Από τη στιγμή που έγινε γνωστό πως ο Ζαν Μαρί Λεπέν έφυγε από τη ζωή τα κόμματα της ακροδεξιάς πενθούν για την απώλεια του.. πατέρα της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς.

Ο Γάλλος πολιτικός άλλωστε ήταν αυτός που έφερε την ακροδεξιά στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής της Γαλλίας, έδωσε μάχη για την εδραίωση των ακροδεξιών κομμάτων σε μια εποχή που το πολιτικό περιθώριο ήταν μονόδρομος για αυτά, και τέλος προσπάθησε να δημιουργήσει την δική του… Μαύρη Διεθνή αποζητώντας την ένωση των απανταχού ακροδεξιών της Γηραιάς ηπείρου.

Ο Ζαν Μαρί Λεπέν μπορεί να έφυγε από τη ζωή έχοντας διαγραφεί από την κόρη του Μαρίν Λεπέν όμως η πολιτική του κληρονομιά κυριαρχεί σήμερα στην Ευρώπη, μετατρέποντας το σύννεφο της ακροδεξιάς σε κανονικότητα. Για τον ιδρυτή και ηγέτη του Εθνικού Μετώπου έχουν γραφτεί πολλά και θα γραφτούν ακόμα περισσότερα. Όμως με βεβαιότητα αυτό που μένει, παραφράζοντας τα λόγια των κομμουνιστών του 20ου αιώνα, είναι πως ο ίδιος πολέμησε για έναν κόσμο που δεν πρόλαβε να ζήσει.

Ο «πατέρας» της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς έφυγε, όμως πριν πεθάνει φρόντισε να κανονικοποίησει την ευρωπαϊκή ακροδεξιά, μεταφέροντας το μίσος, τον ρατσισμό, την ξενοφοβία και τους νεοναζί από το περιθώριο στα σαλόνια και από εκεί στα κοινοβουλευτικά έδρανα.

Η κόντρα με τη μετανάστευση τον οδηγεί στην μεγαλύτερη του πολιτική στιγμή

Η πολιτική πορεία του Ζαν Μαρί Λεπέν είναι δυσανάλογη της «κληρονομιάς» που αφήνει στην Γαλλία και την Ευρώπη. Ο Ζαν Μαρί Λεπέν άλλωστε δεν πρόλαβε να δρέψει τους… ακροδεξιούς καρπούς που καλλιέργησε. Η μεγαλύτερη του στιγμή χρονολογείται δίχως αμφιβολία στο 2002, όταν ως ηγέτης του Εθνικού Μετώπου θα περάσει στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών. Ο ίδιος θα ηττηθεί από τον Ζακ Σιράκ με τεράστια διαφορά, όμως θα έχει καταφέρει να επαναφέρει στον πολιτικό χάρτη της Γαλλίας την ακροδεξιά.

Η … γλυκιά ήττα του 2002 δεν θα έρθει ως κεραυνός εν αιθρία για τον ακροδεξιό πολιτικό. Ο ίδιος είχε φροντίσει ήδη από το 1982 και την νίκη του στις αυτοδιοικητικές εκλογές να φέρει το μικρόβιο του ρατσισμού και της ξενοφοβίας στη γαλλική κοινωνία. Το σύνθημα «ένα εκατομμύριο μετανάστες ισοδυναμούν με ένα εκατομμύριο ανέργους» με το οποίο εμφανίστηκε το 1982, το 2002 είχε αποκτήσει πια σημασία εθνικής ασφάλειας αφού η δράση της Αλ Κάϊντα είχε τρομοκρατήσει την Ευρώπη.

Η αρχή του Εθνικού Μετώπου

Το 1972 ο Λεπέν σχημάτισε το πολιτικό κόμμα Εθνικό Μέτωπο. Από την αρχή, το κόμμα του Λεπέν τόνισε την απειλή για τη Γαλλία που συνιστά η μετανάστευση — ιδίως οι Άραβες από τις πρώην αποικίες της Γαλλίας στη Βόρεια Αφρική. Το κόμμα αντιτάχθηκε επίσης στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, τάχθηκε υπέρ της επαναφοράς της θανατικής ποινής και ζήτησε απαγορεύσεις για την ανέγερση πρόσθετων τζαμιών στη Γαλλία.

