Τετ-α-τετ με έναν επιθετικό σκύλο – Και τώρα, τι κάνουμε;

Αν ποτέ έρθουμε πρόσωπο με πρόσωπο με έναν σκύλο που έχει επιθετικές διαθέσεις, αυτό που πρέπει να ελέγξουμε, είναι ο φόβος και ο πανικός μας. Όσο δύσκολο κι αν μας φαίνεται.

«Μια δυσάρεστη εμπειρία που μπορεί να βιώσει κάποιος, φιλόζωος και μη, είτε από τον δικό του σκύλο είτε από έναν αδέσποτο, ή από σκύλο άλλου κηδεμόνα, είναι η επιθετικότητα.
Είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που μπορεί να παρουσιάσει ένας σκύλος σε οποιαδήποτε φάση της ζωής του.
Δυστυχώς, όσον αφορά αυτό το «κεφάλαιο» της σκυλίσιας συμπεριφοράς, υπάρχουν λανθασμένες απόψεις, ελλιπείς γνώσεις, προκατάληψη και πολλά ταμπού.
Η επιθετικότητα είναι ένα αρκετά πολύπλοκο «κεφάλαιο», γι’ αυτό δεν θα πρέπει να το προσεγγίζουμε με απλουστευτικό τρόπο», υπογραμμίζει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρενάτα Γρυπάρη.

Δεν κάνουμε σπασμωδικές κινήσεις στην προσπάθειά μας να διώξουμε τον σκύλο μακριά

Επισημαίνει ότι όταν κάποιος σκύλος επιδεικνύει επιθετικότητα, θα πρέπει να συνυπολογίσουμε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εκδηλώθηκε αυτή η συμπεριφορά, τον χαρακτήρα του σκύλου, τη φυλή του και τη συχνότητα αυτής της συμπεριφοράς.
Μόνο τότε μπορούμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα, ώστε να προβούμε σε διόρθωση της επιθετικότητας με το σωστό τρόπο και την κατάλληλη μέθοδο.

Ψυχραιμία και γνώση για να αποφύγουμε σοβαρό τραυματισμό

Η κα Γρυπάρη διευκρινίζει ότι δεν θα ασχοληθούμε με την επιθετικότητα που παρουσιάζει ένας δεσποζόμενος σκύλος, αλλά ένας αδέσποτος. Στην περίπτωση του οποίου, βέβαια, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τα αίτια που προκαλούν αυτή την επιθετικότητα.

Σύμφωνα με την ενεργειακή εκπαιδεύτρια, αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε, είναι ότι, συνήθως, οι αδέσποτοι σκύλοι είναι κοινωνικοποιημένοι. Και δεν παρουσιάζουν επιθετική συμπεριφορά, παρά μόνο, ίσως, εάν βρίσκονται σε αγέλη. Συνήθως, κυνηγούν ανθρώπους που κινούνται έντονα, κάνοντας τζόκινγκ ή ποδήλατο.

Σε οποιαδήποτε, όμως, στιγμή κι αν συναντήσουμε έναν σκύλο με επιθετικές διαθέσεις, όπως λέει η κα Γρυπάρη, παρότι ακούγεται τρομακτικό, δεν θέλει πανικό και φόβο.
Είναι η στιγμή που χρειάζεται ψυχραιμία και γνώση, ώστε να κάνουμε τις σωστές κινήσεις για να αποφύγουμε σοβαρό τραυματισμό.

Πρώτα απ’ όλα, στην περίπτωση ενός επιθετικού σκύλου είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τα σημάδια με τα οποία μας προειδοποιεί και να «διαβάζουμε» τη «γλώσσα του σώματός» του.

Τα επτά σημάδια που μαρτυρούν ότι ο σκύλος δεν είναι φιλικός

Σε γενικές γραμμές, σύμφωνα με την κα Γρυπάρη, τα σημάδια που φανερώνουν ότι ο σκύλος δεν έχει φιλικές διαθέσεις, είναι:
1) επίμονο γάβγισμα
2) γρύλισμα
3) ανασήκωμα τριχώματος
4) αυτιά τραβηγμένα προς τα πίσω
5) τράβηγμα των χειλιών προς τα πάνω
6) φαίνεται το άσπρο των ματιών
7) «πάγωμα» σώματος ως αντίδραση σε ένα άγγιγμα ή βλέμμα μας

Πώς μπορούμε να αποφύγουμε το δάγκωμα

Όταν, λοιπόν, καταλάβουμε ότι έχουμε να κάνουμε με έναν επιθετικό σκύλο, μπορούμε να αποφύγουμε τυχόν δάγκωμα – ακόμη και να τον ηρεμήσουμε.
Η κα Γρυπάρη δίνει τα φώτα της.

Δεν γυρίζουμε ποτέ πλάτη

Οι περισσότεροι αδέσποτοι σκύλοι είναι φοβικο-επιθετικοί. Αυτό σημαίνει ότι είναι πιο πιθανό να εκδηλώσουν επιθετικότητα από πίσω, παρά όταν τους αντιμετωπίζουμε κατά μέτωπο. Μπορούμε να αρχίσουμε να οπισθοχωρούμε, ήρεμα, κάνοντας παράλληλα τον ήχο «τς, τς». Όταν έχουμε απομακρυνθεί αρκετά, τότε γυρίζουμε πλάτη και περπατάμε κανονικά.

