Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2025
weather-icon 9o
Χονγκ Κονγκ: Μία πόλη… μέσα στην πόλη – Η ιδιαίτερη ιστορία της Καουλούν

Χονγκ Κονγκ: Μία πόλη… μέσα στην πόλη – Η ιδιαίτερη ιστορία της Καουλούν

Η πόλη Καουλούν αποτέλεσε επί σειρά ετών έναν αυτόνομο και ιδιαίτερο «μικροοργανισμό» μέσα στο Χονγκ Κονγκ, χαράσσοντας τη δική του πορεία

Για αρκετά χρόνια η πόλη Καουλούν στο Χονγκ Κονγκ «ανέπνεε» και ζούσε σαν ένα μικρό αυτόνομο κρατίδιο, όντως πόλος έλξης παρανομίας, δημιουργώντας μία κλειστή και ιδιαίτερη κοινωνία.

Εντούτοις, η συγκεκριμένη πόλη «έσβησε» άδοξα, καταλήγοντας να κατεδαφιστεί.

Η Καουλούν αποτέλεσε την πιο πυκνοκατοικημένη πόλη παγκοσμίως, φιλοξενώντας εντός της 33.000 με 35.000 κατοίκους (με αναφορές ακόμα και για 50.000 άτομα), σε μόνο 26 στρέμματα έκτασης.

Η ιστορία της πόλης

Η αρχική της δημιουργία μπορεί να εντοπιστεί από τον 10 αιώνα και μετά, όπου στο σημείο είχαν δημιουργηθεί στρατιωτικά φυλάκια για τον έλεγχο του εμπορίου αλατιού στην περιοχή.

Τα επόμενα εκατοντάδες χρόνια δεν έγιναν τεράστιες αλλαγές, φτάνοντας πια στο 1800 και ύστερα, όπου άρχισε η πιο εκτενής εκμετάλλευση της περιοχής, καθώς δημιουργήθηκε ένα μικρό φρούριο από τις κινεζικές δυνάμεις και αργότερα ενισχύθηκε με στόχο τον καλύτερο έλεγχο της βρετανικής επιρροής που επικρατούσε στην περιοχή. Μέρος των αλλαγών ήταν και η δημιουργία ενός τείχους.

Όσο η Καουλούν ήταν στα χέρια των Βρετανών δεν σημειώθηκαν ούτε κατ’ αυτή την περίοδο σημαντικές μεταβολές. Σταδιακά ξεκίνησαν να δημιουργούνται υποδομές για όσους κατοικούσαν εντός της πόλης, όπως θρησκευτικός ναός, ένα σχολείο και άλλα.

Η νότια πλευρά της πόλης το 1975. Πηγή: Ian Lambot

Σταδιακά ξεκίνησε να γίνεται ένα είδος ατραξιόν για τον κόσμο που επισκεπτόταν την περιοχή, ξεχωρίζοντας από το υπόλοιπο Χονγκ Κονγκ.

Οι πρώτες φωνές για κατεδάφιση ξεκίνησαν από το 1933, όταν οι αρχές του Χονγκ Κονγκ ανακοίνωσαν ότι σχεδίαζαν να την ισοπεδώσουν και να δώσουν στους 436 κατοίκους αποζημίωση, παρέχοντάς τους κατοικίες σε έτερες περιοχές. Η κυβέρνηση απαγόρευσε εν τέλει την συγκεκριμένη απόφαση.

Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι Ιάπωνες γκρέμισαν τα τείχη της πόλης χρησιμοποιώντας τα για την επέκταση του αεροδρομίου Kai Tak.

Οικιστική «έκρηξη»

Μετά το τέλος του πολέμου οι αρχές της Κίνας δημιούργησαν ένα πλάνο για το πώς θα μπορούσε να αλλάξει η ρυμοτομία της πόλης, κάνοντας σχέδια για την κατασκευή γραφείων, σχολείων, αστυνομικού τμήματος και άλλων δομών.

