Η προσβολή του λόγου
Στη δημόσια αντιπαράθεση, όπως εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας, μια ιεράρχηση των ζητημάτων της εποχής έχει ήδη εγκατασταθεί
Στη δημόσια αντιπαράθεση, όπως εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας, μια ιεράρχηση των ζητημάτων της εποχής έχει ήδη εγκατασταθεί
Η συνθήκη που διαμορφώθηκε και η ένταση της απόρριψης που τη συνόδευε – ονομάστηκε υποτιμητικά αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο – έφερε στην εξουσία το σημερινό κυβερνητικό σχήμα
Αν η αυτοδυναμία ταυτιζόταν με την αποτελεσματική διακυβέρνηση τότε οι τόσες αυτοδύναμες και ισχυρές Κυβερνήσεις θα έπρεπε, ανεμπόδιστα, να είχαν πετύχει καλύτερες επιδόσεις στη διαδρομή
Διατυπώσεις όπως «πρόοδος ή συμφορά» αποτυπώνουν μια φιλοσοφία κάθετης διάκρισης και οριστικής διαίρεσης του κοινωνικού σώματος, πέρα από κάθε δημοκρατική αποδοχή.
Εν τω μεταξύ κάτω από την επιφάνεια των γεγονότων «στήνεται» το επόμενο εκλογικό μέτωπο.
Τον Αύγουστο, που στον μικρό τόπο μας παλιοί παιδικοί φίλοι θα ξαναβρεθούν μετά από έναν χρόνο, στο λιμάνι, συντελείται η μυστηριακή ανάμειξη των ψαράδων
Στην Εκθεση της Θεσσαλονίκης, όπου παραδοσιακά εκφωνούνται μεγάλα λόγια, θα ακούσουμε τον ήχο της εκκίνησης μιας νέας απολύτως περιόδου, μέσα στη μεγάλη της τετραετίας, που βρίσκεται σε εξέλιξη
Ο νέος μικρός κύκλος των λίγων μηνών που απομένουν θα δείξει αν μια δημιουργική ανακεφαλαίωση του κυβερνητικού διαχειριστικού έργου αρκεί για την αυτοδυναμία
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα διδάσκει πάντα τη δύναμη του αρνητικού. Θα την καρπούται στην κάλπη η κυβερνητική παράταξη
Οπως διαμορφώνεται η κατάσταση των ημερών, η ατμόσφαιρα μέσα στην οποία υπάρχουμε ως κοινότητα, βιώνουμε το παρόν, δρούμε, σχεδιάζουμε και φανταζόμαστε την πορεία και το μέλλον μας, όσο ποτέ η παρατήρηση και η υπομονή θα έπρεπε να είναι ο οδηγός μας
Είναι σημαντική η φθορά που συνοδεύει το κυβερνητικό σχήμα, είναι ανύπαρκτη η εκφραζόμενη μεταστροφή προς την Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Δεν χρειαζόμαστε τη θεωρία για να μάθουμε ότι σε μια κοινωνία το μικρό μιλάει για το μεγάλο. Η καθημερινή ζωή στην Ελλάδα, στο βιωμένο ξεφύλλισμά της, είναι πολλά βιβλία ανάλυσης μαζί και μάλιστα με πληρότητα νοημάτων για την απόδοση της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Δήμος, στη βόρεια ζώνη της Αττικής, αποφασίζει να κάνει μικρή παρέμβαση σε […]
Και εκεί που η επιστήμη και η κριτική σκέψη θεμελιώνουν βάσιμα τα πρωτεία τους, έρχεται η κοινωνική θεωρία να διεκδικήσει ισοτιμία στην επιστημονική αλήθεια.
Η ασφάλεια της στασιμότητας μοιάζει νικηφόρα, η ευπρεπής αδράνεια έρχεται, ως ιδεολογικό συμπλήρωμα, να επικαλύψει την επιλογή της διαχειριστικής αναμονής.
Μετά το 1945, στον δυτικό κόσμο ξεκινάει μια νέα εποχή. Ενα κύμα αισιοδοξίας και μια ελπίδα σταθερής ειρηνικής εξέλιξης και ανάπτυξης γίνεται κάτι σαν θρησκευτική πίστη. Ηδη η πεποίθηση της εγγυημένης γραμμικής εξέλιξης έρχεται από μακριά.
Αγαπάμε την ομορφιά παραμένοντας απλοί. Αγαπάμε τη θεωρητική σκέψη χωρίς αυτό να μας αποχαυνώνει
Η αποχαλίνωση της βίας στη χώρα – όλοι το γνωρίζουν, όλοι το ομολογούν – είναι αποτέλεσμα μιας ατμόσφαιρας ατιμωρησίας, που παγιώθηκε και με επιμονή έχτισε τον κόσμο της.