Μένουμε ακίνητοι και ήρεμοι

Αυτό που δεν πρέπει οπωσδήποτε να κάνουμε, είναι σπασμωδικές κινήσεις, στην προσπάθειά μας να διώξουμε τον σκύλο μακριά. Το μόνο που θα καταφέρουμε, είναι να τον εκνευρίσουμε περισσότερο και να μας θεωρήσει μεγαλύτερη απειλή. Δεν αρχίζουμε να ουρλιάζουμε και δεν τρέχουμε σαν τρελοί! Είτε κάνουμε ποδήλατο ή τρέχουμε, είτε απλώς περπατάμε, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε, είναι να σταματήσουμε και να μείνουμε ακίνητοι.
Ειδικά στις δύο πρώτες περιπτώσεις, επειδή συνήθως ο άνθρωπος συνεχίζει να κάνει ποδήλατο ή να τρέχει όσο οι σκύλοι γαβγίζουν, εκείνοι καταλαβαίνουν ότι «τους διώχνουν» με αυτόν τον τρόπο. Γι’ αυτό συνεχίζουν το γάβγισμα και μετά τους κυνηγούν από πίσω…

Όμως, εάν σταματήσουμε, αποπροσανατολίζουμε τον σκύλο, που έχει μάθει να συμπεριφέρεται κατ’ αυτόν τον τρόπο, και τον κάνουμε να χάσει το ενδιαφέρον του πιο γρήγορα. Μην ξεχνάτε ότι στόχος είναι να κάνουμε τον σκύλο να απομακρυνθεί από εμάς, κι όχι το αντίθετο.

Μιλάμε στον σκύλο με ήρεμη και γλυκιά φωνή

Αυτός ο τόνος της φωνής είναι κάτι που δεν έχει συνηθίσει, και θα παραξενευτεί. Παρότι αγριεμένος, ίσως ηρεμήσει και χάσει το ενδιαφέρον του για εμάς πιο γρήγορα. Παράλληλα, ο συρριστικός ήχος «τς, τς», που σιγά σιγά σβήνει, είναι κάτι που ηρεμεί τους σκύλους.

«Όπλο» η τροφή

Μια έξυπνη λύση είναι να έχουμε πάντα μαζί μας λίγη σκυλοτροφή – ή, καλύτερα, κάτι ακόμη πιο εύγευστο. Ώστε να δελεάσουμε τον σκύλο, κι έτσι να μην ασχοληθεί μαζί μας.
Σε περίπτωση που πρόκειται για αγέλη, αφήνουμε φαγητό σε αρκετά σημεία, ώστε να μη γίνει καβγάς μεταξύ των σκύλων και τροφοδοτήσουμε την ένταση.

Ο σκύλος επιμένει να δείχνει ότι δεν έχει φιλικές διαθέσεις

Εάν, παρόλα αυτά, δεν καταφέρουμε να ηρεμήσουμε τον σκύλο και συνεχίζει να επιδεικνύει επιθετική συμπεριφορά, του δίνουμε να δαγκώσει κάτι. Ώστε να εκτονώσει την ενέργειά του σε αυτό.
Μπορούμε να του δώσουμε, είτε ένα αντικείμενο που κρατάμε, είτε το μανίκι μας, εφόσον έχουμε τραβήξει μέσα το χέρι μας. Ή, βγάζουμε το μπουφάν μας και του δίνουμε να το δαγκώσει, κρατώντας όμως τα χέρια μας γροθιά, ώστε να αποφύγουμε δάγκωμα στα δάκτυλα. Και προστατεύουμε το κεφάλι, το στέρνο και τον λαιμό μας.

Κλείνοντας, η κα Γρυπάρη επισημαίνει ότι: «Η ψύχραιμη αντίδραση είναι αυτή που θα μας βοηθήσει να διαχειριστούμε καλύτερα το περιστατικό. Καθώς, και τον σκύλο θα ηρεμήσει πιο γρήγορα, και θα απομακρυνθεί από εμάς χωρίς να τολμήσει δάγκωμα. Η βία δεν είναι σε καμία περίπτωση η ενδεδειγμένη μέθοδος επίλυσης του προβλήματος, καθώς το πιο πιθανό είναι να πυροδοτήσει την ένταση και να μπλεχτούμε σε έναν καβγά, όπου εμείς θα βρισκόμαστε σε μειονεκτική θέση».

● Η κυρία Ρενάτα Γρυπάρη είναι απόφοιτη της Σχολής Εκπαίδευσης Σκύλων Boss.

Εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζει την ενεργειακή εκπαίδευση, η οποία εστιάζει στο ισορροπημένο ψυχικό δέσιμο μεταξύ κηδεμόνα και σκύλου και τη διαμόρφωση του σωστού ενεργειακού περιβάλλοντος, στο οποίο είναι καλό να ζει και να εκπαιδεύεται ένας σκύλος.

Έχοντας μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τους φοβικούς σκύλους, ειδικεύτηκε στη διαδικασία της ψυχικής τους αποκατάστασης.

Συμμετέχει, επίσης, στο σεμινάριο «Κατοικίδια στην εγκυμοσύνη και τη λοχεία», όπου γίνεται προετοιμασία ζευγαριών για την αρμονική συμβίωση βρέφους και κατοικιδίου.