Οι πλουτοφόρες ερήμην τους αναμνήσεις
Φανταζόμαστε πως με όσο περισσότερους μπορούμε να μοιραστούμε τις αναμνήσεις μας τόσο περισσότερο συγκλονιστικές γίνονται αυτές.
Φανταζόμαστε πως με όσο περισσότερους μπορούμε να μοιραστούμε τις αναμνήσεις μας τόσο περισσότερο συγκλονιστικές γίνονται αυτές.
Δεν υπάρχει δημιουργός που δε φιλοδοξεί ή δε φιλοδόξησε να δει τον κόσμο αυτό, ενώ θα τον αποχαιρετά, να λεχει αλλάξει έστω και ελάχιστα προς το καλύτερο
Φαντάζεται κανείς όλους αυτούς που τους είδαμε να θρηνούν για τον θάνατο του Βασίλη Καρρά, να αισθάνθηκαν το πένθος ως ανασταλτικό για όσα είχαν υπολογίσει να επιχειρήσουν το βράδυ της ίδιας μέρας της αποδημίας του ή της ταφής του;
Ο πολύτιμος Μπαμπινιώτης για μια ακόμη φορά μας διευκρινίζει πληροφορώντας μας ταυτόχρονα πως «μέντορας είναι αυτός που με τη σύνεσή του και τις ορθές του συμβουλές καθοδηγεί κάποιον, συνηθέστερα νεότερό του»
Πώς γίνεται άνθρωποι, όχι μόνον όσοι τους υφίστανται, να θέλουν να σταματήσουν οι πόλεμοι και οι πόλεμοι να συνεχίζονται αδιατάρακτοι
O Βασίλης Βασιλικός είχε υιοθετήσει, αν δεν είχε μεταβάλει σε γνώμονα δημιουργίας, τον στίχο ενός γερμανού ποιητή «Να είστε η άμμος και όχι το λάδι στα γρανάζια του κόσμου»
Είναι πάντα τόσο εύκολο εκ των υστέρων, ένα πρόσωπο ή ένα γεγονός που είχαν όχι μόνο δικαιολογημένα αλλά και αδικαιολόγητα κατακριθεί, το χρονικό διάστημα που διέρρευσε με έναν ανεξήγητο τρόπο να ισχυροποίησε και να μετέβαλε σε κάτι αδιαμφισβήτητο την κατάκρισή τους.
Αν έρθετε στην Αμερική η μητέρα μου θα είναι πολύ περήφανη για μένα». Και ο Στανισλάφσκι με έναν εξίσου αφοπλιστικό τρόπο, του απάντησε λέγοντας: «Είναι πολύ σοβαρός λόγος και θα έρθουμε»...
Αν ό,τι λέγεται κοστολογούνταν με βάση την εμπειρία των διαψεύσεων που έχουν υπάρξει, δεν αποκλείεται τα πράγματα να ήταν έστω και στοιχειωδώς καλύτερα.
Όταν ολόκληρη η Μακρόνησος μεταβάλλεται σε εγγύηση για μια μεγάλη σταδιοδρομία, η ύπαρξη της λάσπης θα τρόμαζε οποιονδήποτε πολιτικό να τη χρησιμοποιήσει προκειμένου να δείξει το ενδιαφέρον του;
Εντυπώσεις από το μυθιστόρημα της Λίας Μεγάλου - Σεφεριάδη «Μέρες και νύχτες της ζωής μας»
Ενας συνδυασμός ή μάλλον μια καλλιτεχνική αλληλοπεριχώρηση αυτή της Μαρίας Φαραντούρη με τον Ζουλφί Λιβανελί με «χειροπιαστά» εδώ και δεκαετίες αποτελέσματα στην εξαιρετικά ευαίσθητη περιοχή της σχέσης δύο λαών.
Δεν είναι τυχαία μια έκφραση που συχνά την επαναλαμβάνουν με καμάρι καλλιτέχνες, πολιτικοί και γενικώς πολύ γνωστά πρόσωπα ότι είναι «ταυτόχρονα και του λιμανιού και του σαλονιού».
