Opinion

Αν γκουγκλάρετε: «άσχημο ελληνικό χωριό», δεν θα βρείτε μια αναφορά . Είναι ύβρις. Προδοσία. Κατάσταση αδιανόητη και ας υπάρχουν πολλές δικαιολογίες για την ασχήμια.

Oφείλω να μνημονεύσω Στράτους και Κατσάμπα, που δημιούργησαν την κολοσσιαία Πειραϊκή Πατραϊκή, και τον κορυφαίο όλων Μποδοσάκη Αθανασιάδη, πρωτοπόρο στην εκβιομηχάνιση της Ελλάδας, δημιούργημα του οποίου και η ΠΥΡΚΑΛ.

Συνεπιμέλεια και δικαιώματα των μπαμπάδων

Με τρομάζει λιγάκι ο κυνισμός του Κάλε Ρουμενίγκε που είπε ότι η μόνη λύση για όποιον έχει προβλήματα είναι η λιτότητα. Διότι ακόμα χειρότερο κι από μια κλειστή λίγκα μπορεί να είναι ένα Τσάμπιονς Λιγκ χρεοκοπημένων ομάδων

Η ανακοίνωση μειώσεων στη φορολογία και τις ασφαλιστικές εισφορές είναι ευχάριστη, όμως το βασικό ερώτημα παραμένει το πώς αξιοποιούνται τα φορολογικά έσοδα

Είναι θέμα τιμής η άρση ασυλίας του Λαγού και η μεταφορά του στις ελληνικές φυλακές. Είναι θέμα τιμής και η σύλληψη του δραπέτη Χρήστου Παππά

Ποια τραγούδια θα μπορούσαν να μας συνοδεύσουν στην έξοδο μας από το lockdown

Γυρίσματα στην Ελλάδα

Το φαινόμενο Aναλένα Μπέρμποκ

Η κοινοτική αυτονομία είναι μήτρα, όχι της διεκδικητική αλλά της έμπρακτης βιωματικής ελευθερίας...

Η πόρνη, πρόσωπο καταλυτικό της κοινωνίας, ακόμη και αν δεν ανατρέξει κανείς στα χρόνια του Χριστού και περιοριστεί σε σύγχρονες μαρτυρίες, θα παρατηρήσει σε όλες τους μια υψηλή έννοια διδαχής και προσφοράς, σε αντίθεση με υψηλά ιστάμενα πρόσωπα - κυρίως πολιτικ

Το αλαλούμ με τον εορτασμό

Επίδοξοι σωτήρες, ανανήψαντες και λογικευθέντες, λάθη και προδοσίες, εγκλήματα και ξένοι δάκτυλοι, σκληρότητα και «ρεαλισμός»...

Η Δικτατορία των Συνταγματαρχών ήταν η κατάληξη του αυταρχικού μετεμφυλιακού πλαισίου άσκησης της εξουσίας

Λαός χωρίς μνήμη, είναι λαός χωρίς αύριο. Και το αύριο κινδυνεύει από τους ακραίους που απειλούν τη Δημοκρατία μας

Ενώ κάναμε μετά το 1974 ως χώρα κάποιες υπολογίσιμες προόδους, ωστόσο η δημοκρατία μας εξακολουθεί και σήμερα να παραμένει καχεκτική και αδύνατη (ιδίως από θεσμική άποψη)!

Απλά μαθήματα του πραγματικού παιχνιδιού της μπάλας

Η στάση Δένδια εντάσσεται στο γενικότερο κλίμα ρήξεων που επικρατεί την περίοδο αυτή στην παγκόσμια σκακιέρα, χωρίς να είμαστε σε θέση, προς το παρόν τουλάχιστον, να προβλέψουμε ποιες θα είναι οι αναπόφευκτες ανακατατάξεις που θα προκύψουν σε διεθνές επίπεδο

Σαν το χωριό το δικό του, δεν υπάρχει άλλο. Τέλειωσε. Μοναδικό.

