Κρατήρες τυλιγμένοι σε αιώνιο σκοτάδι αποκαλύπτονται σε νέες εικόνες του Ερμή

Στο έκτο και τελευταίο κοντινό πέρασμά του από τον Ερμή, πριν τελικά τεθεί σε τροχιά γύρω αό τον μικρό πλανήτη, το σκάφος BepiColombo της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA μετέδωσε φωτογραφίες που δείχνουν τους μονίμως σκοτεινούς κρατήρες του βόρειου πόλου, μέσα στους οποίους δεν αποκλείεται να κρύβεται πάγος νερού.

Στις 8 Ιανουαρίου, το BepiColombo έφτασε μόλις 295 χιλιόμετρα πάνω από την πλευρά του πλανήτη που έχει πάντα νύχτα -ο Ερμής δείχνει πάντα την ίδια πλευρά προς τον Ήλιο, όπως η Γη βλέπει πάντα την ίδια πλευρά της Σελήνης. Επτά λεπτά αργότερα, πέρασε κατευθείαν πάνω από τον βόρειο πόλο του Ερμή.

Οι ασπρόμαυρες εικόνες, με ανάλυση 1.024 X 1.024 εικονοστοιχεία, τραβήχτηκαν με τις κάμερες παρακολούθησης του σκάφους, οι οποίες κανονικά κοιτάζουν τα όργανά του.

Οι κάμερες αυτές βρίσκονται σε ένα τμήμα του BepiColombo που θα αποσπαστεί πριν το σκάφος τεθεί μόνιμα σε τροχιά γύρω από τον Ερμή το 2026.

Η αποστολή περιλαμβάνει δύο δορυφόρους, το Mercury Planetary Orbiter της ESA και το Mercury Magnetospheric Orbiter της ιαπωνικής διαστημικής υπηρεσίας JAXA, οι οποίοι θα μελετήσουν τον πλησιέστερο στον Ήλιο πλανήτη τα επόμενα χρόνια.

Στις τρεις νέες εικόνες που δημοσιοποίησε η ESA, η επιφάνεια του Ερμή μοιάζει με της Σελήνης. Στην πραγματικότητα, ο πλανήτης είναι αρκετά πιο σκούρος, καθώς ανακλά 30% λιγότερο φως.

Η πρώτη εικόνα ελήφθη την ώρα που το BepiColombo περνούσε τη γραμμή που χωρίζει τη μέρα από τη νύχτα.

Φωτογράφησε έτσι τους κρατήρες Προκόπιεφ, Καντίνσκι, Τόλκιν και Γκόλντιμερ στον βόρειο πόλο, όπου ο Ήλιος δεν σηκώνεται ποτέ πολύ πάνω από τον ορίζοντα και φωτίζει το έδαφος υπό γωνία.

Τα χείλη των κρατήρων δημιουργούν έτσι μεγάλες σκιές που καλύπτουν πάντα τις λεκάνες τους. Είναι μερικά από τα πιο κρύα μέρη του Ηλιακού Συστήματος, παρά τη μικρή απόσταση που χωρίζει τον Ερμή από τον Ήλιο.

Όταν τεθεί σε τροχιά, το BepiColombo θα μπορέσει να εξετάσει αν οι κρατήρες κρύβουν πάγο νερού, ανέφερε η ESA.

Στην αριστερή πλευρά της εικόνας βρίσκεται η αχανής πεδιάδα του Borealis Planitia («Βόρεια Πεδιάδα»), η οποία σχηματίστηκε από ροές λεπτόρρευστης λάβας πριν από 3,7 δισ. χρόνια.

Η λάβα γέμισε τις λεκάνες των αρχαίων κρατήρων Χένρι και Λίσμερ που διακρίνονται στην εικόνα.

Η πεδιάδα του Borealis Planitia εμφανίζεται και στην δεύτερη εικόνα, η οποία ελήφθη πέντε λεπτά μετά την πρώτη.

Κάτω αριστερά βρίσκεται η λεκάνη Caloris, ο μεγαλύτερος κρατήρας πρόσκρουσης στον Άρη, με διάμετρο άνω των 1.500. Η πρόσκρουση άφησε ουλές στην επιφάνεια του Ερμή σε απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων, όπως δείχνουν οι ρωγμές που απλώνονται ακτινωτά γύρω από τον κρατήρα.

Πάνω δεξιά στην εικόνα ο κρατήρας Μέντερλσον, γεμάτος στερεοποιημένη λάβα. Λίγοι ακόμα πρόσφατοι κρατήρες σημαδεύουν τη λεία επιφάνεια.

Μια ανοιχτόχρωμη περιοχή σε σχήμα μπούμερανγκ αντιστοιχεί σε μια ροή λάβας που θα μελετήσει από κοντά το BepiColombo.

Για λόγους που δεν είναι ακόμα καλά κατανοητοί, οι σχηματισμοί μικρής ηλικίας είναι πιο ανοιχτόχρωμοι από την υπόλοιπη επιφάνεια του Ερμή, σημειώνει η ESA.

Στην τρίτη νέα εικόνα γίνονται εμφανείς δύο μηχανισμοί που φέρνουν υλικό από τα βάθη στην επιφάνεια: ηφαιστειακές εκρήξεις και προσκρούσεις αστεροειδών.

Η φωτεινή περιοχή στην πάνω άκρη του πλανήτη, το Nathair Facula, είναι η ουλή που άφησε η μεγαλύτερη γνωστή ηφαιστειακή έκρηξη στον Ερμή, αποθέσεις λάβας με διάμετρο τουλάχιστον 300 χιλιομέτρων.

Αριστερά του βρίσκεται ο σχετικά νέος κρατήρας του Φοντέιν, ηλικίας μόλις 300 εκατ. ετών.

Το έκτο και τελευταίο κοντινό πέρασμα του BepiColombo πραγματοποιήθηκε λιγότερο από έναν μήνα μετά το προηγούμενο.

«Τις επόμενες εβδομάδες, η ομάδα του BepiColombo θα εργαστεί σκληρά για να λύσει όσο γίνεται περισσότερα μυστήρια με τα δεδομένα που συγκεντρώσαμε» δήλωσε ο Ζερέν Τζόνους, επικεφαλής επιστήμονας της αποστολής.