Opinion

H ρωσική εισβολή στην Ουκρανία είναι φανερό ότι δεν εξελίσσεται σύμφωνα με τις προβλέψεις και τα μεγαλοϊδεατικά σχέδια εκείνων που την αποφάσισαν.

Το φύλλο συκής που κάποιοι θα ήθελαν να προσφέρουν στη Ρωσία καταρρίπτεται μόλις αντιληφθούμε ότι η απόφαση για την εισβολή προετοιμαζόταν χρόνια, αν όχι από τότε που ανέβηκε στην εξουσία ο Πούτιν

Ο πασιφισμός δεν είναι ουδετεροφροσύνη, αλλά προϋποθέτει ψύχραιμο πολιτικό σχέδιο που κατά κάποιο τρόπο «βγαίνει έξω» από τον χρόνο των γεγονότων

Εδώ σφαγιάζεται ένας λαός σαράντα εκατομμυρίων, κάθε μέρα, σε ζωντανή μετάδοση και βγαίνουνε οι άλλοι και σου λένε πως η έγκυος που χτυπήθηκε από τον βομβαρδισμό στο μαιευτήριο ήταν ηθοποιός σε υπηρεσία και το αίμα της ήταν κέτσαπ

Προφανώς ο χρόνος των εκλογών καθορίζει και τις κινήσεις. Οι εκτιμήσεις της Ομπρέλας ότι οι κάλπες δεν βρίσκονται κοντά, τουλάχιστον δεν ηχεί εκλογικός συναγερμός έως τις καλοκαιρινές διακοπές, βάζουν σε εφαρμογή νέες τακτικές

Ο Νίκος Νικολάου ήταν ένας παθιασμένος δημοσιογράφος, μα και μια προσωπικότητα ξεχωριστή, ζυμωμένη στης Πολιτικής τα πάθη αλλά και βαθιά επηρεασμένη από τις δυστυχίες της χώρας και του λαού μας.

Eλλάδα η χώρα των χαμένων ευκαιριών

Οι υγειονομικοί είναι σε απόγνωση. Σε κάθε βάρδια υπάρχουν δύο νοσηλευτές και τρεις γιατροί, πράγμα ανήκουστο για την προ κόβιντ εποχή

Παίζοντας ουσιαστικά αμφιλεγόμενο ρόλο μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας η Αγκυρα έχει κατορθώσει να αναβαθμίσει τον ρόλο της και να γίνει απαραίτητη και στους δύο πρωταγωνιστές

Πάνε οι φλογερές διακηρύξεις για τη στήριξη στον μικρό και τον βαλλόμενο. Αυτή τη φορά είμαστε με την υπερδύναμη

Η Ρωσία έχει ταξινομηθεί ως στρατηγικός εταίρος (όχι σύμμαχος) από την Τουρκία και αυτό αποτελούσε τα τελευταία χρόνια ένα χαρτί που έπαιζαν απέναντι στους Δυτικούς τόσο από το Ακ Σαράι όσο και από το Κρεμλίνο

Αν ο πόλεμος δεν είναι πια επίκαιρος, δεν είναι επειδή δεν μπορεί να τον κερδίσει κανείς με τα κανόνια του, αλλά επειδή δεν αποδίδει πλέον κανένα κέρδος.

Οι New York Times αφιέρωσαν προ ημερών ένα μεγάλο άρθρο στην απόγνωση των Ουκρανών που τηλεφωνούν σε δικούς τους ανθρώπους στη Ρωσία

Οι μυημένοι στα κοινοτικά, γνωρίζουν ότι εδώ και χρόνια όταν ανακοινώνονται μέτρα στην Ελλάδα, ειδικά όταν αυτό γίνεται τηλεοπτικά, σπάει κάθε ρεκόρ η τηλεθέαση σε συγκεκριμένα γραφεία της Κομισιόν.

Ποτέ κατά το παρελθόν δεν έχει υπάρξει, νομίζω, τόσο καθολικός αποκλεισμός και τόσο ομόθυμη καταδίκη μιας χώρας από το σύνολο όχι μόνο των χωρών της Δύσης, αλλά και όλων των brands που λειτουργούν ως σήμα κατατεθέν του τρόπου ζωής μας.

Πουθενά διαδηλώσεις, αντιπολεμικές συγκεντρώσεις, συνεχείς δράσεις για να αναδειχθεί το δράμα στην Ουκρανία

Ο Μπαρτζώκας είχε προετοιμάσει με εξαιρετικό τρόπο την ομάδα του (και) γι’ αυτό το παιχνίδι και τούτο φάνηκε από το πώς εκμεταλλεύτηκαν οι ερυθρόλευκοι όλες τις αδυναμίες των «πράσινων».

Μετά το 1945, στον δυτικό κόσμο ξεκινάει μια νέα εποχή. Ενα κύμα αισιοδοξίας και μια ελπίδα σταθερής ειρηνικής εξέλιξης και ανάπτυξης γίνεται κάτι σαν θρησκευτική πίστη. Ηδη η πεποίθηση της εγγυημένης γραμμικής εξέλιξης έρχεται από μακριά.

Καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, και μάλιστα με αυξανόμενη αγριότητα, λόγω της σθεναρής αντίστασης των ηρωικών Ουκρανών, ας μου επιτραπούν κάποιες προσωπικές επισημάνσεις.

Τα ζώα πεθαίνουν, αλλά δεν το γνωρίζουν πως θα πεθάνουν. Αυτή η γνώση κάνει τον άνθρωπο ποιητή και φιλόσοφο

Κανένας δεν μπορεί να παραβλέψει ότι τα πανεπιστήμια είναι διασυνδεδεμένα με την παραγωγή

Η «επιλογή» προσφύγων, η επιλεκτική ευαισθησία, ανάλογα με το ποιος χτυπάει, ποιος επιτίθεται, είναι το κερασάκι στην τούρτα του ωμού «ρεαλισμού». Είναι ο απόπατος του πολιτισμού μας. Οποιο ιδεολογικό πρόσημο κι αν φέρει.

Για ορισμένους χούλιγκαν η δολοφονία του Αλκη δεν ήταν αρκετή. Τουναντίον, επιδιώκουν κι αυτοί να σκοτώσουν για να ανέβουν στην... οπαδική ιεραρχία

Οταν τα ΜΑΤ χτύπησαν τον Μάριο Λώλο - Η δίκη στις 18 Μαρτίου

Η Ρωσία είναι μια μεγάλη χώρα με ιδιαίτερα πλούσιο πολιτισμό σε όλα τα πεδία. Ευτελίζεται, απονομιμοποιείται, απομονώνεται παγκοσμίως εξαιτίας του βάρβαρου πολέμου στην Ουκρανία.

Από τα μέσα του 2021 η χώρα μας ανακάμπτει από το πανδημικό σοκ και οι νέες εστίες κινδύνων, η ενεργειακή κρίση, το παγκόσμιο κύμα πληθωρισμού και ο πόλεμος στην Ουκρανία, την απειλούν και πάλι.

Τι ανάγκη έχουμε άλλων μαρτύρων όταν ο Χριστός που δεν συμμετείχε απλώς, αλλά εξέφρασε τον ανθρώπινο πόνο σε όλο του το μέγεθος

Σε ολόκληρη ουσιαστικά την πρώην κομμουνιστική ανατολική Ευρώπη οι αυταρχικές τάσεις πλέον κυριαρχούν και οι γνήσιες δημοκρατικές αντιλήψεις υποχωρού

Η σύγχυση φρενών της Ιστορίας

Άξιος ο μισθός τους, ο κόσμος έχει μάτι και βλέπει και μαζί διαβάζει τι γράφεται και ακούει τι λέγεται από τα έμμισθα παπαγαλάκια των Καλπαζίδηδων, από τα ενεργούμενα της πουτινικής δημοσιογραφίας, από τους υπαλλήλους του ρώσικου χρήματος

Αν ο πολεμοχαρής Πούτιν πολεμά τους ναζί και αφήνει πίσω του βομβαρδισμένα μαιευτήρια, τότε οπωσδήποτε οι ναζί ίσως να μη φαίνονται και τόσο φρικτοί

Ο κόουτς των ερυθρόλευκων χειρίστηκε με μαεστρικό τρόπο τον χρόνο συμμετοχής των παικτών του, είχε σωστές επιλογές σε ότι αφορά τις πεντάδες του σε κρίσιμα σημεία του παιχνιδιού

Τα διδάγματα των πολέμων

Μία ειλικρινής απορία είναι εάν στα σοβαρά δεν βλέπουν σε όλη αυτή τη στάση μία αντίφαση. Αλλά έχει προλάβει να δώσει και σε αυτό απάντηση ο Αρκάς: «Μην προσπαθείς να αλλάξεις άποψη σε έναν φανατικό ηλίθιο. Χάνεις τον καιρό σου και φανατίζεις περισσότερο τον ηλίθιο».

Υπό το φως της τραγικής εμπειρίας της Ουκρανίας, η κοινή γνώμη (μπορεί να) έχει γίνει περισσότερο δεκτική για λύσεις σε εκκρεμή προβλήματα. Ο πόλεμος είναι πόλεμος, ανείπωτη τραγωδία

Η Δύση συμπεριφέρεται ως να βρήκε επιτέλους τον εχθρό που έψαχνε

Δημοσίευμα με τίτλο «Θύματα», με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας των Καταναλωτών

Ενας κόσμος διαλυμένος, φρικτός, δυστοπικός παραδίδεται στις επόμενες γενιές

Ο μεγάλος φιλόσοφος Χέγκελ έχει πει: «Αυτό που μας διδάσκουν η εμπειρία και η Ιστορία είναι το εξής: ότι οι λαοί και οι κυβερνήσεις δεν έμαθαν ποτέ τίποτα από την Ιστορία, ούτε ενήργησαν με βάση τις αρχές που συνήγαγαν από αυτή».

