Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2025
weather-icon 14o
Δημήτρης Χορν: Για το πάθος, τον έρωτα και την αγάπη

Δημήτρης Χορν: Για το πάθος, τον έρωτα και την αγάπη

«Η Ελλάς δεν πρόκειται ποτέ να πάψη να είναι ένας τόπος... ατομικών ενεργειών»

Έχουν περάσει δέκα χρόνια, περίπου, από την πρώτη μου συνέντευξη με τον Δημήτρη Χορν. Προχθές χρειάσθηκε να τον ξαναενοχλήσω για μια ακόμη συνέντευξη. Τον συνάντησα στο μέρος που ο ίδιος είχε ορίσει: στο καμαρίνι του, στο θέατρο «Κεντρικόν». Περνώντας το κατώφλι, θυμήθηκα αστραπιαία εκείνη την πριν από 10 χρόνια συνάντησή μας. Συγκεκριμένα, θυμήθηκα πόση εντύπωση μού είχε προξενήσει η ξεγνοιασιά, η απλότητα, η ευγένεια κι’ η αδιάκοπη διάθεση για χιούμορ εκείνου του μελαχροινού ώριμου αγοριού που μόλις είχε πατήσει τα τριάντα κι’ όμως ήταν πασίγνωστο και δημοφιλέστατο στο θεατρόφιλο και κινηματογραφόφιλο κοινόν. Όχι πως δεν είχα ξανασυναντήσει όλ’ αυτά τα χρόνια τον Δημήτρη Χορν. Η σκέψη μου όμως εκείνη τη στιγμή σ’ εκείνη την πρώτη συνάντηση ήθελε να βρίσκεται. Απ’ όσα μου είχε εκμυστηρευτή τότε, θυμόμουν τώρα πιο καθαρά απ’ οτιδήποτε άλλο δυο πράγματα: τον ενθουσιασμό του για την μαγειρική και ιδιαίτερα μάλιστα για την κατασκευή μακαρονάδας με σάλτσα δικής του εμπνεύσεως (τομάτα, κανέλλα, μέλι και σκόρδο!), καθώς και την εκμυστήρευσή του για το καλλιτεχνικό του όνειρο να παίξη κάποτε τον Άμλετ στην ομώνυμη τραγωδία του Σαίξπηρ. Άνοιξα την πόρτα και μπήκα στο καμαρίνι του, στο θέατρο «Κεντρικόν».


«Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», 21.10.1961, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

Ο Δημήτρης Χορν καθόταν σε μια καρέκλα μπροστά από τον καθρέφτη όπου κάθε βράδυ αλλάζει πρόσωπο για να διασκεδάση το κοινό. Ανάμεσα σ’ εκείνον και τον καθρέφτη βρισκόταν ένα φλυτζάνι γεμάτο καφέ. Κάθησα σε μια άλλη καρέκλα που περίμενε εκεί πλάι άδεια.

Λοιπόν, επιμένεις γι’ αυτήν την συνέντευξη; με ρώτησε κάπως βαρυεστημένα ο συνομιλητής μου.

Φυσικά.

Με πετυχαίνεις σε πολύ κακή μέρα. Μου λείπει εντελώς το κέφι. Φοβάμαι ότι θα απογοητεύσω κι’ εσένα αλλά και τους αναγνώστες του «Ταχυδρόμου»…


Ενώ ο Δημήτρης Χορν συμπλήρωνε την φράση του, ξανάφερνα στην μνήμη μου την εικόνα του στην πρώτη μας συνάντηση και την συνέκρινα μ’ εκείνη που είχα τώρα απέναντί μου. Έλειπαν τώρα από τον Χορν η ξεγνοιασιά, η διάθεση για χιούμορ. Έμεναν η απλότητα κι’ η ευγένεια. Είχαν προστεθή στο ώριμο αγόρι άλλα δέκα χρόνια κι’ αρκετές λευκές τρίχες στα πυκνά μαύρα μαλλιά του. Έδειχνε λίγο κουρασμένος, λίγο αδιάφορος για ό,τι γινόταν γύρω του. Μη φαντασθήτε, προς Θεού, ότι έμοιαζε με ηλικιωμένο κύριο. Ο Δημήτρης Χορν μοιάζει αφάνταστα πολύ στον Δημήτρη Χορν. Δηλαδή στο ώριμο αγόρι, με το αιώνιο χαμόγελο στα χείλη, με την αιώνια άνοιξη στο πρόσωπο και προ παντός στην έκφραση των ματιών του. Ο Δημήτρης Χορν θ’ αργήση πολύ να γίνη «ηλικιωμένος κύριος», και για την ώρα μόνον πάνω στην σκηνή παίζει τον ρόλο αυτόν.

