O Τζέισον Άιζακς δεν πιστεύει ότι το παρασκηνιακό δράμα του «White Lotus» αφορά τους θαυμαστές

Αν και παραδέχεται ότι διασκεδάζει με το να κάνει σκανδαλώδη σχόλια, ο Τζέισον Άιζακς διαμηνύει ότι δεν είναι κουτσομπόλης και βροντοφωνάζει ότι το παρασκηνιακό δράμα της επιτυχημένης σειράς «The White Lotus» δεν θα έπρεπε να αφορά τους θαυμαστές.

Σε συνέχεια των σχολίων του σχετικά με το παρασκηνιακό δράμα της τρίτης σεζόν, ο Άιζακς μιλώντας στην εκπομπή The Happy Hour του SiriusXM, ανέφερε: «Όπως οπουδήποτε πηγαίνεις το καλοκαίρι, υπάρχουν φιλίες, υπάρχουν έρωτες, υπάρχουν διαφωνίες, υπάρχουν κλίκες που σχηματίζονται και διαλύονται και αναμορφώνονται και άλλα τέτοια πράγματα. Είμαι προσεκτικός».

»Δεν είμαι ηλίθιος. Κοιτάζω το διαδίκτυο. Διαβάζω κάθε λέξη που γράφεται για το ‘The White Lotus’ και για όλους όσους συμμετέχουν σε αυτό. Πρώτα απ’ όλα, δεν είναι δική σας δουλειά. Απλώς είπα ότι δεν ήταν διακοπές, και εν μέρει το ανέφερα αυτό επειδή ο κόσμος νομίζει ότι ήμασταν για επτά μήνες σε διακοπές, και πιστέψτε με, πολλές φορές το ένιωθα σαν δουλειά. Έκανε τρελή ζέστη και υπήρχαν όλες οι συνήθεις κοινωνικές εντάσεις που έχεις οπουδήποτε. Και όλοι εσε΄ς [που] νομίζετε ότι το έχετε καταλάβει τα πάντα με βάση κάτι που έχει ποστάρει κάποιος ή [για οτιδήποτε σχετίζεται] με μια φωτογραφία, είστε πολύ μακριά από την αλήθεια, πιστέψτε με».

«Δεν ήταν διακοπές»

Τα τελευταία σχόλια του ηθοποιού έρχονται αφού δήλωσε στο Vulture ότι το πλατό ήταν σαν «μια διασταύρωση μεταξύ καλοκαιρινής κατασκήνωσης και του ‘Άρχοντα των Μυγών’, αλλά σε ένα επιχρυσωμένο κλουβί», προσθέτοντας: «Δεν ήταν διακοπές».

«Μερικοί άνθρωποι ήρθαν πολύ κοντά, υπήρξαν φιλίες που δημιουργήθηκαν και φιλίες που χάθηκαν», δήλωσε ο Άιζακς. «Όλα αυτά που θα φανταζόσασταν με μια ομάδα ανθρώπων που είναι μακριά από την οικογένεια τους, στην άλλη άκρη του κόσμου, νιώθωντας έντονη πίεση από το εργασιακό περιβάλλον, με τον καύσωνα, τα έντομα και τα ξενύχτια. Λένε στη σειρά, ‘Ό,τι συμβαίνει στην Ταϊλάνδη μένει στην Ταϊλάνδη’, αλλά υπάρχει και ένα ‘White Lotus’ εκτός οθόνης, με λιγότερους θανάτους, αλλά εξίσου δραματικό. … Ήρθα πολύ κοντά με κάποιους ανθρώπους και λιγότερο κοντά με άλλους, αλλά εξακολουθούσαμε να έχουμε όλοι μαζί αυτή την εμπειρία και απαιτείται ένα ορισμένο επίπεδο διακριτικότητας».

*Με πληροφορίες από: Deadline