Με τον πόλεμο να συνεχίζεται «απτόητος» και τις πληροφορίες σχετικά με την εξέλιξή του να είναι τόσο συγκεχυμένες, εξαιτίας της κορύφωσης της προπαγάνδας μεταξύ Ρώσων και Ουκρανών, μοιραία η σκέψη στρέφεται στο τι πραγματικά διακυβεύεται αυτή την ώρα.

Το να εκδοθεί ο Τζούλιαν Ασάνζ από τη Βρετανία στις ΗΠΑ θα είναι ένα πλήγμα στη δημοκρατία και την ελευθεροτυπία

Η εκλογολογία πάντα (θα) έχει παρενέργειες: υπουργούς που κατεβάζουν τα μολύβια

Η αύξηση των καταθέσεων της τάξεως των 36 δισ. ευρώ που επετεύχθη μόνο τους τελευταίους 18 μήνες, μπορεί να συγκρατήσει την αύξηση του κύματος αθέτησης πληρωμών

Στην Ελλάδα στα γήπεδα μπορεί πια να υπάρχει πολύ περισσότερος κόσμος: η επιτροπή λοιμοξιολόγων μεγάλωσε τη διαθέσιμη χωρητικότητα και πλέον μπορούν να εκδίδονται εισιτήρια για το 75% του γηπέδου

Η Ευρώπη ξύπνησε βίαια από δεκαετίες ευδαιμονίας υπό την αμερικανική ομπρέλα ασφαλείας (συμβατική ή πυρηνική δεν έχει σημασία) και έχασε «τ’ αβγά και τα καλάθια».

Tο πρώτο στον κόσμο υπόγειο αποθετήριο ραδιενεργών αποβλήτων είναι ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα της Φινλανδίας

Μη μας δαιμονοποιούν κάποιοι τα απλά Καλάσνικοφ. Μην παριστάνουνε τη μαμά Τερέζα, ενώ ξέρουν - αν δεν ξέρουν, ας κάνουνε καμιά άλλη δουλειά κι όχι πολιτική

Ο ρωσικός χειμώνας που θα ακολουθήσει την εκστρατεία του Πούτιν θα δοκιμάσει όλες τις εύθραυστες οικονομίες.

Η βασική «αρρώστια» του Πούτιν είναι ο νέος ρωσικός εθνικισμός: μια σκληρή αντίληψη κυριαρχίας και ισχύος, που δεν διαλέγεται με τους δημοκρατικούς κανόνες.

Μ' έναν τέτοιο άνθρωπο είναι πολύ δύσκολο να διαπραγματευθείς

Εάν δεν αντιδράσει η διεθνής έννομη τάξη, θα επικρατεί μονίμως και αιματηρά το δίκαιο του ισχυρού (όπως μας έχει πει και ο Θουκυδίδης εδώ και 2500 χρόνια)!

Το μόνο πράγμα που θα οδηγούσε την Ρωσία σε αλλαγή πλεύσης και σε παύση των εχθροπραξιών θα ήταν η περικοπή των εσόδων της απο τις εξαγωγές πετρελαίου και αερίου στην Ευρώπη

Πόσο εύκολα απωθούμε όψεις του παρελθόντος - και του παρόντος μας ακόμα

Φεμινισμός δεν σημαίνει μισώ τους άνδρες. Ούτε κρύβω τη θηλυκότητά μου

Η Ελλάδα λίγο πριν από το καλοκαίρι του 2022 μοιάζει μια κουρασμένη χώρα, επισφαλής και μετέωρη στις νέες προκλήσεις

Ο Πούτιν νικά (;) στρατιωτικά και ηττάται ανθρωπιστικά στην Ουκρανία. Ενώ ηττάται πολιτισμικά και θα ηττηθεί και πολιτικά στη Ρωσία

Οι καλλιτέχνες και η Ουκρανία

Η Δύση επιχειρεί να πλήξει τον μεγάλο κακό της υπόθεσης, μοιράζοντας χρήμα στους μικρότερους

Σε μια κρίσιμη περίοδο δεν αρκεί απλώς να «παίρνεις θέση»

Αδιανόητη η στάση της Δύσης απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα

Απαιτούνται μεγάλες επενδύσεις για να αντέξει την κρίση η ελληνική οικονομία

Η συμπεριφορά της Τουρκίας, και ιδιαίτερα η επιβράβευσή της από όλους συνιστά πραγματική πρόκληση

Είναι ανώμαλο να μιλάμε για κρίση, για κλείσιμο ρωσικής κάνουλας και να τρώμε «αυτογκόλ» από τις αγορές που εμείς δημιουργήσαμε και δεν φροντίσαμε ως Ευρώπη για την αυστηρή εποπτεία τους...

Η κατανόηση ενός φαινομένου όπως ένας πόλεμος, απαιτεί να δούμε τις ιστορικές του διαστάσεις, τις κοινωνικές και πολιτικές δυναμικές που τον τροφοδότησαν

Στον πόλεμο κυριαρχεί η προπαγάνδα. Γι’ αυτό και δεν χρειάζεται λογοκρισία. Από οποιαδήποτε πλευρά

Γονείς, εκπαιδευτικοί, το ίδιο το κράτος πρέπει να σκύψουν στο πρόβλημα