Άρχισε λοιπόν, γιατί δεν μιλάς; διακόπτει αυτές τις σκέψεις μου ο Δημήτρης Χορν.


Ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα να πάρω μια συνέντευξη χωρίς να έχω σκεφθή από πριν τι πρόκειται να ρωτήσω τον συνομιλητή μου. Άρπαξα μια ερώτηση στην τύχη:

Μπορείς να σκιτσάρης τον εαυτό σου με νούμερα;

Ο Δημήτρης Χορν υποδέχτηκε την ερώτηση με μια γκριμάτσα που θα μπορούσε να την ερμηνεύση κανείς σαν κάτι μεταξύ αμηχανίας και δυσφορίας. Ύστερα απάντησε κοφτά:

Θέλεις τον Δημήτρη Χορν με νούμερα; Ορίστε λοιπόν, γράφε. Ηλικία: 40 ετών. Ρόλοι στο θέατρο: 50. Ρόλοι στον κινηματογράφο: 9. Θιασάρχης: Επί 16 χρόνια. Ηθοποιός: Από τότε που κατάλαβα τον εαυτό μου. Βραβεία ηθοποιίας: 2. Κριτικές, καλές και κακές: Αναρίθμητες. Γάμοι: Ένας. Ερωτικές αποτυχίες: Πάμπολλες.


Η αμηχανία που καθρεφτιζόταν λίγο πριν στο πρόσωπο του Δημήτρη Χορν βρισκόταν τώρα σε μένα. Με ποια ερώτηση θα μπορούσα να συνεχίσω αυτήν την απρογραμμάτιστη συνέντευξη; Ο πανέξυπνος συνομιλητής μου, που είχε καταλάβει το πρόβλημά μου, πρότεινε ξαφνικά αυτήν την λύση:

Άκουσε. Μη πονοκεφαλάς για το ποια θα είναι η επόμενη ερώτηση. Προτείνω να κάνουμε μια συνέντευξη με ερωτήσεις στην τύχη. Μπορεί να βγη καλή.

Και από δω και πέρα τα πράγματα δεν παρουσίαζαν δυσκολίες. Κι’ η συνέντευξη άρχισε:

Ποια είναι τα κυριώτερα ελαττώματά σου;

Θα χρειάζονταν δυο εκδόσεις του «Ταχυδρόμου» για την καταχώρηση των ελαττωμάτων μου.

Τουλάχιστον, ποιο είναι το πιο επικίνδυνο για σένα απ’ όλα αυτά τα ελαττώματα;

Η ευπιστία μου. Μου έχει στοιχίσει πολύ κι’ ακόμα μυαλό δεν έχω βάλει. Ο άνθρωπος, βλέπεις, δεν αλλάζει.


Τι ιδέα έχεις για τους δημοσιογράφους;

Δεν τους φοβάμαι μη με κακομεταχειριστούν. Α, όχι. Απλώς με τρομάζει ο τρόπος που διατυπώνουν μερικές φορές την σκέψη των άλλων.

Ποια ήταν η πιο αστεία ερώτηση που σου έκαναν ποτέ;

Κάποτε με ρώτησε κάποιος: «Πόσες φορές την ημέρα δέρνετε την γυναίκα σας;»

Αν ερχόταν μια μέρα στο καμαρίνι σου ένας νέος για να σου ζητήση μια αποτελεσματική συμβουλή για να κατακτήση την γυναίκα των ονείρων του, τι θα του έλεγες;

Πώς φαντάσθηκε αυτός ο νέος ότι θα είχα συμβουλή για το πώς θα μπορούσε να κατακτήση την γυναίκα των ονείρων του, αφού εγώ ο ίδιος δεν μπόρεσα ακόμα να κατακτήσω την γυναίκα των δικών μου ονείρων; Α, θάναι αναιδέστατος αυτός ο νέος… Και για να μην έρθη στο καμαρίνι μου, τον πληροφορώ ότι καμμιά γυναίκα δεν κατακτάται με συμβουλές, γιατί απλούστατα καμμιά γυναίκα δεν κατακτάται αν δεν θέλη η ίδια να κατακτηθή. Άλλωστε είναι πλάνη να πιστεύουμε ότι κατακτούμε τις γυναίκες. Στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.


