Οι θανάσιμοι κίνδυνοι από το κρέας αγρίων θηραμάτων – Τι δείχνει νέα έρευνα

Είναι αλήθεια ότι το «bushmeat» ή «wild meat» (κρέας αγρίων θηραμάτων) παρέχει τροφή και εισόδημα σε ορισμένες από τις φτωχότερες και πιο απομακρυσμένες κοινότητες στην Αφρική και την Ασία. Ωστόσο, επιστήμονες προειδοποιούν για τις αρνητικές συνέπειες για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία.

Σύμφωνα με έρευνα δημοσιευμένη στο International Livestock Research Institute (ILRI), η κατανάλωση άγριου κρέατος εγκυμονεί επίσης μεγάλους κινδύνους και προκλήσεις. Το παγκόσμιο εμπόριο άγριου κρέατος μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια βιοποικιλότητας, να τροφοδοτήσει παράνομες αγορές και να μεταδώσει ασθένειες.

Το εμπόριο άγριας ζωής και οι λεγόμενες υγρές αγορές (δηλαδή στο Γουχάν και τις γύρω περιοχές, καθώς και στο Πεκίνο), όπου συχνά πωλούνται άγρια ​​ζώα και άγριο κρέας, ευνοούν την εμφάνιση ασθενειών, όπως ο Έμπολα και ο HIV, που μπορούν να μεταδοθούν από τα ζώα στους ανθρώπους.

Σύμφωνα με την έρευνα σε τουλάχιστον 60 χώρες η άγρια ​​ζωή και τα άγρια ​​ψάρια συνεισφέρουν τουλάχιστον στο 20% της ζωικής πρωτεΐνης στη διατροφή των αγροτικών νοικοκυριών. Όπου η φτώχεια είναι υψηλή, η άγρια ​​ζωή άφθονη και το προσιτό εξημερωμένο κρέας και η πρόσβαση στις αγορές σπανίζουν, πολλά νοικοκυριά στρέφονται στο κυνήγι άγριων ζώων.

Σε αντίθεση με το εξημερωμένο κρέας, το οποίο προέρχεται από μόλις 20 περίπου είδη ζώων, το εμπόριο άγριου κρέατος περιλαμβάνει εκατοντάδες είδη. Στην Αφρική θηρεύονται περίπου 500 είδη, στη νοτιοανατολική Ασία περίπου 300.

Η λύση

Τα ετήσια έσοδα κυμαίνονται από 1 δισεκατομμύριο δολάρια ΗΠΑ στην Αφρική έως 8-11 δισεκατομμύρια δολάρια από το παράνομο εμπόριο στη Νοτιοανατολική Ασία έως 74 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ από την εκτροφή άγριων ζώων στην Κίνα.

Σύμφωνα με την έρευνα, τα σημερινά ποσοστά κυνηγιού άγριου κρέατος είναι μη βιώσιμα, εκτός από ορισμένα μικρά και ταχέως αναπαραγόμενα είδη όπως τα τρωκτικά. Τα οπληφόρα τείνουν γενικά να είναι τα πιο συχνά κυνηγημένα, ακολουθούμενα από μεγάλα τρωκτικά και πρωτεύοντα

Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και οι φορείς υλοποίησης θα πρέπει να εξετάσουν: καλύτερη διαχείριση του παγκόσμιου εμπορίου άγριου κρέατος, μείωση και διαχείριση της εκτροφής άγριων ζώων και παροχή εναλλακτικών λύσεων στην κατανάλωση άγριου κρέατος από φτωχούς ανθρώπους.

Πρέπει, δηλαδή, να βρεθεί τρόπος να εξισορροπήσουμε τα οφέλη και τους κινδύνους της κατανάλωσης άγριου κρέατος με τρόπο που να προστατεύει την ανθρώπινη υγεία, την ευημερία της άγριας ζωής και το περιβάλλον μας.

Οι επιστήμονες προτείνουν πως αντί διώκονται οι κυνηγοί ή να επιχειρείται να μετατραπούν σε αγρότες σε ακατάλληλα εδάφη, ίσως είναι πιο λογικό να επιδοτούνται για να μην κυνηγούν δίνοντάς τους δωρεάν ή επιδοτούμενο κρέας ζώων, το οποίο μπορεί να προτιμούν.