Η είδηση προκαλεί θυμηδία. Επί 34 χρόνια, χώρος εντός του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τελούσε υπό κατάληψη.
Αν έχουμε μια ελπίδα να «σωθούμε» από τον χρόνο, είναι να χτίσουμε μια χρήσιμη και αναγκαστικά λεπτοφυή σχέση μαζί του, να τον διαβάζουμε ενώ φεύγει, να τον ακούμε στο πέρασμά του, να γίνουμε μέτοχοι της ακατάπαυστης ροής του. Να τον ζυγίζουμε και να τον ανακεφαλαιώνουμε.
Η απουσία δυνατότητας προσανατολισμού καθιστά τον ΣΥΡΙΖΑ έναν τυπικό συντελεστή των πολιτικών μας πραγμάτων, που παρά την κεντρική θεσμική θέση που κατέχει, περιστρέφεται γύρω από τα προβλήματα
Ο διαδεδομένος μύθος περί παντοδυναμίας των ΜΜΕ εμπεριέχει την αποδοχή ότι οι άνθρωποι είναι άβουλα όντα, εύκολα και καθολικά χειραγωγήσιμα από τους ισχυρούς του χρήματος και του μιντιακού συστήματος. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πλάνη.
Στις κοινωνίες τίποτα δεν πέφτει από τον ουρανό. Ολα είναι δημιουργία την ανθρώπων.
Καθώς η κυβέρνηση βαδίζει ήδη στο τρίτο έτος της θητείας της και με τον χρόνο πάντα εχθρό, θα μπορούσε η ίδια να επιχειρήσει αυτήν την ανακεφαλαίωση της δύσκολης περιόδου
Αν τα κοινωνικά προβλήματα είχαν εύκολες λύσεις και το κλειδί των συμπεριφορών ήταν εύκολα ανιχνεύσιμο, θα αρκούσε μια ευφάνταστη διαφημιστική καμπάνια να οδηγήσει όλους να εμβολιαστούν.
Η συνειδητή απόρριψη από τον ΣΥΡΙΖΑ μιας αυτοκριτικής τον καταδικάζει σε ήττα και σε ήττες
Η διαχείριση της πανδημίας αποτελεί το νέο δεδομένο, που ως επιτυχία μάλλον, παρά ως αποτυχία, θα συνοδεύει την κυβέρνηση
Δίπλα στο εντυπωσιακό αδιάφορο, οι ανάγκες των ανθρώπων καθορίζουν τελικά τις ορατές και αόρατες πλευρές. Και η ευθύνη που τις διαπερνά βαραίνει ανυπέρθετα την κυβερνητική ομάδα που της έχει ανατεθεί το έργο.
Μια ζωντανή κοινότητα ανθρώπων δεν χρειάζεται τις επετείους για να ακούσει τον αντίλαλο των μεγάλων γεγονότων. Δεν υποκύπτει στη γοητεία της λήθης και δεν διαγράφει τις πράξεις-οδηγούς. Εχει την αντοχή να συζητάει το παρελθόν γιατί διατηρεί ζωντανή την επιθυμία να ζήσει το παρόν. Ενα τέτοιο μεγάλο γεγονός είναι το 1821
Από όποιον δρόμο και να προσπαθήσει να προσεγγίσει κανείς τις ημέρες που διανύουμε, με σκοπό την κατανόησή τους, θα συναντηθεί υποχρεωτικά με τα θεμελιώδη. Και θα πρέπει να περάσει μέσα από τη διαρκώς πυρακτωμένη ζώνη τους, αν θέλει να παραμείνει κοντά στον υπαρκτό κόσμο. Μακριά από μεταμφιεσμένες καταστάσεις και εξωραϊσμένα προσωπεία
Στη σκιά της πανδημίας δοκιμάζονται όλα. Πρόσωπα, ρόλοι, κανόνες, θεσμοί, αντιπρόσωποι.
Αν μας παρακολουθούσε ο Δημοσθένης, θα μας έλεγε πικρά επαναλαμβάνοντας τα λόγια του προς τους Αθηναίους: «δεν νικηθήκατε, δεν κινηθήκατε» (κατά Φιλίππου Γ΄). Ας γίνει η εμπειρία όπλο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως σβησμένος παροξυσμός, καλύπτει πίσω του, με τη στάχτη του τέλους του, όπως τον γνωρίσαμε, μεταξύ άλλων και τον μύθο της συλλογικότητας της Αριστεράς
Εξακολουθούμε να βρισκόμαστε στη μεθόριο. Στην ανασφαλή ζώνη της. Αμφιβολία, δισταγμός και επιφύλαξη συνεχίζουν να μας χαρακτηρίζουν. Η ορμή των γεγονότων και η ταχύτητα των εξελίξεων δίνουν την εντύπωση ότι παρακολουθούμε την κίνηση τόσο που συχνά θεωρούμε ότι ελέγχουμε τη ροή της. Και όμως, παραμένουμε στάσιμοι στη μεθόριο.