Πόσο μπορεί να διαρκέση ένα ερωτικό πάθος σου με μια γυναίκα;

Ένα πάθος μπορεί να διαρκέση πολύ λίγο. Ένας έρωτας, περισσότερο. Και μια αγάπη, για πάντα.

Σου συνέβη το τελευταίο;

Ναι. Με την πρώτη μου γυναίκα!

Είσαι προληπτικός;

Αφάνταστα πολύ. Δεν μπορεί να φανταστή κανείς πόσο υποφέρω από τις προλήψεις.

Σε ποια πρόληψη δίνεις περισσότερη σημασία;

Με προκαλείς να ασεβήσω. Όμως θέλω να είμαι ειλικρινής και δεν κρύβω ότι τα ράσα με βάζουν σε σκέψη…

Ενδιαφέρεσαι για την πολιτική;

Προσπαθώ να αποκτήσω συνείδηση εκλογέως. Νομίζω ότι σ’ αυτό το κεφάλαιο οι Έλληνες είμαστε αφάνταστα καθυστερημένοι. Ψηφίζουμε ανάλογα με το πώς μας καθοδηγεί το ένστικτο ή το προσωπικό μας συμφέρον. Το ένστικτο μπορεί πολλές φορές να είναι αλάνθαστο, αλλά στην περίπτωση της πολιτικής δεν βοηθά τον εκλογέα να κατευθυνθή σωστά προς το κοινόν συμφέρον. Κι’ ας μου επιτραπή να πω κάτι Παπανδρεϊκό (σ.σ. ο Χορν αναφέρεται ασφαλώς στον Γεώργιο Παπανδρέου, στο Γέρο της Δημοκρατίας): Ο πολιτικός πρέπει να διαθέτη ένστικτο. Ο εκλογέας, ποτέ.


Νομίζεις πως μπορεί να διορθωθή η κατάσταση;

Φοβάμαι πως όχι. Ο κάθε Έλληνας σκέφτεται ατομικά, κι όσο κι’ αν φωνάζη η Αριστερά, η Ελλάς δεν πρόκειται ποτέ να πάψη να είναι ένας τόπος… ατομικών ενεργειών.

Πώς βλέπεις τις τεχνικές επιτεύξεις του σημερινού πολιτισμού μας;

Καμμιά από τις φωτεινές αυτές επιτεύξεις δεν μπόρεσε να ρίξη φως στα βαθειά μου μεσάνυχτα. Όλα με τρομάζουν: τα ατομικά υποβρύχια, τα ατομικά αεροπλάνα, οι πύραυλοι, ακόμα και το ραδιόφωνο. Ιδιαίτερα το τελευταίο έχει κάτι το εφιαλτικό. Και προ παντός το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου. Σε ακολουθεί παντού. Θα μου πης γιατί δεν το κλείνω. Δεν έχω απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα. Μάλλον πρόκειται για ζήτημα κακής συνήθειας.


Αν σου προσέφεραν ένα εισιτήριο για να επισκεφθής οποιαδήποτε χώρα του κόσμου ήθελες, πού θα πήγαινες;

Πουθενά αλλού από την Ελλάδα. Αν ήμουν πιο νέος, ίσως αισθανόμουν την ανάγκη της φυγής και της ανανεώσεως. Τώρα όμως που τα χρόνια πέρασαν, αισθάνομαι την ανάγκη να μείνω εδώ, όπου ανακάλυψα τον εαυτό μου κι’ έκανα τα περισσότερα σφάλματα. Δεν χρειάζεται ν’ αυταπατώμαι ότι η φυγή θα αλλάξη τον χαρακτήρα μου και θα διαγράψη τα σφάλματά μου. Το περιβάλλον μιας άλλης πόλης δεν μας αλλάζει. Όπως ο Καβάφης λέει πολύ σωστά: η πόλις μάς ακολουθεί…

