Γονείς γυναικών που δολοφονήθηκαν απαντούν στον υπ. Δικαιοσύνης για την μη αναγνώριση του όρου «Γυναικοκτονία»

Μετά το «όχι» του υπουργείου δικαιοσύνης, στην νομική αναγνώριση του όρου «γυναικοκτονία», γονείς γυναικών που έπεσαν θύματα δολοφονίας από άντρες (συντρόφους και όχι μόνο), εκφράζουν το θυμό και την αγανάκτησή τους μέσω του in.

Από την μία ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης, δηλώνει αντίθετος στην νομική αναγνώριση του όρου και με νομικά επιχειρήματα εξηγεί πως στην Ελλάδα, οι ανθρωποκτονία γυναίκας από πρόθεση λόγω του φύλου της δεν καταγράφεται αυτοτελώς, καθώς όπως είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Φλωρίδης «το ποινικό μας σύστημα προστατεύει την ανθρώπινη ύπαρξη, την ανθρώπινη ζωή. Μπορεί να είναι άνδρας, γυναίκα, παιδί, ηλικιωμένος και δεν μπορούμε να ρευστοποιήσουμε την έννοια του ανθρώπου μέσα στο ποινικό σύστημα, και να πούμε άλλος άνθρωπος είναι ο ένας – άλλος άνθρωπος είναι ο άλλος. Αν κάποιος επιχειρήσει να αφαιρέσει μια ανθρώπινη ζωή, τιμωρείται με την εσχάτη των ποινών, εφόσον κριθεί ένοχος, που σημαίνει ισόβια δεσμά.»

Τι λένε οι γονείς των δολοφονημένων κοριτσιών;

Την ώρα που ο αριθμός των «γυναικοκτονιών» το 2024 άγγιξε τις 13 στη χώρα μας, και τις 80 σε βάθος τετραετίας, ορισμένοι εκ των γονέων των αδικοχαμένων γυναικών, σε αντίθεση με την γραμμή του υπουργείου, κρίνουν απαραίτητη τη νομική θέσπιση του όρου.

Η Ελένη Κρεμαστιώτη, μητέρα της 24χρονης Ερατούς, που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από τον εν διαστάσει σύζυγό της, μιλά στο ΙΝ και επιμένει ότι ο όρος γυναικοκτονία είναι απαραίτητο να συμπεριληφθεί στον ποινικό μας κώδικα.

«Είναι απαραίτητο να γίνει χθες. Κι όσο για το ανθρωποκτονία, είναι. Δεν εξετάζουμε γυναίκα – άντρας. Βεβαίως φεύγει ένας άνθρωπος. Η γυναικοκτονία διαφέρει από την απλά ανθρωποκτονία. Εμείς σα μαμάδες που μας έχουν δολοφονήσει τα κορίτσια μας πασχίζουμε να θεσπιστεί ο όρος γυναικοκτονία. Όλα αυτά τα τέρατα που αφαίρεσαν τις ζωές των κοριτσιών μας, αφαίρεσαν τις ζωές τους μόνο και μόνο γιατί ήταν γυναίκες. Όπως και με την Ερατώ μου: «Δε θα σε έχω εγώ, δε θα σε έχει κανένας!» Να θεσπίσει τον όρο γυναικοκτονία μέσα στο σύνταγμά μας, να αλλάξουν και τα προνόμια όλων αυτών των δολοφόνων. Θεσπίζοντας έναν νόμο να μπουν στα παπούτσια μας. Εμείς χαιρόμαστε που δεν είναι στα παπούτσια μας, αλλά μην μας έχουν όμως και απέναντί τους. Δεν κάναμε εμείς τους φόνους.» τονίζει η κα Κρεμαστιώτη.

Στο in μιλά και ο πατέρας της Ελένης Τοπαλούδη, της 21 ετών φοιτήτριας από τον Έβρο που βιάστηκε και δολοφονήθηκε από δύο άντρες στο νησί της Ρόδου.

«Δυστυχώς αυτό το βιώνουμε χρόνια. Εμείς ζητάμε επιτακτικά και εγγράφως και με συναντήσεις, και φωνάζουμε και θα φωνάζουμε μέχρι να μας ακούσουν. Ο όρος γυναικοκτονία δεν είναι κάτι που θα διαφοροποιεί τον άνθρωπο. Είναι ότι εξ’ αιτίας του φύλου διαπράττεται αυτό το έγκλημα. Εξ’ αιτίας του ότι είναι γυναίκα την δολοφονούν αποτρόπαια. Λόγω της μεγαλύτερης δύναμης που έχουν εκ της φύσης τους. Εμείς θέλουμε να μπει στον ποινικό κώδικα ο όρος γυναικοκτονία. Δεν λέμε να επιφέρει αύξηση των ποινών . Αυτό θα ήταν άλλωστε κάτι για το οποίο δεν θα επέφερε ισότιμη μεταχείριση σε όλους τους δολοφόνους. Ανθρώπινες ψυχές είναι και αυτή του ανδρός και αυτή της γυναίκας που δολοφονείται. Όμως η γυναίκα δολοφονείται εξ’ αιτίας του φύλου της. Θα καταγράφεται στον όρο αυτό της ποινικής δικαιοσύνης. Και παράλληλα ζητάμε και την θεσμοθέτηση του όρου «οικογενειοκτονία». Γιατί μαζί με το κορίτσι μας δολοφονήθηκε και όλη η οικογένειά μας. Εμείς μέχρι να πεθάνουμε θα είμαστε σε ένα θάνατο ισόβιο. Και οι γονείς και τα αδέρφια και όποιος μένει πίσω ζωντανός. Και για αυτό δεν πληρώνει κανένας δολοφόνος.»