Οσοι γνωρίσαμε την Ελλη, ξέρουμε καλά πόσο «δικά της» ήταν αυτά τα κοστούμια.

Haters υπάρχουν από τότε που υπάρχει hate (ανέκαθεν, δηλαδή) και όσοι χειραγωγούν τους haters, οι αποκαλούμενοι και διαχειριστές μίσους, εμφανίζονται περίπου ταυτόχρονα με τους haters

Η κόπωση είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Και η εναλλαγή ανάμεσα στις εκκλήσεις για ατομική ευθύνη και τις καταγγελίες για συλλογική ανευθυνότητα δεν φέρνει σπουδαία αποτελέσματα.

Μία κατάθεση ψυχής με αναδρομές στις αρχές του 1970, τη φωτισμένη διεύθυνση του Γιάννη Μαρίνου και αναφορά σε όλους τους συνεργάτες μας, που όλοι πιστοί στις δημοσιογραφικές παρακαταθήκες κάναμε «εύκολη» δημοσιογραφία, δηλαδή δεν βασανίζαμε τις λέξεις, αλλά κοιτάζαμε κατάματα μόνο τον αναγνώστη.

Κανένας σεβασμός στη δημόσια περιουσία, πολλώ δε μάλλον όταν αυτή αφορά έργα τέχνης, τοπόσημα, αγάλματα υψηλής καλλιτεχνικής αξίας

Η ιστορία που θα σας διηγηθώ συνέβη πριν από μερικές δεκαετίες, αλλά όμως τίποτα δεν έχασε από την αξία και τη σημασία της

Με την ισχυρή ανάμνηση και την ανάγκη ενός οικονομικού συμβούλου, μακράν κάθε κομματικής αντιδικίας και με στόχο την έγκυρη οικονομική ενημέρωση αναλαμβάνει και πάλι ο OT.gr με εκλεκτό επιτελείο συνεργατών, τη συνεργασία των σημαντικότερων διεθνών πηγών και την προσδοκώμενη ενεργό συμμετοχή των αναγνωστών του

Και ο ρόλος του στην αντιμετώπιση της πανδημίας

Εδώ που έχουμε φτάσει και με δεδομένες τις αντοχές της κοινωνίας αλλά και την οδυνηρή πραγματικότητα της πανδημίας είναι καλύτερα να πάμε σε οργανωμένο «άνοιγμα» παρά να λέμε ότι έχουμε λοκντάουν και να επικρατεί χάος

Ζούμε το Πάσχα ο καθένας σε διαφορετική «πατρίδα», δηλαδή σε διαφορετικό τόπο αισθημάτων

Λοιπόν, για να σοβαρευτεί λίγο αυτή η θλιβερή συζήτηση: δικτάτορας δεν είναι μόνον όποιος καβαλάει τα τανκς και αρπάζει την εξουσία

Είναι Νέα Δημοκρατία ο Πιερρακάκης, ο Γεραπετρίτης, ο Τσακλόγλου, o Σκέρτσος; Ελάτε τώρα

Το μόνο ελαφρυντικό για όλους αυτούς τους εθελότυφλους κορύβαντες είναι ότι παρόμοιο δυναμικό αντιρρησιών της ανθρώπινης υπόστασης διαπρέπει σε αμέτρητα κορωνο-πάρτι και του λεγόμενου πολιτισμένου κόσμου.

Ο «πόλεμος» ξεκίνησε και το ποδόσφαιρο βιώνει καταστάσεις που «λαβώνουν» την μπάλα και προκαλούν διχασμό

Γιατί ενώ έχουμε πλήθος αντιβιοτικών, τα οποία καταπολεμούν αποτελεσματικά βακτήρια και μύκητες, η φαρέτρα  μας έναντι των ιών μειονεκτεί;

Η τελική ετυμηγορία του Στερνς για τον Ανδρέα είναι ανάμεικτη. Δεν αμφισβητεί τον σοσιαλιστικό ιδεαλισμό του για μια πιο δίκαιη κοινωνία. Του πιστώνει τη συμβολή στην εθνική συμφιλίωση, στην εμβάθυνση του κοινωνικού κράτους και της κοινωνικής συνοχής. Του χρεώνει, όμως, ότι δεν προχώρησε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις

Mόνο η δημοκρατική ολιγωρία και η κοινωνική δυσπιστία που την τρέφει επιτρέπουν στις ακρότητες να μεταβάλλονται σε κανόνες, στο απαράδεκτο να καθίσταται θεμιτό και στην παράνοια να αναγορεύεται σε πολιτική ή σε άποψη.

