Στίβεν Γκράχαμ -Το «παιδί της εργατικής τάξης» που νοιάζεται βαθιά για τη δουλειά του

Η τελευταία σειρά του Στίβεν Γκράχαμ, Adolescence, κατάφερε να σημειώσει ρεκόρ τηλεθέασης στο Ηνωμένο Βασίλειο, να τραβήξει την προσοχή του πρωθυπουργού και να αποτελέσει τον καταλύτη για μια δύσκολη συζήτηση σχετικά με τον σύγχρονο ανδρισμό – όλα αυτά μέσα σε διάστημα λίγων εβδομάδων.

Ωστόσο, ο Στίβεν Γκράχαμ δεν είναι μια ιστορία επιτυχίας εν μία νυκτί. Η καθολική κάλυψη που έχει λάβει το Adolescence, η τετραμερής δραματική σειρά του Netflix για ένα νεαρό αγόρι που δολοφονεί μια συμμαθήτριά του, είναι το αποκορύφωμα περισσότερων από δύο δεκαετιών δουλειάς για τον ηθοποιό από το Λίβερπουλ, ο οποίος παρά τη σφυρηλάτηση της καριέρας του στο Χόλιγουντ επέστρεφε πάντα στις βρετανικές ιστορίες της εργατικής τάξης.

Μιμήσεις του Νταντά και της Θάτσερ

Η καριέρα του Γκράχαμ ως ηθοποιού ξεκίνησε στο σαλόνι των γονιών του στο Κέρκμπι, στα περίχωρα του Λίβερπουλ, όπου έκανε μιμήσεις του Ίντι Αμίν Νταντά, του πρώην δικτάτορα της Ουγκάντα, και της Μάργκαρετ Θάτσερ.

Ενώ έπαιζε τον Τζιμ Χόκινς σε μια σχολική παραγωγή του Νησιού των Θησαυρών, τον εντόπισε ένας τοπικός ηθοποιός, ο Άντριου Σκόφιλντ, ο οποίος ήταν ο Τζόνι Ρότεν στην ταινία του Άλεξ Κοξ  «Sid and Nancy» του 1986.

Ο Γκράχαμ εντάχθηκε στο θέατρο νέων Everyman του Λίβερπουλ, έναν θεσμό που βοήθησε να αναπτυχθούν οι υποκριτικές ικανότητες όλων, από τον Pete Postlethwaite και την Julie Walters μέχρι τον Jonathan Pryce και τον Bill Nighy, και στη συνέχεια μετακόμισε στο Λονδίνο.

Συνεργάστηκε ξανά με τον Σκορτσέζε στο The Irishman, αλλά για τον Γκράχαμ -που ζει στο κοιμισμένο χωριό Ibstock του Leicestershire με τη σύζυγό του και συμπαραγωγό του, Χάνα Γουόλτερς, και τα δύο παιδιά του- είναι το βρετανικό δράμα που τον ενδιαφέρει περισσότερο

在 Instagram 查看这篇帖子

Chris M. 🇨🇦 (@starsofthescreen) 分享的帖子

Ζει σε ένα κοιμισμένο βρετανικό χωριό

Ο Γκράχαμ απέκτησε έναν τυχαίο μικρό ρόλο στη μικρού μήκους ταινία του Γκάι Ρίτσι The Hard Case, όταν πήγε να υποστηρίξει έναν φίλο του και του ζητήθηκε να περάσει από οντισιόν. Δεν πήρε το ρόλο στις Δύο καπνισμένες κάνες , αλλά φύτεψε τον σπόρο για την επανάστασή του ως Tommy στο Snatch του Ritchie, με πρωταγωνιστές τους Μπρατ Πιτ και Μπενίτσιο Ντελ Τόρο.

Ο Μάρτιν Σκορτσέζε εντυπωσιάστηκε και έβαλε τον Γκράχαμ στην ταινία Συμμορίες της Νέας Υόρκης, δίπλα στον Λεονάρντο Ντι Κάπριο, με αποτέλεσμα να υποδυθεί δύο πραγματικούς γκάνγκστερ: Αλ Καπόνε στην ταινία Boardwalk Empire και τον Baby Face Nelson στην ταινία Public Enemies του Michael Mann.