— Μια και ανέφερες τον Καβάφη, θα ήθελες να φανερώσης τις προτιμήσεις σου ανάμεσα στους ποιητές;

Από τους σύγχρονους ο Γιάννης Ρίτσος με συγκινεί περισσότερο. Θέλω όμως να προσθέσω ότι το «Άξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη είναι μια τεράστια προσφορά στην ελληνική ποίηση και στην ελληνική γλώσσα. Από τους παλαιότερους μ’ αρέσουν ο Καβάφης, ο Μαλακάσης και βεβαίως ο Σολωμός. Και πού και πού, την μικροαστική μου καρδιά συγκινεί η Διαλεχτή Ζευγώλη (σ.σ. η Διαλεχτή Ζευγώλη – Γλέζου, 1907-1996, ήταν αξιόλογη ναξιώτισσα ποιήτρια).

Από τους ξένους ποιητές;

Θαυμάζω απεριόριστα τους Άγγλους, αρχίζοντας από τα σονέττα του Σαίξπηρ, την ομορφιά του Κόλεριτζ, το αίσθημα και τον λυρισμό του Κητς και του Γέητς. Και δεν μπορώ να αφήσω αμνημόνευτη την τρυφερή Ελίζαμπεθ Μπάρρετ Μπράουνινγκ.


Τι εκτιμάς περισσότερο σ’ έναν άνθρωπο;

Τον ενθουσιασμό.

Και τι απεχθάνεσαι περισσότερο;

Την φιλαργυρία. Ένας φιλάργυρος πιστεύω ότι δεν είναι τσιγκούνης μόνο στα λεφτά αλλά σε όλα.

Σε τρομάζει η ραδιενέργεια;

Οτιδήποτε δεν ξέρω με τρομάζει.

Ποια είναι η πιο μεγάλη σου φιλοδοξία;

Δεν έχω ούτε μεγάλη ούτε μικρή φιλοδοξία. Γενικά δεν έχω φιλοδοξίες.

Ούτε ένα ταπεινό όνειρο;

Πάλι σ’ έναν ποιητή θα καταλήξω (σ.σ. ο λόγος για τον Κώστα Καρυωτάκη): Να μας δοθή το χάρισμα και η μοίρα / να πάμε να πεθάνουμε στο πράσινο ακρογιάλι της πατρίδας.


Σε τρομάζει ο θάνατος;

Όσο και η ζωή!

Τι σε διασκεδάζει περισσότερο;

Το χιούμορ. Το λεπτό χιούμορ. Χαίρομαι τους ανθρώπους με χιούμορ.


Ποιοι από τους θαυμαστές σου σ’ ενοχλούν περισσότερο;

Εκείνοι που θαυμάζουν εσένα μαζί με ηθοποιούς που βαθύτατα περιφρονείς.

Εξακολουθεί να παραμένη καλλιτεχνικό σου όνειρο να ενσαρκώσης μια μέρα στην σκηνή τον σαιξπηρικό Άμλετ;

Όχι. Θα ήθελα μια μέρα να μπορέσω να παίξω τον Οιδίποδα Τύραννο στην σοφόκλεια τραγωδία.

Για την ώρα όμως ο Δημήτρης Χορν έπρεπε να ετοιμασθή να παίξη έναν άλλον ρόλο στην σκηνή του θεάτρου «Κεντρικόν»: τον διπλό ρόλο στην κωμωδία των Σακελλάριου – Γιαννακόπουλου «Αλλοίμονο στους νέους». Και μοιραία η συνέντευξη έπρεπε να τελειώση εδώ.

*Άρθρο αφιερωμένο στον αείμνηστο Δημήτρη (Τάκη) Χορν, που είχε δημοσιευτεί στον «Ταχυδρόμο» στις 21 Οκτωβρίου 1961. Ο Χορν είχε παραχωρήσει την ανωτέρω συνέντευξη στο δημοσιογράφο (καλλιτεχνικό συντάκτη) Γιώργο Πηλιχό (1929-2003).

Ο σπουδαίος αθηναίος ηθοποιός Δημήτρης Χορν γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου 1921 και απεβίωσε στις 16 Ιανουαρίου 1998.

Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

in.gr | Ταυτότητα

Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος

Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη

Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ALTER EGO MEDIA A.E.

Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος

Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673

ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007

ΜΗΤ Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2025
Απόρρητο