Ο ίδιος ο Λεπέν βρισκόταν συνεχώς πρωταγωνιστής σε πολιτικές διαμάχες. Για παράδειγμα, τη δεκαετία του 1960 του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης δύο μηνών με αναστολή και πρόστιμο 10.000 φράγκων για μία «απολογητική θέση υπέρ εγκλημάτων πολέμου»· κρίθηκε ένοχος για παραβίαση του νόμου της Γαλλίας που απαγορεύει την άρνηση του Ολοκαυτώματος για σχόλια που έγιναν στη δεκαετία του 1980, τα οποία περιέγραφαν το Ολοκαύτωμα ως μια απλή «λεπτομέρεια» στην ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου· το 1998 καταδικάστηκε για επίθεση εναντίον πολιτικού αντιπάλου και του απαγορεύτηκε να ασκεί ή να διεκδικεί αξιώματα για δύο χρόνια.

Ο Λεπέν και η απόβαση της ακροδεξιάς στην Γαλλία

Για τον Ζαν Μαρί Λεπέν η Ελλάδα αποτελούσε πάντοτε ένα προνομιακό έδαφος για την εξάπλωση της ακροδεξιάς ρητορικής του. Ο ίδιος θεωρούσε πως τα σταγονίδια της Χούντας παραμένουν ενεργά στον πολιτικό στίβο και με ερείσματα στην ελληνική κοινωνία. Η πρώτη «απόβαση» του Ζαν Μαρί Λεπέν γίνεται στην Ελλάδα το 1980 ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας αυτής θα επιχειρεί να στήσει μέσω συνεδρίων τον δικό του πυρήνα στην Αθήνα.

Η σθεναρή αντίσταση του Παπανδρέου ωστόσο κάνει στον ακροδεξιό πολιτικό τη ζωή δύσκολη (τον είχε ανακηρύξει persona non grata) και έτσι μέχρι τα μέσα του 1990 θα δυσκολεύεται να βρει ερείσματα. Ωστόσο, τα πράγματα αλλάζουν προς τα τέλη του 1990, καθώς ο Ζαν Μαρί Λεπέν θα βρει το δικό του πάτημα στο πολιτικό σύστημα.

Οι σχέσεις του Λεπέν με την ελληνική ακροδεξιά

Ο Ζαν Μαρί Λεπέν αγαπήθηκε και αγάπησε την ελληνική ακροδεξιά. Ο Γιώργος Καρατζαφέρης ήταν ίσως ο πρώτος που έσπευσε να οικειοποιηθεί τον Γάλλο ακροδεξιό πολιτικό και να εμφανιστεί ως ο Έλληνας Λεπέν. «Έκανε πολλή εντύπωση η νίκη του Λεπέν. Ξέρετε τι θα πει αυτό το φερόμενο ακροδεξιό, φασιστικό κόμμα να σβήνει με μια μονοκονδυλιά το σοσιαλιστικό κόμμα, να στέλνει τον πρωθυπουργό Ζοσπέν σπίτι του; Έτσι και στην Ελλάδα. Δεν θα πει ο Καραμανλής του Σημίτη άντε σπίτι σου. Εμείς θα το πούμε» είχε πει το μακρινό 2000 ως αρχηγός του ΛΑ.ΟΣ. Ιδιαίτερη όμως ήταν η σχέση του Λεπέν και με τον σημερινό υπουργό της Νέας Δημοκρατίας Μάκη Βορίδη. Ως αρχηγός του Ελληνικού Μετώπου, ο Μάκης Βορίδης ανέπτυξε στενούς δεσμούς με τον Λεπέν ενώ οι δυο τους έγιναν και κουμπάροι.

Όμως, αγάπη για τον Λεπέν εξέφρασε και η Χρυσή Αυγή. Ο Ηλίας Κασιδιάρης εκθείασε τον Γάλλο πολιτικό, υπαινισσόμενος ακόμα και συνεργασία με το Εθνικό Μέτωπο. Ωστόσο, το 2013, ο Ζαν Μαρί Λεπέν πήρε αποστάσεις από τη Χρυσή Αυγή, δηλώνοντας πως «το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου είναι προϊόν της κρίσης».

Μόνο η Χρυσή Αυγή έστειλε το μήνυμα της για τον Λεπέν

Τραγική ειρωνεία για τον Ζαν Μαρί Λεπέν είναι πως μόνο η Χρυσή Αυγή εξέδωσε ανακοίνωση για τον θάνατο του. Η εγκληματική οργάνωση των νεοναζί δήλωσε μεταξύ άλλων πως « κληρονομιά του Ζαν-Μαρί Λεπέν δεν περιορίζεται στη Γαλλία. Αποτελεί έναν φάρο για όσους μάχονται για μια ελεύθερη Ευρώπη, βασισμένη στις αξίες της ιστορίας και του αίματος των λαών της. Είθε η μνήμη του να είναι αιώνια και ο αγώνας του να συνεχιστεί από τις νέες γενιές, που δεν θα υποκύψουν στις δυνάμεις της παρακμής και της καταστροφής. Αιωνία του η μνήμη…»

Headlines