
Η «Emilia Pérez» δίχασε κοινό και κριτικούς – Κάποιοι μιλούν για αναισθησία, ενώ άλλοι για τελειότητα
«Το νάρκο μιούζικαλ 'Emilia Pérez' δεν είναι τόσο κακό όσο λένε οι κριτικοί - είναι χειρότερο» έγραψε σε κριτική του στους Los Angeles Times ο Gustavo Arellano.
«Aπαίσιο σενάριο», «τόσο κακή όσο λένε οι θεατές», «παλαιομοδίτικη όσον αφορά την τρανς εκπροσώπηση», «διαμάντι», «τρομερές ερμηνείες», «καθαρό σινεμά», – αυτά είναι μερικά μόνο από όσα γράφτηκαν σε εφημερίδες και sites, για τη νέα ταινία «Emilia Pérez» την οποία υπογράφει ο Γάλλος σκηνοθέτης Ζακ Οντιάρ.
Η «Emilia Pérez» αποθεώθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών τον Μάιο του 2024, κερδίζοντας το βραβείο της κριτικής επιτροπής στο φεστιβάλ ενώ τέσσερις ηθοποιοί – Karla Sofía Gascón, Zoe Saldaña, Adriana Paz και Selena Gomez – βραβεύτηκαν ως καλύτερες ηθοποιοί. Ωστόσο τους μήνες που ακολούθησαν, κοινό και κριτικοί την κατακεραύνωσαν, χαρακτηρίζοντας την παρωχημένη και προσβλητική.
«Το νάρκο μιούζικαλ ‘Emilia Pérez’ δεν είναι τόσο κακό όσο λένε οι κριτικοί – είναι χειρότερο» έγραψε σε κριτική του στους Los Angeles Times ο Gustavo Arellano, ενώ ο Paul Tassi έγραψε στους Forbes: «Το ‘Emilia Pérez’ είναι τόσο κακό όσο λέει το κοινό, και οι υποψηφιότητές του εγείρουν ερωτήματα», κάνοντας μια ξεκάθαρη νύξη στις στα βραβεία της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (BAFTA), όπου έλαβε εννέα υποψηφιότητες, στις Χρυσές Σφαίρες που κέρδισε οκτώ από τις δέκα υποψηφιότητές και τις δεκατρείς υποψηφιότητες που έλαβε στα Όσκαρ 2025 -μεταξύ άλλων για Όσκαρ καλύτερης ταινίας, Α’ Γυναικείας ερμηνείας και σκηνοθεσίας.

«Αδικαιολόγητη»
Το πρώτο καυστικό σχόλιο ήρθε τον Δεκέμβριο από τον κωμικό Eugenio Derbez, ο οποίος χαρακτήρισε την ερμηνεία της Selena Gomez ως Jessica del Monte – τη σύζυγο ενός ισχυρού βαρόνου ναρκωτικών που αποφασίζει να υποβληθεί σε αλλαγή φύλου – «αδικαιολόγητη». Η Gomez απάντησε, εξηγώντας ότι έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε με τον περιορισμένο χρόνο που είχε στη διάθεσή της. Αυτό προκάλεσε τόσα πολλά εχθρικά σχόλια κατά του Derbez που ο κωμικός κατέληξε να ζητήσει δημόσια συγγνώμη. Αλλά καθώς αποσπάσματα της ταινίας διέρρευσαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το κλίμα άρχισε να αλλάζει: όχι μόνο η ερμηνεία της Gomez θεωρήθηκε αδικαιολόγητη, αλλά και ολόκληρη η ταινία.
Μετά την προβολή της στους κινηματογράφους, ο κριτικός Ernesto Diezmartínez παρατήρησε ότι ενώ η «Emilia Pérez» και η απεικόνιση ενός βίαιου αφεντικού που προσπαθεί να μεταμορφωθεί σε μια καλοπροαίρετη γυναίκα έμοιαζε με φυσική εξέλιξη στην καριέρα του Οντιάρ, η ταινία πάσχει από αδέξια εκτέλεση και ατελή σκηνοθεσία.
