Ο Νίκος Κυριαζής δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, ειδικά στους αναγνώστες του λεγόμενου «ιστορικού μυθιστορήματος». Ασχολείται με τη συγγραφή ιστορικών μυθιστορημάτων από το 1994 όταν και κυκλοφόρησε από την Εστία το «Ο ξένος μου ο Θεμιστοκλής». Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο του βιβλίο, από τις εκδόσεις Anubis με τίτλο «Υγρό Πυρ: Μια Ιλιάδα για το Βυζάντιο».

Από την αρχαία Ελλάδα στο Βυζάντιο

Η αλήθεια είναι πως το Βυζάντιο και ολόκληρη η εποχή της Αυτοκρατορίας, από τη σύσταση έως και την κατάλυσή της ήταν ένα πεδίο με το οποίο δεν είχε ασχοληθεί ιδιαίτερα ο συγγραφέας. Τον είχαμε δει να ασχολείται περισσότερο με την αρχαία Ελλάδα («Ναυμαχία»- εκδ. Εστία, «Μαραθώνας και Ελευθερία» – εκδ. Ιωλκός, «Ο Ελευθερωτής» – εκδ. Εστία κλπ.) ή άλλες ιστορικές περιόδους, όταν δεν έγραφε βιβλία σχετικά με τη σημασία της άμεσης Δημοκρατίας στην αρχαία Αθήνα ή τη σχέση της με την Οικονομία.

Λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι ο Νίκος Κυριαζής είναι απόγονος του Κώστα Κυριαζή, παλιού δημοσιογράφου και πρώτου εκδότη της εφημερίδας «Έθνος» με αντιδικτατορική δράση, ο οποίος συν τοις άλλοις διέπρεψε στο ιστορικό μυθιστόρημα με έμπνευση απ’ το Βυζάντιο.

Τα βιβλία του μεταφράστηκαν σε αρκετές γλώσσες ενώ βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών δύο φορές. Η ζωή του αυτοκράτορα Ρωμανού Διογένη, έγινε και τηλεοπτική σειρά στα μέσα της δεκαετίας του 70 με πρωταγωνιστή τον Νίκο Βασταρδή. Δυστυχώς η σειρά δεν σώζεται στο αρχείο της δημόσιας τηλεόρασης, κάποια αποσπάσματα μπορεί να βρει κανείς στο you tube.

Ιστορική λεπτομέρεια

Εδώ λοιπόν ισχύει η παροιμία, «το μήλο θα πέσει κάτω απ’ τη μηλιά», με τον Νίκο Κυριαζή αφενός να αποδεικνύεται άξιος συνεχιστής της οικογενειακής παράδοσης, αφετέρου να έχει καταφέρει τα προηγούμενα χρόνια να δημιουργήσει το δικό του μοτίβο, ένα προσωπικό ύφος, γνωρίζοντας ίσως μέσα του ότι κάποιοι θα έμπαιναν στη βάσανο της σύγκρισης σε σχέση με τα κείμενα του πατέρα του.

Το μεγάλο προσόν που συναντά κανείς στα ιστορικά μυθιστορήματά του, κάτι που συμβαίνει και στην τελευταία ενασχόληση του με το Βυζάντιο είναι η επιμονή στην ιστορική λεπτομέρεια που δένει αρμονικά με τη φαντασία.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι δεν επέλεξε να γράψει για έναν από τους άπειρους αυτοκράτορες που βασίλευσαν στο Βυζάντιο, αλλά για έναν καθημερινό, πλην ξεχωριστό άνθρωπο στην ιστορία της αυτοκρατορίας.

Η ιστορία του Καλλίνικου

Ο λόγος για τον Καλλίνικο, τον «μηχανικό» της εποχής, που ήταν ο εμπνευστής για το «υγρό πυρ», το όπλο που έδωσε ένα μεγάλο αβαντάζ στους Βυζαντινούς κι έκτοτε χρησιμοποιήθηκε ουκ ολίγες φορές απ’ αυτούς, ειδικά σε περιπτώσεις που η αυτοκρατορία βρισκόταν σε κίνδυνο.

Η ιστορική περίοδος του μυθιστορήματος καλύπτει τον 7ο μ.Χ. αιώνα και φτάνει ως τον 8ο, όταν οι Βυζαντινοί βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις ορδές των Αράβων που επιθυμούσαν, περνώντας από το Βυζάντιο, να κατακτήσουν την Ευρώπη.

Υπό αυτό το ιστορικό πρίσμα, ο όρος Ιλιάδα που υπάρχει στον τίτλο του βιβλίου, αναφέρεται στην πολιορκίας της Κωνσταντινούπολης που κράτησε πέντε χρόνια και που σε αντίθεση με την πόλη της Τροίας, κάποιες χιλιάδες χρόνια πριν δεν έπεσε, εμποδίζοντας έτσι την επέλαση των Αράβων στην Ευρώπη.

Ιστορία και λογοτεχνία

Οι λάτρεις της Ιστορίας θα λατρέψουν το βιβλίο, ειδικά στα σημεία εκείνα όπου δίνονται αναλυτικές λεπτομέρειες για τα στρατεύματα και το ναυτικό, για τον οπλισμό τους, τις συνήθειες και την τακτική τους. Είναι σαν να βλέπεις ένα ντοκιμαντέρ ιστορικού περιεχομένου να διαπερνά τις σελίδες μέσω ενός μείγματος που συνδυάζει την Ιστορία με τη λογοτεχνία.

Επιπρόσθετα, το ίδιο εντυπωσιακές είναι οι σκηνές των μαχών, που είναι σαν τις βλέπεις να εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια σου, είναι σαν ν’ ακούς τις κλαγγές των όπλων και τις κραυγές των τραυματισμένων. Αυτό ονομάζεται «ατμόσφαιρα» και η αλήθεια είναι πως ο Νίκος Κυριαζής έχει μεγάλο ταλέντο στο να δημιουργεί ατμόσφαιρα εποχής στα βιβλία του.

Headlines