Ζαν-Μαρί Λεπέν: Ο επαγγελματίας του μίσους

Ο Ζαν-Μαρί Λεπέν είχε το μίσος για επάγγελμα όπως σημείωσε το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας l’Humanité μαζί με μια φωτογραφία από το προσωπικό του μαχαίρι ξεχασμένο σε ένα σπίτι στην Κάσμπα του Αλγερίου, εκεί μαζί με άλλους Γάλλους στρατιωτικούς βασάνισαν τον 42χρονο Αχμέντ Μουλέ τον Μάρτιο του 1957.

Ένας αντισημίτης που κάποτε χαρακτήρισε τους ναζιστικούς «θαλάμους αερίων» μια λεπτομέρεια της ιστορίας, ένας φανατικός τραμπούκος αντικομμουνιστής που συνεργάστηκε με ανθρώπους που συμμετείχαν στα Waffen SS, ένας ρατσιστής που δαιμονοποίησε τους μετανάστες στην πολιτική του ρητορική, ο Ζαν-Μαρί Λεπέν επένδυσε στο μίσος στην προσπάθειά του να κάνει την Ακροδεξιά μια υπολογίσιμη δύναμη στη Γαλλική πολιτική σκηνή.

Και δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό τα κατάφερε, εάν αναλογιστούμε ότι το κόμμα που δημιούργησε ο Λεπέν – ακόμη και εάν επέλεξε να αποστασιοποιηθεί από τον ίδιο για λόγους πολιτικού μάρκετινγκ – αυτή τη στιγμή θεωρεί ότι είναι στα πρόθυρα της εξουσίας και ότι το ευρύτερο πολιτικό ρεύμα της Ακροδεξιάς εύλογα μπορεί να χαρακτηριστεί ως η ανερχόμενη πολιτική δύναμη στην Ευρώπη, με πιο πρόσφατη (αλλά όχι τελευταία) πράξη του δράματος την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης που έλαβε η Ακροδεξιά στην Αυστρία.

Ακόμη χειρότερα, μια σειρά από θέσεις τις οποίες κατεξοχήν υπερασπίστηκε ο Ζαν-Μαρί Λεπέν στη δημόσια σφαίρα, ξεκινώντας από την αντιμετώπιση των μεταναστών και των προσφύγων ως «προβλήματος» και «απειλής» εδώ και πολύ καιρό είναι τμήμα του πολιτικού mainstream σε μια ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή που ούτως ή άλλως έχει μετατοπιστεί σημαντικά προς τα δεξιά συμπεριλαμβανομένου και ενός ορισμένου ιστορικού αναθεωρητισμού.

Με αποτέλεσμα οι πολιτικοί απόγονοι αυτών που κάποτε θεωρήθηκαν απόβλητοι από την πολιτική σκηνή και πολλαπλά στιγματισμένοι πλέον να αντιμετωπίζονται ως δυνάμεις διακυβέρνησης. Όμως, η αλήθεια της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς πάντα σε απεχθείς φιγούρες όπως ο Ζαν-Μαρί Λεπέν βρίσκεται και όχι στις όποιες προσπάθειες επικοινωνιακού εξωραϊσμού της. Και αυτό λέει πολλά για τις τρέχουσες απόπειρες κυβερνητικής αξιοποίησής της.

Premium έκδοση ΤΑ ΝΕΑ