Θα τα καταφέρει το αντιπολεμικό μπλοκ στην Ευρώπη χωρίς τη… Λεπέν;

O αποκλεισμός της ηγέτιδος της Εθνικής Συσπείρωσης, Μαρίν Λεπέν, από τη συμμετοχή της στις επόμενες προεδρικές εκλογές του 2027 από τη γαλλική δικαιοσύνη, όχι μόνο έθεσε ζητήματα πολιτικών σκοπιμοτήτων, αλλά ίσως να πλήξει το αντιπολεμικό στρατόπεδο στην Ευρώπη.

Υπενθυμίζεται ότι τα γαλλικά δικαστήρια απαγόρευσαν στη Γαλλίδα πολιτικό να θέσει υποψηφιότητα για οποιοδήποτε πολιτικό αξίωμα για τα επόμενα πέντε χρόνια, κρίνοντάς της ένοχη για υπεξαίρεση ύψους 4 εκατ. ευρώ της ΕΕ για να πληρώσει μέλη του κόμματος που δεν εργάζονταν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η πρωτόδικη απόφαση έχει προκαλέσει αντιδράσεις υποστηρίζοντας ότι είναι πολιτικά στοχευμένη για να βγάλουν εκτός πολιτικής αρένας της ακροδεξιά πολιτικό. Ακόμα και ο αριστερός πρώην υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, Γιάνης Βαρουφάκης, καταδίκασε την «απίστευτη υποκρισία» των φιλελεύθερων ΜΜΕ που ενώ κατήγγειλαν τη φυλάκιση του δημάρχου Κωνσταντινούπολης από τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, χάρηκαν που τα γαλλικά δικαστήρια «κάνουν το ίδιο».

Σύμφωνα όμως με τον Έλνταρ Μάμεντοφ, ειδικό στην εξωτερική πολιτική στη δεξαμενή σκέψης Ινστιτούτο Κουίνσι, τα στοιχεία εναντίον της Λεπέν είναι δυνατά. Εξάλλου, η Γαλλία  έχει ιστορικό αποκλεισμού πολιτικών, όπως το 2017, με τον συντηρητικό υποψήφιο Φρανσουά Φιγιόν.

Μήπως όμως, η καταδίκη της επηρεάσει το στρατόπεδο στην Ευρώπη που αντιτίθεται στον πόλεμο στην Ουκρανία, αναρωτιέται ο Μάμεντοφ στο Responsible Statecraft.

Η σημασία της Λεπέν

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις η Μαρίν Λεπέν προηγείται στην προεδρική κούρσα για το 2027, προβάλλοντας 34-37% των ψήφων στον πρώτο γύρο. Αυτό θα της εξασφάλιζε μια θέση στον δεύτερο γύρο, όπου οι πιθανότητές της θα εξαρτηθούν από την ικανότητα όλων των άλλων κομμάτων να συσπειρωθούν γύρω από τον επίδοξο αντίπαλό της.

Με την πρώτη ματιά, εξηγεί ο Μάμεντοφ, ο αποκλεισμός της Λεπέν θα μπορούσε να αποδυναμώσει τις αντιπολεμικές φωνές στη Γαλλία και την ΕΕ μειώνοντας τη συνοχή και την προβολή τους.

Το κόμμα της είναι ιδρυτικό μέλος των Πατριωτών για την Ευρώπη (PfE), της τρίτης μεγαλύτερης πολιτικής ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου συμμετέχει με σημαίνοντα κόμματα όπως το Fidesz του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν και η Λέγκα του Ιταλού αντιπροέδρου της κυβέρνησης Ματέο Σαλβίνι.

Όλοι τους επικρίνουν την άνευ όρων υποστήριξη της ΕΕ στην Ουκρανία, τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και τη δογματική άρνηση να συμμετάσχουν σε άμεση διπλωματία με τη Μόσχα για τον τερματισμό του πολέμου.

Το αντιπολεμικό ρεύμα μπορεί και χωρίς τη Λεπέν

Η αντίθεση της στο «σχέδιο επανεξοπλισμού» της ΕΕ ήταν διακομματική καθώς στους Πατριώτες προσχώρησε η αντιπολεμική Αριστερά παράταξη και ορισμένοι διαφωνούντες από την κεντροαριστερή σοσιαλδημοκρατική ομάδα, όπως μέλη του Ιταλικού Δημοκρατικού Κόμματος.

Σε επίπεδο κρατών μελών, λέει ο Μάμεντοφ, το εθνικό συμφέρον εξακολουθεί να υπερισχύει της ιδεολογικής συνοχής: η συντηρητικη Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζιόρτζια Μελόνι -ιδεολογικά κοντά στον Όρμπαν και τη Λεπέν- και ο σοσιαλιστής Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεζ απορρίπτουν και οι δύο την έννοια του «επανεξοπλισμού».

Η εμπειρία και τα δίκτυα της Λεπέν στην Ευρώπη την έκαναν βασικό παράγοντα για τη διασφάλιση της συνοχής αυτών των δυνάμεων που έχουν ομοϊδεάτες, λέει ο ειδικός, αλλά η ιστορία δεν τελειώνει εδώ.

«Η απήχηση και η ανθεκτικότητα των αντιπολεμικών, υπέρ της διπλωματίας φωνών στην Ευρώπη δεν εξαρτάται μόνο από προσωπικότητες, αλλά από ευρύτερες τάσεις, όπως η κούραση από τον πόλεμο, οι αλλαγές στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ υπό τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, η κατάσταση στο πεδίο μάχης στην Ουκρανία, οι κοινωνικές και οικονομικές πιέσεις που προέρχονται από την ορμή στρατιωτικοποίησης και η αυξανόμενη αντίληψη των Ευρωπαίων δημοκρατική συζήτηση για τη φύση των απειλών που αντιμετωπίζει η Ευρώπη» σημειώνει ο αναλυτής.

Αυτά τα ρεύματα, καταλήγει, υπάρχουν και θα βρουν τους ηγέτες τους τους, ανεξάρτητα από την προσωπική μοίρα της Μαρίν Λεπέν.