Συνεργάστηκε ξανά με τον Σκορτσέζε στο The Irishman, αλλά για τον Γκράχαμ -που ζει στο κοιμισμένο χωριό Ibstock του Leicestershire με τη σύζυγό του και συμπαραγωγό του, Χάνα Γουόλτερς, και τα δύο παιδιά του- είναι το βρετανικό δράμα που τον ενδιαφέρει περισσότερο.

Τον ελκύουν «πραγματικές ιστορίες για πραγματικούς ανθρώπους», οι οποίοι συχνά ζουν στις παρυφές της κοινωνίας: περιθωριοποιημένοι, απορριπτέοι και συχνά πολύ, πολύ θυμωμένοι

Περιθωριοποιημένοι, απορριπτέοι και συχνά πολύ, πολύ θυμωμένοι

«Είναι συνειδητή απόφαση ότι κάνω αυτά τα, πώς να τα πούμε, δράματα της εργατικής τάξης;» δήλωσε ο Γκράχαμ στον Guardian το 2019, όταν προωθούσε το Line of Duty και το The Virtues του Σέιν Μέντοους.

«Η γραφή αυτή έχει απήχηση σε μένα. Είναι το είδος των ιστοριών που έβλεπα ως παιδί. Είδα το Boys from the Blackstuff, είδα το Play for Today, είδα το Made in Britain».

Τον ελκύουν «πραγματικές ιστορίες για πραγματικούς ανθρώπους», οι οποίοι συχνά ζουν στις παρυφές της κοινωνίας: περιθωριοποιημένοι, απορριπτέοι και συχνά πολύ, πολύ θυμωμένοι.

Δουλεύει με ενέργεια

Το Adolescence είναι ελαφρώς διαφορετικό. Ο Γκράχαμ δεν είναι απλώς ένας από τους πρωταγωνιστές, αλλά ο σεναριογράφος, μαζί με τον Τζακ Θορν, και ο παραγωγός. Ο σκηνοθέτης της σειράς, Φίλιπ Μπαραντίνι, γνώρισε για πρώτη φορά τον Γκράχαμ στα γυρίσματα της ταινίας Band of Brothers και δημιούργησαν μια στενή σχέση που παρέμεινε καθώς εκείνος εξελίχθηκε σε σκηνοθέτη που έσπασε τα καλούπια.

Η τεχνική του «one shot», την οποία χρησιμοποίησε με τον Γκράχαμ στο δράμα για τη ζωή στην κουζίνα ενός μοδάτου εστιατορίου, Boiling Point, βοήθησε στη δημιουργία μιας από τις πιο πολυσυζητημένες βρετανικές τηλεοπτικές σειρές του 21ου αιώνα.

«Νοιάζεται για τη δουλειά» λέει ο Μπαραντίνι. «Δεν έρχεται απλά και λέει: «Πού με θέλεις;». Όταν μπαίνει στο πλατό σου δίνει τα πάντα. Είναι αληθινός και ζει τη στιγμή. Κάποιοι ηθοποιοί έρχονται και σχεδιάζουν τα πάντα εκ των προτέρων: κάθε δάκρυ, κάθε κίνηση. Αυτός πραγματικά απορροφά το περιβάλλον και το δωμάτιο, δουλεύει με ενέργεια».

Η λέξη «αληθινή»

Άλλοι φίλοι και συνάδελφοι μιλούν για έναν «ευγενικό» ηθοποιό που είναι γενναιόδωρος στο πλατό με το καστ και το συνεργείο. Αλλά και κάποιον που απαιτεί υψηλά πρότυπα, όχι με φωνές ή εκφοβισμό -δίνοντας το παράδειγμα και καθοδηγώντας τους λιγότερο έμπειρους ηθοποιούς.