Οι πρόσφυγες που διέφυγαν από τον κινεζικό εμφύλιο πόλεμο μετά το 1945 κατέκλυσαν το Χονγκ Κονγκ και 2.000 άτομα κατέφυγαν στην Καουλούν μέχρι το 1947. Μετά από μια απόπειρα εκδίωξής τους το 1948, οι Βρετανοί υιοθέτησαν μια πολιτική «αποχής» από τα περισσότερα θέματα που αφορούσαν την περιτειχισμένη πόλη.

Καταστήματα και οδοντιατρεία στο δρόμο της πόλης, 1991. Πηγή: Roger Price

Στις 8 Ιανουαρίου 1948, η κινεζική κυβέρνηση έστειλε ένα υπόμνημα στον Βρετανό Πρέσβη, το οποίο ανέφερε: «Το Υπουργείο Εξωτερικών δηλώνει τώρα επίσημα στη Βρετανική Πρεσβεία ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις της εν λόγω Σύμβασης, η κινεζική κυβέρνηση έχει δικαιοδοσία επί της πόλης Καουλούν και ότι δεν έχει καμία πρόθεση να παραιτηθεί από αυτή τη δικαιοδοσία».

Το 1950 μία μεγάλη φωτιά στην Καουλούν κατέστρεψε εκατοντάδες σπίτια και αυτό δημιούργησε την ανάγκη μεγαλύτερης προστασίας από πυρκαγιές, ειδικά λόγω του γεγονότος ότι οι κατοικίες ήταν μέχρι τότε κατασκευασμένες από ξύλο. Εδώ να τονιστεί ότι η φωτιά θεωρείται ότι προκλήθηκε εσκεμμένα, με στόχο να δημιουργηθούν στην πόλη νέα κτίρια.

Εγκληματικότητα στην Καουλούν

Στην Καουλούν δεν υπήρχε επί της ουσίας καμία αστυνόμευση, όπως επίσης και εφαρμογή των νόμων, κάτι που άφησε ανοιχτό το «παράθυρο» για την ανομία να ανθίσει. Η πόλη κατέστη ένας παράδεισος για την εγκληματική δραστηριότητα και τα ναρκωτικά.

Ένας φόνος που σημειώθηκε το 1959 ήταν το γεγονός που ώθησε τις αρχές να απαιτήσουν να υπάρχει εντός των τειχών της πόλης ένας υποτυπώδης έλεγχος. Το συγκεκριμένο συμβάν άργησε κάπως να κινητοποιήσει την κυβέρνηση, καθώς οι εγκληματικές οργανώσεις, γνωστές και ως «τριάδες», είχαν ήδη στα χέρια τους τον πλήρη έλεγχο της Καουλούν.

Στενάκι στην Καουλούν. Πηγή: Ian Lambot

Τόσο διευρυμένο ήταν το καθεστώς της εγκληματικότητας που η αστυνομία εισερχόταν στην πόλη μόνο σε μεγάλες ομάδες. Το 1973 και 1974 υπήρξε μία κρίσιμη καμπή, καθώς οι αστυνομικές δυνάμεις έκαναν εκτεταμένες επιδρομές, φτάνοντας τις 3.500, οδηγώντας σε αποδυνάμωση των εγκληματικών οργανώσεων.

Παράλληλα, αρκετοί ήταν οι κάτοικοι σε νεότερη ηλικία που συνέβαλαν στις επιδρομές της αστυνομίας, αναδεικνύοντας την ανάγκη για βελτίωση των συνθηκών που επικρατούσαν εντός της πόλης. Η συγκεκριμένη τακτική οδήγησε σε κατευνασμό της εγκληματικότητας.

