Roswall. «Ακούω από διάφορες κατευθύνσεις ότι υπάρχουν νόμοι που δεν μοιάζει να ταιριάζουν μεταξύ τους ή που αλληλοεξουδετερώνονται ή που τέλος πάντως αλλά δεν γίνεται να λειτουργούν ταυτοχρόνως…  Οφείλουμε να κάνουμε τους κανονισμούς όσο πιο απλούς γίνεται. Δεν θα είναι εύκολο. Αλλά δεν ανέλαβα αυτήν τη δουλειά επειδή είναι εύκολη», κατέληξε.