Ο Michael Socha, ο ηθοποιός από το Ντέρμπι που πρωταγωνίστησε δίπλα στον Γκράχαμ στο This Is England, λέει ότι είναι η αφοσίωσή του στη δουλειά του που κάνει τις ερμηνείες του ξεχωριστές. Ο Γκράχαμ έφερε τον Socha για να συνεργαστεί μαζί του στο δράμα φυλακών Time του BBC. Πριν μπει στο πλατό, ο Γκράχαμ συζητούσε ήδη την ιστορία του χαρακτήρα του – δίνοντας σάρκα και οστά ώστε η ερμηνεία να είναι πιο δυνατή ή – μια λέξη που προτιμά ο Γκράχαμ – αληθινή.

Ενίοτε η αφοσίωσή του σε έναν χαρακτήρα τον έχει οδηγήσει σε σκοτεινά μέρη. Όταν γύριζε το This Is England, ο Γκράχαμ ενσάρκωσε τόσο έντονα τον χαρακτήρα του Combo που άρχισε να χάνει από τα μάτια του πού ξεκινούσε και πού τελείωνε ο σκίνχεντ.

«Ήταν κάτι που άλλαξε τη ζωή του. Έχασα αρκετά τον εαυτό μου μέσα σε αυτόν τον χαρακτήρα» είπε κάποτε. Υπήρξαν και άλλες δύσκολες στιγμές. Στην εκπομπή Desert Island Discs το 2019, ο Γκράχαμ μίλησε στη Lauren Laverne για τις μάχες του με την κατάθλιψη και μια απόπειρα αυτοκτονίας λίγο αφότου μετακόμισε στο Λονδίνο για τη δραματική σχολή.

Όταν ρωτήθηκε αν πραγματικά θα προτιμούσε να είναι στο Λος Άντζελες παρά σε ένα χωριό του Leicestershire, απάντησε. «Όχι, όχι πραγματικά. Αλλά έτσι είμαι εγώ. Αγαπώ την Αγγλία. Είναι λίγο σκατά, αλλά αγαπώ τους ανθρώπους σε αυτή τη χώρα»

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Rolling Stone India (@rollingstonein)

Ω, κοιτάξτε τους φτωχούς!»

Ο Γκράχαμ έχει επανειλημμένα υποστηρίξει έντονα την ανάγκη για καλύτερες ιστορίες για τις κοινότητες της εργατικής τάξης, που να αντικατοπτρίζουν την πολυπλοκότητα και τη ζεστασιά αντί να βασίζονται σε χιλιοειπωμένα κλισέ.

«Τα πράγματα μπορεί να είναι δύσκολα, αλλά υπάρχει και πολύ γέλιο» δήλωσε στους Sunday Times.   «Η παιδική μου ηλικία ήταν γεμάτη από αυτό και το να μπορώ να αντιπροσωπεύω τον τόπο από τον οποίο κατάγομαι είναι αναπόσπαστο στοιχείο για μένα.

»Πολύ συχνά βλέπω πράγματα και σκέφτομαι ότι αντιμετωπίζουν την εργατική τάξη σαν ένα έργο τέχνης. Είναι πολύ συγκαταβατικό. «Ω, κοιτάξτε τους φτωχούς!”. Αλλά είμαι περήφανος που είμαι αυτό το μικτής φυλής παιδί της εργατικής τάξης από μια πολυκατοικία».

Τι να του πει το Λος Άντζελες;

Στον Γκράχαμ αρέσει η ζωή στο χωριό -βοηθάει στην ομάδα ποδοσφαίρου του γιου του και είναι τακτικό πρόσωπο στο Co-op. «Δεν θέλω να κάθομαι στο Palm Beach ή να οδηγώ στη λεωφόρο», είπε κάποτε. «Δεν είναι για μένα».

Όταν ρωτήθηκε αν πραγματικά θα προτιμούσε να είναι στο Λος Άντζελες παρά σε ένα χωριό του Leicestershire, απάντησε. «Όχι, όχι πραγματικά. Αλλά έτσι είμαι εγώ. Αγαπώ την Αγγλία. Είναι λίγο σκατά, αλλά αγαπώ τους ανθρώπους σε αυτή τη χώρα».

Με την επιτυχία του Adolescence, οι βρετανικές ιστορίες στις οποίες έχει επενδύσει είναι φανερό ότι αποδίδουν.

*Με στοιχεία από theguardian.com