Η περίεργη οικοδομική κατάσταση που επικρατούσε

Οι μεγαλύτερες οικοδομικές μεταβολές σημειώθηκαν εντός της δεκαετίας του 1960 και μετά, όπου ξεκίνησαν να κατασκευάζονται νέες κατοικίες η μία πάνω στην άλλη, κατά τρόπο «σπονδυλωτό». Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η πόλη να καταστεί ασφυκτικά πυκνοκατοικημένη, δημιουργώντας ένα ξέχωρο μικρόκοσμο εντός του Χονγκ Κονγκ. Η πόλη έφτασε στο μεγαλύτερο μέγεθός της στο τέλος της δεκαετίας του 1970 και τις αρχές της δεκαετίας του 1980.

Ο μόνος περιορισμός που είχε τεθεί στην πόλη ήταν να μην ξεπερνάει το επίπεδο των 13 ή 14 κτιρίων καθ’ύψος λόγω της ύπαρξης του αεροδρομίου σε κοντινή απόσταση.

Στην πόλη νερό μετέφεραν 8 δημοτικοί σωλήνες, αν και περισσότερο νερό μπορεί να προερχόταν από πηγάδια.

Πολλοί δρόμοι είχαν φωτισμό όλη τη μέρα, καθώς λόγω του τρόπου κατασκευής των κτιρίων συχνά το φως του ήλιου δεν έφτανε στα κατώτερα επίπεδα δόμησης.

Τα δεκάδες στενά της πόλης ήταν συνήθως πλάτους 1 με 2 μέτρα και είχαν πολύ κακό σύστημα αποστράγγισης υδάτων. Σκάλες και μικροδρομάκια σχηματίζονταν ακόμα και στα ανώτερα επίπεδα της Καουλούν, τα οποία ήταν τόσο εκτεταμένα όπου μπορούσε κανείς να διασχίσει όλη την πόλη χωρίς να βρεθεί ποτέ στο επίπεδο του εδάφους.

Η Καουλούν τη νύχτα. Πηγή: Ian Lambot

Η δόμηση της πόλης ήταν ανεξέλεγκτη και τα περισσότερα από τα κτίρια που είχαν φτιαχτεί ήταν κακής ποιότητας και χωρίς καμία αρχιτεκτονική μελέτη. Τα σπίτια ήταν ιδιαίτερα μικρά, συνήθως 23 τετραγωνικά μέτρα, με αποτέλεσμα ο χώρος επεκτείνεται με την κατασκευή μικρών μπαλκονιών με σιδεριές, ή προσθήκη άλλων χώρων στις ταράτσες.

Οι ταράτσες της πόλης ήταν γεμάτες τηλεοπτικές κεραίες, απλώστρες, αποθηκευτικούς χώρους νερού και φυσικά, σκουπίδια.

Αρκετοί ήταν οι κάτοικοι που κουβαλούσαν μαζί τους ομπρέλες όταν περπάταγαν στα στενά για να προφυλαχθούν από τα νερά τα οποία έσταζαν από τους σωλήνες.

Παρότι η εγκληματική δραστηριότητα περιορίστηκε δραστικά εντός των τειχών της Καουλούν, εξακολουθούσαν να υπάρχουν γιατροί και οδοντίατροι χωρίς άδεια άσκησης επαγγέλματος, οι οποίοι συνέχιζαν την δουλειά τους δίχως απειλές ή φοβούμενοι ότι θα συλληφθούν.

Παρά την υψηλή εγκληματικότητα που υπήρχε, οι περισσότεροι κάτοικοι δεν ενεπλάκησαν σε παράνομες δραστηριότητες και κατάφεραν να ζουν αρμονικά. Αρκετά ήταν τα μικρά εργοστάσια και οι τοπικές επιχειρήσεις που άνθισαν στην Καουλούν, ενώ οι πολίτες συχνά δημιουργούσαν συλλόγους που στόχο είχαν την βελτίωση των συνθηκών ζωής εντός της πόλης.

Στην πόλη οργανώθηκαν, επίσης, φιλανθρωπικές οργανώσεις, θρησκευτικές κοινότητες και άλλα.