Γιατί σιωπά η γειτονική χώρα σε ό,τι αφορά τους εορτασμούς των 200 χρόνων;

Είναι τω όντι αβάσταχτο κι ανήκουστο να αποκλείεις το παιδί σου από ένα απλό self test, δηλαδή λίγη από τη μύξα του πάνω σε μια μπατονέτα

Η Ελλάδα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να χάσει και φέτος το στοίχημα του τουρισμού

Τι θα συνέβαινε αν δεν υπήρχαν οι υπηρεσίες καθαρισμού;

Στην επαρχία δεν έχει κτιστεί τείχος ανοσίας που να κάνει ασφαλή το ελεύθερο «Πάσχα στο χωριό». Θα ρισκάρουμε, λοιπόν, τις ζωές των δικών μας ανθρώπων;

Ο Τσίπρας και ο Τσακαλώτος δεν θέλουν... να βλέπονται

Και ο λαός; Ο περήφανος λαός που, εκτός ολίγων λαμπρών εξαιρέσεων, το ρίχνει διαρκουσών των δικτατοριών στα τσάμικα και αμέσως μετά στις διαδηλώσεις; Αυτή είναι μια άλλη πικρή ιστορία.

Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός στην Ευρωλίγκα έκαναν φέτος αρνητικά ρεκόρ που ήταν δύσκολο κάποιος να φανταστεί στην αρχή της περιόδου

Τι συνέβη με τον Ποινικό Κώδικα της Πρώτης Φοράς Αριστερά;

Προσωπικώς, πολύ θα ήθελα να είχε εξελιχθεί διαφορετικά η συνάντηση των δύο υπουργών Εξωτερικών, αλλά τι να κάνουμε που η πραγματικότητα είναι όμοια με τον εαυτό της και τα υποθετικά σενάρια περιττεύουν

Όσα συνέβαιναν και συμβαίνουν στη γνωστή πλέον πλατεία της Κυψέλης

Οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης μπορούν να συμβάλλουν τα μέγιστα στην βελτίωση των συνθηκών στην αγορά εργασίας και στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.

Αθήνα, πλατεία Βαρνάβα, Απρίλιος 2021: εκεί όπου η ελληνική νιότη δοκιμάζει τους αυτοσχέδιους μηχανισμούς κοινωνικότητάς της και επιδίδεται στον αμήχανο ηδονισμό της εντός πανδημικών απαγορεύσεων.

Αυτό το άρθρο δεν έχει σχέση με το ενδυματολογικό στυλ του υπουργού αλλά με τα συστατικά της «αποφασιστικής» του εμφάνισής που ενθουσίασαν διότι, ο Νίκος Δένδιας, έκανε τελικά το προφανές: αντί να περιφέρεται και να μιλάει ξύλινη πολιτική γλώσσα, αντί να κάνει ανούσιες δηλώσεις σε κάμερες, πήγε στη Τουρκία και έκανε τη δουλειά του. Σπάνιο. […]

Στην πολιτική σφαίρα έχει μεγάλη σημασία να γνωρίζεις πότε να σιωπάς. Η διπλωματία του μεγαφώνου δεν οδηγεί πουθενά...

Κανένα μέτρο στην εξωτερική πολιτική. Η κυβέρνηση και ο Δένδιας, που ήταν προδότες μέχρι χθες τώρα είναι ήρωες. Και αύριο θα είναι ξανά προδότες. Ετσι, όμως, η πατρίδα δεν πάει μπροστά

Από τα χαρτιά στην πραγματικότητα