Ημέρα μετοίκησης του Γιάννη Τσαρούχη, πριν από τριάντα τέσσερα χρόνια, «προς τους ουρανούς που οι δρόμοι του είναι πάντα ανοιχτοί»
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή όταν επιλέγεις το ποιους αξίζει τον κόπο να κρίνεις και να κατακρίνεις
Η πολιτική με τη σπασμωδικότητα και την αποσπασματικότητά της, συχνά μάλιστα με την ασυναρτησία της, βρίσκεται στους αντίποδες μιας αξίας
Μέσα σε μια ατμόσφαιρα άκρως πολιτικοποιημένη, χρειάζεται ιδιαίτερη τόλμη προκειμένου να καταγγείλεις, αν όχι όλους, τουλάχιστον τους περισσότερους, για έλλειψη ενσυναίσθησης
Εχουν εργαστεί με τρόπο ώστε ο ψηφοφόρος να έχει διαμορφώσει την κρίση που θα επιτρέψει να ψηφίσει απροκατάληπτα και αντικειμενικά - όσο τούτο είναι δυνατόν
Φτάνει να θυμηθούμε τη φράση του Αγγελου Τερζάκη πως «ο καθένας που παραχωρείται ανερώτητα σε έναν πολιτικό σχηματισμό είναι σαν να του δίνει προκαταβολικά συγχωροχάρτι για όσα μεμπτά ενδεχομένως πρόκειται να κάνει»
Ο συγγραφέας Θωμάς Κοροβίνης μιλάει για Ελληνες και Τούρκους, φίλους και εχθρούς, χάδια και χαστούκια και λανθασμένες αναγνώσεις
Εξι πρωταγωνιστές του ελληνικού θεάτρου θυμούνται την εκκίνησή τους και τον πρώτο ρόλο με τον οποίο πήραν το περίφημο «βάπτισμα»
Η ηθοποιός και συγγραφέας μιλάει για τις αλλαγές στο θεατρικό τοπίο, τον τρόπο που δουλεύει και την παράσταση «Το πάρτι της ζωής μου»
Σαφώς δεν «υπάρχει» κράτος όμως αν λέγεται, δεν είναι για να καταγγελθεί μια εγκληματική αμέλεια αλλά γιατί συνιστά κυρίως μια δικαιολογία για τις παραλείψεις του καθενός μας στον προσωπικό του περίγυρο
Η ζωή που συχνά μας φαίνεται ως ένα μυστήριο, είναι μια απλή εξίσωση φτάνει να σκεφτούμε πόσο δεμένοι είμαστε με όλους τους άλλους και ένα δυστύχημα, όπως αυτό στα Τέμπη, κάνει την αλήθεια αυτή όχι απλώς αισθητή αλλά και τη συνειδητοποίησή της εξαιρετικά επιτακτική
Είναι δεκαετίες τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική εκπαίδευση, την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια, που η λογοτεχνία και η ποίηση έχουν την τιμητική τους και συγγραφείς και ποιητές όχι μόνον οι θεωρούμενοι «κλασικοί» αλλά και οι «νεωτεριστές» διδάσκονται και αναλύονται
Δεν έχουμε από τη μια μεριά τους εξεγερμένους του κυρίου Λαζόπουλου και από την άλλη τους εφησυχασμένους της κυρίας Ντενίση και του κυρίου Κοκλώνη
Πόσο μακριά και πόσο κοντά από τον πολιτισμό αισθάνονται πρόσωπα με θητεία στην πολιτική; Πόσο αγεφύρωτη είναι η απόσταση ανάμεσα στους δύο χώρους; Γνωστοί πολιτικοί απαντούν στη στήλη των "Προσώπων"
Θα ήταν μια παρηγοριά αν αντιστρεφόμενοι οι όροι και εκπίπτοντας ο ουρανός ώστε να μπορεί να θωρακιστεί, ο ίδιος ο άνθρωπος θα αποκτούσε μια συνολικότερη αντίληψη όσον αφορά το «επέκεινα»
Ο Γιώργος Αμυράς μιλά στα «Νέα» και στη στήλη «Η Τέχνη των Πολιτικών»
Η «κοινωνία» ως φιλοδοξία - ότι προετοιμάζεται δηλαδή κανείς για να ενταχθεί σε αυτήν - δεν σημαίνει απαραιτήτως την ανάγκη να ταυτιστείς με τα υγιέστερα στοιχεία της
Πώς γίνεται η Κορέα με την Τουρκία να γειτνιάζουν σύμφωνα με την άποψη που θέλει τον κόσμο μας να μπορείς να τον καλύψεις με μια δρασκελιά και αιφνίδια να τρομάζουμε μόνο με ό,τι διαδραματίζεται στον άμεσο περίγυρό μας;
Ο συνθέτης μιλάει για τη μουσική του αφετηρία, τη συνεργασία του με τον Μάνο Χατζιδάκι, τις θητείες του ως διευθυντή καλλιτεχνικών οργανισμών και αποκαλύπτει τα μελλοντικά του σχέδια
Αναρωτιέται λοιπόν κανείς πώς γίνεται με τέτοιο καταιγισμό δοκιμασιών, σκανδάλων και περιπετειών σε παγκόσμιο επίπεδο και το συνακόλουθο ενδιαφέρον γι' αυτά να μονοπωλεί φαινομενικά το μέγιστο του χρόνου μας, να οργανώνουμε την προσωπική μας ζωή με τρόπο που προϋποθέτει ουσιαστικά την πλήρη απομόνωσή μας σε σχέση με όλα τα δραματικώς τεκταινόμενα
Η Ερη Ρίτσου, η Μαρίνα Καραγάτση, η Αγαθή Δημητρούκα, η Ερριέττη Εγγονοπούλου, η Ελση Δημουλά και ο Λεωνίδας Εμπειρίκος θυμούνται Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιές με τους Γιάννη Ρίτσο, Μ. Καραγάτση, Νίκο Γκάτσο, Νίκο Εγγονόπουλο, Κική Δημουλά και Ανδρέα Εμπειρίκο
Στην ακριτική επαρχία ακόμη και αν η σκανδαλολογία ξέπεφτε ή μεταβαλλόταν αποκλειστικά σε κουτσομπολιό, ο ηθικός στιγματισμός παρέμενε ζωντανός
Η τέχνη των τεχνών, η τέχνη του βίου, η τέχνη της ανθρώπινης ψυχής, η ποίηση
Ξέρετε κανέναν που πραγματικά να αγανακτεί, να θυμώνει και να οργίζεται, και να θέλει επ' άπειρο να αισθάνεται αγανακτισμένος, θυμωμένος και οργισμένος;
Να μην αισθανόμαστε ως ελευθερία μας παρά μονάχα όταν μπορούμε να βλέπουμε τα πάντα μέσα από μια κλειδαρότρυπα
Η ηθοποιός, Πέμη Ζούνη, μιλάει για τα πρώτα της βήματα στη σκηνή, τους δασκάλους και τους μαθητές της, και εξηγεί γιατί το θέατρο δεν θα υποκατασταθεί ποτέ από άλλο μέσο
Μέσα σε έναν κόσμο που η ανιδιοτέλεια έχει αφάνταστα συρρικνωθεί, ας είμαστε γενναιόδωροι όσον αφορά την κοινότητα της καταγωγής της όταν την επισημαίνουμε.
Ο δημοφιλής ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος μιλάει για την πορεία των 32 ετών στον χώρο του θεάματος, που οδήγησε στην πρεμιέρα της νέας του σειράς με τίτλο «Maestro», την ερχόμενη Πέμπτη στις 22.30, στο Mega
Η Ιστορία έχει αποδείξει περίτρανα πως οι αρνητικές συμπεριφορές, έστω και αν εκδηλώνονται χάρη σε ανθρώπους που δεν πρόκειται ποτέ να συναντηθούν, πολλαπλασιάζονται απείρως ταχύτερα σε σχέση με τις θετικές
Δεν είναι ωραίο ούτε και αποτελεσματικό να κάνεις τον δάσκαλο με το δάχτυλο μάλιστα υψωμένο ή να νουθετείς
Οταν οι λέξεις χρησιμοποιούνται με έμφαση, σαν να δημιουργήθηκαν για την προσωπική μας αποκλειστική χρήση και κυρίως με αναφορά μόνο στον εαυτό μας, προκύπτει ένας βαθύς αμοραλισμός που μεταβάλει τον κόσμο, για τη συνείδησή μας περίπου σε ιδιοκτησία μας.
Χωρίς ίχνος κατήφειας, μελαγχολίας ή διαμαρτυρίας, για όσα έχουν ζήσει και για όσα τους μέλλεται να ζήσουν.
Ο ηθοποιός και σκηνοθέτηςωΒλαδίμηρος Κυριακίδης μιλάει για την επική ιστορία του θεάτρου, τις παγίδες του ναρκισσισμού και την ανάγκη συνύπαρξης του παλιού με το νέο στην τέχνη
Οταν ο μικρόκοσμός μας που συνιστά στην ουσία ο πλανήτης μας συμπεριφέρεται σάμπως και ο μακρόκοσμος, αν και αποτελούμε αναπόσπαστο μέρος του, δεν υφίσταται, επόμενο είναι, να οργανώνεται με έναν λάθος τρόπο
Η αλληλεγγύη έχει νόημα όταν υπάρχει χωρίς καμιά λογική επεξεργασία και όχι γιατί χρειάστηκε να ξεπεράσει κανείς τα μύρια όσα εξωτερικά ή εσωτερικά εμπόδια προκειμένου να την εκφράσει ως μια μορφή μάχης
Ο ηθοποιός, Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, κάνει έναν απολογισμό 30 χρόνων στη σκηνή και μιλάει για το θέατρο ως ένα «ταξίδι που αν και μοναχικό, το κάνουμε πολλοί μαζί»
«Σε κάθε γράφοντα υπάρχει ένα είδος ηθικής ευθύνης» υποστηρίζει η ποιήτρια και δοκιμιογράφος μιλώντας για ποίηση, περιθωριοποίηση, μελοποίηση
Δυστυχώς οι άνθρωποι δεν μπορεί την κάθε στιγμή να είμαστε σε επαφή με το «όλον»
Οσο και αν θεωρούμε φυσικό να μας ταράζει ένα περιστατικό πολύ περισσότερο όταν το διαπιστώνουμε «ιδίοις όμμασι», δεν παύει να αναρωτιέται κανείς γιατί αυτή η ταραχή δεν κατορθώνει να μεταστοιχειωθεί σε μια συνείδηση
Ο σημερινός κόσμος έχει οργανωθεί σε όλα τα επίπεδα με τη μέθοδο του αποκλεισμού
Η ερμηνεύτρια μιλάει για ζοφερούς καιρούς, χαρίσματα και βάσανα, την «επανάσταση» με τον Θεοδωράκη και τις συζητήσεις με τον Χατζιδάκι
Αν πριν από πενήντα χρόνια μπορούσε να χαρακτηρίζεται ως αποτυχημένος, έστω και τιμητικά, ένας πολιτικός, αναρωτιέται κανείς πώς γίνεται μισόν αιώνα αργότερα να έχουμε «πνιγεί» κυριολεκτικά σε τόσους επιτυχημένους
Τα προβλήματα αρχίζουν να περιπλέκονται με το να πιστεύουμε όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά πως η αίγλη που προσδίδει στον επώνυμο η παραδοχή μιας πασιφανέστατα άδικα κατακριτέας επιλογής, μπορεί να αφορά ή να τη μοιράζεται μαζί του και ο «ανώνυμος»
Ο διευθυντής του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, Κυριάκος Κουτσομάλλης, μιλάει για την αποστολή των Μουσείων της Αθήνας και της Ανδρου και την περιπέτειά του στον χώρο της τέχνης
Η ηθοποιός μιλάει για τις δυσκολίες του επαγγέλματός της, για μεγάλους ρόλους, για αίσθημα και τεχνική, και για τους «Βρικόλακες» που θα ανέβουν το φθινόπωρο στο Εθνικό Θέατρο
Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη
Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ALTER EGO MEDIA A.E.
Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος
Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673
ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ
Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442