Η κατεδάφιση

Ιδιαίτερα χαμηλής ποιότητας ήταν οι συνθήκες διαβίωσης εντός της πόλης, ειδικά αν τις δει κανείς συγκριτικά με την ανάπτυξη που είχε σημειωθεί στο υπόλοιπο Χονγκ Κονγκ, με αποτέλεσμα οι σκέψεις για κατεδάφιση της πόλης να ενταθούν.

Η τελική απόφαση ήρθε το 1984, ενώ η επίσημη ανακοίνωση έγινε τον Ιανουάριο του 1987, ενημερώνοντας ότι το σημείο θα μετατρεπόταν σε πάρκο.

Οι κάτοικοι της πόλης έλαβαν ως αποζημίωση το συνολικό ποσό των 350 εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ όσοι δεν συμφώνησαν με τα χρήματα που θα τους δίνονταν, βρέθηκαν αντιμέτωποι με βίαιη έξωση από τα σπίτια τους, μία διαδικασία που διήρκησε από τον Νοέμβριο του 1991 μέχρι τον Ιούλιο του 1992.

Η κατεδάφιση της πόλης ξεκίνησε το Μάρτιο του 1993 και ολοκληρώθηκε στον Απρίλιο του 1994. Μέσα στο πάρκο που δημιουργήθηκε έχουν συντηρηθεί σημαντικά οικοδομήματα, μεταφέροντας στο «σήμερα» το παρελθόν της Καουλούν.

Τι αναφέρουν άνθρωποι που διέμεναν ή εργάζονταν στην Καουλούν

Όπως ανέφερε ο Winson Chan, πρώην κάτοικος της Καουλούν, μιλώντας στο South China Morning Post, η πόλη ήταν γεμάτη από εγκληματικές οργανώσεις και πιο συγκεκριμένα «υπήρχε πορνεία, τζόγος, μεθυσμένοι, άστεγοι, ναρκομανείς, όλοι συγκεντρωμένοι εκεί».

Ο BJ Smith, συνταξιοδοτημένος αστυνομικός που εργαζόταν στο Χονγκ Κονγκ, σκιαγράφησε την κατάσταση στην Καουλούν, αναφέροντας ότι «η αστυνομία εισερχόταν σε ομάδες και οι αστυνομικοί ήταν ιδιαίτερα οπλισμένοι όταν η εγκληματικότητα βρισκόταν στο απόγειό της».

«Ήταν σκοτεινά και πολύ τρομακτικά, πέρα από τα ναρκωτικά και την παρανομία. Ήταν επικίνδυνα διότι δεν μπορούσες να δεις πού πάταγες όσο περπατούσες στα δρομάκια. Μπορεί να έπεφτες ξαφνικά μέσα σε κάποια αποχέτευση», ανέφερε η Jackie Pullinger, ιεραπόστολος στην Καουλούν.

Όπως υποστήριξε, τεχνικά δεν μπορούσε να συλληφθεί κανείς εντός της Καουλούν, έτσι ώστε αν διέπραττες κάποιο έγκλημα και κατέφευγες στην πόλη, η αστυνομία δεν μπορούσε να εισέλθει.

«Στην πόλη δεν υπήρχε τρεχούμενο νερό, το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να πάμε στους δημόσιους σταθμούς παροχέτευσης νερού», τόνισε ο Albert Ng, πρώην κάτοικος της Καουλούν, προσθέτοντας ότι «η μητέρα μου συνήθιζε να πηγαίνει εκεί τα άπλυτα ρούχα και τα καθάριζε εκεί και μετά από αυτό λουζόταν».

Εξωτερική φωτογραφία: Ian Lambot

Must in

Euroleague: Η βαθμολογία μετά την ήττα του Παναθηναϊκού (pic)

Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε με 82-73 από τη Μπαρτσελόνα για την 21η αγωνιστική της Euroleague, με το ρεκόρ του να πέφτει στο 13-8.

Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

in.gr | Ταυτότητα

Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος

Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη

Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ALTER EGO MEDIA A.E.

Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος

Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673

ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007

ΜΗΤ Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442

Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2025
Απόρρητο