«Δεν ήθελα να κάνω μια ταινία για τους εμπόρους ναρκωτικών και για αυτό ακριβώς δεν έκανα μια ταινία για τους διακινητές. Είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που θέλει να αλλάξει τη ζωή του. Δεν είναι μια ιστορία λύτρωσης για τη διακίνηση ναρκωτικών. Γιατί να αρνηθούμε σε έναν άνθρωπο την ευκαιρία να γίνει αυτό που θέλει να γίνει;»
Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και η κριτική της Δομινικανής τρανς ακτιβίστριας Mikaelah Drullard, η οποία υποστήριξε ότι ένα μιούζικαλ δεν αποτελεί μια καλαίσθητη επιλογή είδους για την ταινία.
«Δεν βλέπω τους γονείς των 43 φοιτητών από την Αγιοτσινάπα να τραγουδούν σε ένα τραπέζι ‘Πού είναι τα παιδιά μου που εξαφάνισε ο στρατός’, παράλληλα με την εξύμνηση της αιδοιοπλαστικής ως μορφή λύτρωσης για τον θύτη», αναφέρει η Drullard στην κριτική της που δημοσιεύτηκε στο φεμινιστικό μέσο Volcánicas, αναφερόμενη στην εξαφάνιση των φοιτητών από το Αγροτικό Κολέγιο Δασκάλων της Αγιοτσινάπα στο Μεξικό το 2014.
Για την ακτιβίστρια, η «Emilia Pérez» αντικατοπτρίζει την άγνοια των λευκών ανθρώπων της δυτικής Ευρώπης -τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο-.

«Δεν ήθελα να κάνω μια ταινία για εμπόρους ναρκωτικών»
Σε συνέντευξή του στην EL PAÍS, ο σκηνοθέτης Ζακ Οντιάρ απάντησε στους κριτικούς που χαρακτηρίζουν την ταινία Emilia Pérez ως μια παράλογη αναπαράσταση του Μεξικού και την κατηγορούν ότι χειρίζεται τα θέματα της βίας και των εξαφανίσεων με ελάχιστη ευαισθησία.
«Δεν ήθελα να κάνω μια ταινία για τους εμπόρους ναρκωτικών και για αυτό ακριβώς δεν έκανα μια ταινία για τους διακινητές. Είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που θέλει να αλλάξει τη ζωή του. Δεν είναι μια ιστορία λύτρωσης για τη διακίνηση ναρκωτικών. Γιατί να αρνηθούμε σε έναν άνθρωπο την ευκαιρία να γίνει αυτό που θέλει να γίνει;» είπε.
Ωστόσο, δεν έχουν επικρίνει όλοι οι Μεξικανοί την ταινία. Ο Issa López, ένας Μεξικανός σεναριογράφος και σκηνοθέτης που έγραψε έξι επεισόδια για την τελευταία σεζόν του «True Detective», χαρακτήρισε την ταινία αριστούργημα και εξήρε την απεικόνιση της μεξικανικής πραγματικότητας από τον Οντιάρ, δηλώνοντας ότι κανένας Μεξικανός σκηνοθέτης δεν θα μπορούσε να το κάνει καλύτερα.
Από την πλευρά της, η Pati Chapoy, οικοδέσποινα της μεξικανικής τηλεοπτικής εκπομπής Ventaneando, δήλωσε κατά τη διάρκεια μιας εκπομπής ότι η «Emilia Pérez» είναι ένα κινηματογραφικό διαμάντι, δηλώνοντας: «Δεν ξέρετε πόσο εξαιρετική ταινία είναι».
Οι συμπαρουσιαστές της, ωστόσο, παρέμειναν σιωπηλοί, κοιτάζοντάς την αποσβολωμένοι.
*Με πληροφορίες από: El PAIS
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις