Ας σκεφτούμε σε κάθε περίπτωση, τι θα συνέβαινε εάν επιχειρούσε σήμερα η Δαμανάκη, ο Ανδρουλάκης (ο Μίμης) ή άλλοι που αγωνίστηκαν τότε στο Πολυτεχνείο να περάσουν την πύλη και αν θα τους το επέτρεπαν κάποιοι όψιμοι τιμητές, αγέννητοι στην πλειονότητά τους εκείνα τα χρόνια.
Το καλοκαίρι η Ντίνα Κώνστα, που λατρεύτηκε από το ευρύ κοινό ως Ντένη Μαρκορά, και πριν από λίγες μέρες η Μίνα Αδαμάκη, η αγαπημένη ηρωίδα Ειρήνη Χαρίτου. «Ηθο-ποιοί» με την κυριολεκτική έννοια των δύο συνθετικών της λέξης
Και κάπως έτσι οδεύουμε προς τις εκλογές. Σε μία δημόσια σφαίρα γεμάτη καταφανή πέναλτι και φάουλ. Πολύ πιο αληθινά από αυτά που σφυρίζει ο Γιάκομπ Κέλετ.
Ως γνωστόν, σε εμπόριο και πολιτική δεν έχουν θέση ευαισθησία και συναισθήματα. Εκτός εάν κάνεις πολιτική και εμπόριο ακριβώς με αυτά
Νεολαία είναι αριστούχοι που άκουγαν ότι «η αριστεία είναι ρετσινιά» και κοιτούσαν αγχωμένα την κλεψύδρα. Νεολαία δεν είναι μόνο όσοι ακούνε το «Μουσική για τσόγλανους» του Λεξ
Φαντάζομαι τις στιγμές που πέρασαν μέχρι να αποφασίσουν την υιοθεσία. Ατελέσφορες προσπάθειες, αποτυχημένες εξωσωματικές
Πολιτική με όρους Τwitter, εργαλειοποίηση του παιδικού πόνου και ένταξή του στο αντιπολιτευτικό αφήγημα, ελαφρότητα και τελικά εκτροπή της συζήτησης από το πραγματικό πρόβλημ
Με έναν παράξενο τρόπο το μυαλό μου κόλλησε σε αυτό το «δούλευε στο μαγαζί του». 12 ετών κορίτσι; Πώς δούλευε στα 12; Τι δουλειά έκανε; Οι γονείς της; Τι ξέρουμε για την οικογένεια;
Αδικο, σίγουρα, η ζωή σου να περιγράφεται σε τίτλους και να μετριέται με κλικ
Αραγε, τι θα σκέφτονται όλους αυτούς τους μήνες αυτοί οι φοιτητές που μας βλέπουν να τσακωνόμαστε για την πανεπιστημιακή αστυνομία, για το κατά πόσο χρειάζονται φύλαξη τα Ιδρύματα
Δεν φοβόμαστε το Ισλάμ, αλλά για τις ζωές μας εξαιτίας του Ισλάμ.
Το εσωτερικό ερώτημα που κυριαρχεί στο τέλος της ημέρας είναι ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τις προοπτικές στην οικονομία και την προσωπική του ευημερία
Το γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης έβαλε απέναντι τον Νίκο Ανδρουλάκη, κλείνοντας ταυτόχρονα το μάτι στον Βαγγέλη Βενιζέλο είναι σαφές
Κάπου εκεί στο μακρινό 2000 υπήρχε ένας πρωθυπουργός που έδωσε μάχη για τις ταυτότητες, δεχόμενος λυσσαλέες επιθέσεις από την Εκκλησία.
Δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο ότι ακόμα και μετά την αποκάλυψη της παρακολούθησης του κινητού του αρχηγού τους, το 40,3% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ κρίνει θετικά την κυβέρνηση, ενώ τον ΣΥΡΙΖΑ κρίνει θετικά το 17,8%.
Βαθιά ανάσα λίγο πριν από το τέλος μιας ακόµα δύσκολης χρονιάς. Κι όµως. Ωραία ήταν και φέτος
Business as usual για κάποιους ψηφιακούς δικαστές, που με ιεραποστολικό μένος αναλαμβάνουν να αποδώσουν δικαιοσύνη με βάση τα δικά τους συμπεράσματα που λίγη σημασία έχει εάν βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα
Η Ντίνα Κώνστα ήταν μία σπουδαία θεατρική ηθοποιός, λατρεύτηκε όμως από το ευρύ κοινό στους ρόλους της στην τηλεόραση
Μία αντίληψη για τον τρόπο απονομής της δικαιοσύνης λάστιχο, που αλλάζει ανάλογα με το εκάστοτε συμφέρον και εν πολλοίς συμπυκνώνεται στη λογική πως όταν μας δικαιώνει την εμπιστευόμαστε, ενώ όταν βγάζει αποφάσεις εναντίον μας σκευωρεί
Την τράπουλα βέβαια του παιχνιδιού μοιράζουμε εμείς οι δημοσιογράφοι που αναζητάμε σε κάθε ομιλία του Πρωθυπουργού την αποστροφή για τον χρόνο των εκλογών και ξεψαχνίζουμε κάθε δήλωσ
«Εχω πάρει στην πουτάνα μου chinchilla, έχω άκρες να βουλώσω κάθε τρύπα, έχω τις σφαίρες να ψεκάσω όλο το τμήμα, έχω money, έχω drugs, είμαι dealer», τραγούδι που συγκεντρώνει αυτή τη στιγμή 12 εκατ. views στο YouTube.
Μήπως όμως πέφτουμε στην παγίδα που προσπαθούμε να ξορκίσουμε; Αδύναμες γυναίκες θύματα πάντα των ανδρών, ένα έμφυλο στερεότυπο, το οποίο προσπαθώντας να εξαλείψουμε, το αναπαράγουμε, εδραιώνοντάς το
Η βία στο Αριστοτέλειο και η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ
Ανεργία, brain drain, υποαπασχολούμενοι πτυχιούχοι με μισθούς 500 ευρώ. Μία γενιά ανασφαλής, με μόνιμο άγχος επιβίωσης, που με πατημένο το pause κοιτούσε αγχωμένα την κλεψύδρα
Τρεις μήνες μετά τη δολοφονία του Αλκη από χούλιγκαν του ΠΑΟΚ, τίποτα δεν καταλάβαμε, τίποτα δεν μάθαμε
Το είχε γράψει πριν από 35 χρόνια ο Παύλος Μπακογιάννης. «Το ήθος της πολιτικής προοπτικά γίνεται ήθος της κοινωνίας»...
Νομίζαμε ότι η εποχή του μίσους και του διχασμού είχε τελειώσει, όμως ακόμα η επικαιρότητα αντιμετωπίζεται οπαδικά
Παραλογισμός, υποκρισία, ανορθολογισμός, ένα μόνιμο παζλ που σχηματίζεται στη δημόσια σφαίρα
Είναι εκείνοι οι πελάτες των εστιατορίων που γίνονται έξαλλοι κάθε φορά που τους ζητούν πιστοποιητικό εμβολιασμού, αλλά την ημέρα που ανακοινώθηκε ότι το μέτρο καταργείται από την 1η Μαΐου απεφάνθησαν πως «είναι ένα σχέδιο για να κολλήσουμε όλοι»
Η ευτυχία θέλει ιδιωτικότητα. Γιατί όταν κάτι το πολυδιαφημίζεις, μοιάζει σαν προσπαθείς να πείσεις ότι είναι έτσι. Και βασικά, τον ίδιο σου τον εαυτό.
Οι Ομάδες Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων θα αναπτυχθούν μόνο σε 3 ΑΕΙ και μάλιστα στα κάμπους και όχι σε κτίρια στον αστικό ιστό.
Τον χορό των αριστερο-ακροδεξιών αντιδράσεων ενορχήστρωσε και η ως συνήθως ενοχική αντίδραση της κυβέρνησης
Οι θηριωδίες του ρωσικού στρατού κατεδάφισαν μαζί με τα κτίρια και το τελευταίο επιχείρημα όσων αρνούνταν έως τώρα να πάρουν θέση και προχωρούσαν σε γραφικές διακηρύξεις ίσων αποστάσεων
Και ενώ η επικαιρότητα κινείτο εμμονικά γύρω από τη δολοφονία στην Πάτρα, ξαφνικά κάποιες φωτογραφίες από την Μπούτσα της Ουκρανίας μάς έβγαλαν από το vertigo
Συγκέντρωση έξω από το σπίτι της οικογένειας, απειλές, κατάρες, συνθήματα στους τοίχους του σπιτιού, λιντσάρισμα των συγγενών της.
Ερευνα που δημοσιοποίησε το Politico δείχνει ότι πάνω από το ένα τρίτο των συμπολιτών μας (34%) δηλώνει ότι «μπορεί να κατανοήσει τις ενέργειες του Πούτιν».
Αραγε, τι θα γινόταν αν ο - δικός μας Πούτιν της Μεσογείου - εισέβαλε στη δική μας χώρα και οι «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» διατράνωναν ότι είναι έτσι γενικά «με την ειρήνη»;
Πάνε οι φλογερές διακηρύξεις για τη στήριξη στον μικρό και τον βαλλόμενο. Αυτή τη φορά είμαστε με την υπερδύναμη
Μία ειλικρινής απορία είναι εάν στα σοβαρά δεν βλέπουν σε όλη αυτή τη στάση μία αντίφαση. Αλλά έχει προλάβει να δώσει και σε αυτό απάντηση ο Αρκάς: «Μην προσπαθείς να αλλάξεις άποψη σε έναν φανατικό ηλίθιο. Χάνεις τον καιρό σου και φανατίζεις περισσότερο τον ηλίθιο».
Σχεδόν μία δεκαετία μετά η Ευρώπη συγκλονίζεται από έναν αιματηρό πόλεμο, συσπειρώνοντας για πρώτη φορά μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο όλα τα κράτη στο πλευρό της Ουκρανίας.
Ανθρωποι προσεύχονται στους δρόμους αγκαλιασμένοι. Εικόνες που μας ξύπνησαν βίαια από τον εσωτερικό μας λήθαργο. Βυθισμένοι σε δικά μας προβλήματα και προσωπικά μικρά καθημερινά δράματα, βλέπουμε πραγματικές εικόνες πολέμου, που έως τώρα παρακολουθούσαμε μόνο στο σινεμά.
Ολες οι κρίσιμες υποθέσεις εκδικάζονται στην οθόνη του κινητού ή του υπολογιστή σε μία λογική έκτακτου στρατοδικείου, ακόμα και αν η γνώση για το θέμα προέρχεται απλώς και μόνον από τίτλους σε site.
Σκόρπιες λέξεις που περιγράφουν τη φρίκη, συναισθήματα που δεν λεκτικοποιούνται, εικόνες που δεν «μεταβολίζονται» μέσα σου.
Ανάδυση χαμηλών ενστίκτων, φανατισμός της κερκίδας, άκρατος λαϊκισμός, ανοχή στην ανομία και τη βία,
Η αποτυχία διαχείρισης των ακραίων φαινομένων κλόνισε για μία ακόμη φορά την εμπιστοσύνη του πολίτη στην έννοια της οργανωμένης πολιτείας. Κι αυτό, για μια δημοκρατική κοινωνία, είναι ακόμα χειρότερο απο την ταλαιπωρία.
Η ιστορία της Γεωργίας από τη Θεσσαλονίκη και οι «Γεωργίες» που πρέπει να προστατέψουμε
Ξεχάσαμε ότι η πολιτική είναι μια προσπάθεια επίλυσης προβλημάτων και πιστεύουμε ότι πολιτική είναι η θυματοποίηση και η αναζήτησή εξωτερικού εχθρού
Δεν υπάρχει πανεπιστήμιο στην Ευρώπη όπου δρουν ανενόχλητα τάγματα εφόδου, καθηγητές και φοιτητές που τρέμουν για τη σωματική τους ακεραιότητα.
Δύο πολιτικές διαχείρισης της πανδημίας, το δίπολο όμως πάντα το ίδιο.
Ο ιδιοκτήτης χώρου εστίασης που έξαλλος έλεγε πως θα απολύσει εργαζόμενους επειδή το ρεβεγιόν φέτος θα κρατούσε μόνο ως τις 2, πώς να αισθάνεται άραγε;
Οι άλλοτε υπερευαίσθητοι με τον σεβασμό του θρησκευτικού αισθήματος (συνήθως των άλλων θρησκειών), τώρα δήλωναν team Μόσιαλος και ξιφουλκούσαν κατά όσων θεώρησαν την ανάρτηση έστω και ατυχή.
Το δημοσκοπικό άλμα του Ανδρουλάκη υπογραμμίζει την ανάγκη της κοινωνίας για ύπαρξη ισχυρού εναλλακτικού πόλου και η μέχρι τώρα αντίδραση πανικού του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προσπαθώντας να το αποφύγει, το επιβεβαιώνει
Στην Ελλάδα από την άλλη συνεχίζεται το κλίμα ανοχής με κύριους εκφραστές διάφορες ετερόκλητες ομάδες παραφρόνων, αλλά δυστυχώς και την Εκκλησία.
Mία σωστή αντιπολιτευτική γραμμή Ανδρουλάκη, χωρίς λαϊκισμούς και απαλλαγμένη από εξ αριστερών συμπλέγματα θα μπορούσε συν τω χρόνω να καταστήσει το ΚΙΝΑΛ ξανά κυρίαρχο του Κέντρου
Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη
Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ALTER EGO MEDIA A.E.
Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος
Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673
ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ
Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442