Το ιστορικό μετά τις εκλογές κόμματος και προσώπων κατέδειξε την έσω αδυναμία που χαρακτηρίζει το κόμμα του στη νέα φάση. Η πολιτική του ανάκαμψη προϋποθέτει μια νέα στελέχωση, με την ελπίδα μιας νέας εικόνας. Είναι αναγκαστικός ο δρόμος.
Εκεί που καμιά φορά στη διακυβέρνηση χρειάζεται θάρρος ποιητή, παρατηρεί κανείς επιφύλαξη και δισταγμό. Επιλέγεται συχνά η συμβατική οδός, συνέχεια πρακτικών του παρελθόντος, επανάληψη του παλαιού τρόπου
Ακούγεται μάταιο. Ο χρόνος το διαψεύδει. Η πραγματικότητα διατηρεί τον τελευταίο λόγο
Η οριακότητα της εποχής και ο πολιτικός χειρισμός της θα αποτελέσει τη ζώνη δοκιμασίας για την κυβέρνηση. Είναι πάντα στη διακυβέρνηση αναγκαία μια επαρκής διαχείριση. Ποτέ όμως δεν εξαντλείται σε αυτή.
Αν είχαμε ανάγκη από ένα κοινωνικό πείραμα για να διατυπώσουμε υποθέσεις για τη «μέση συνείδηση» του Ελληνα, δεν θα μπορούσαμε να βρούμε καλύτερες συνθήκες από αυτές που προκάλεσε ο COVID-19.
Στη σημερινή κυβέρνηση υπάρχει ανισορροπία μεταξύ διαχείρισης και πολιτικής, εις βάρος της πολιτικής.
Για όποιον τόπο και αν μιλάμε, χθες, σήμερα, αύριο, ένα είναι το αδιατάρακτο υπόβαθρο κάθε σύγκρουσης. Το αίτημα αυτοπροσδιορισμού και ελευθερίας. Αναδιατυπώνεται κατά καιρούς. Δεν μπορεί να ξεφύγει η Αμερική.
Τώρα που η πραγματικότητα μοιάζει να αφομοιώνεται και ο εντυπωσιασμός και ο φόβος των πρώτων ημερών να υποχωρεί, γίνονται στον απόηχο της δόνησης ευδιάκριτες οι ρωγμές και αισθητό το ψυχρό ρεύμα που μέσα τους διέρχεται.
Νομοτέλεια: η πεποίθηση ότι όλα τελούν υπό την αδήριτη ανάγκη ενός νόμου καθολικής ισχύος, που ορίζει τη φύση και την εξέλιξη των πραγμάτων. Το νομοτελειακό κριτήριο οδηγεί σε μια εσχατολογική κατανόηση του κόσμου.
Αν η πολιτική νοείται αρχικά ως απέναντι και εναντίον, βρίσκει την ολοκλήρωσή της, πετυχαίνει την πληρότητά της όταν, μαζί και ταυτόχρονα, προτάσσει ένα σχέδιο, διατυπώνει μια πρόταση, είναι εργάτης μιας λύσης.
Η εξοικείωση με την άρνηση είναι αποτέλεσμα της παιδαγωγικής πολλών δεκαετιών. Οι πολιτικές δυνάμεις προτίμησαν την άρνηση από τη θέση, εγκλωβίστηκαν στην άμεση εκλογική αποτελεσματικότητα του αρνητισμού και έστησαν και στους εαυτούς τους και στην κοινωνία την τέλεια παγίδα καθυστέρησης.
Πέρα από τον εκλογικό νόμο, η απουσία κουλτούρας συνεννόησης και αποδοχής του αντιπάλου, περιορίζει την αποτελεσματικότητα της πολιτικής λειτουργίας. Αυτή απαιτεί στη Δημοκρατία κατανομή ισχύος, περιορισμό, έλεγχο και συνεργασία.
Αν τα γεγονότα υπάρχουν με έναν τρόπο, η απόδοσή τους έρχεται να τα συμπληρώσει. Να τα κάνει αυτά που τελικά θα γίνουν. Η αρχική τους υπόσταση είναι η πρώτη ύλη
Μνημόνια, αντιμνημόνια, αγανακτισμένοι, οπαδοί τού «δεν πληρώνω - δεν πληρώνω», θιασώτες της επίπεδης γης, οραματιστές εύκολου πλούτου, προφήτες εγκόσμια σωτηρίας. Ολα τα συναντήσαμε σε έξαρση, τα γνωρίσαμε σε παροξυσμό.
Το ζήτημα είναι ότι την ώρα που θα φοβάται πως περνάει στη ζώνη του λησμονημένου, βλέποντας το ίδιο του το κενό, ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξει να το καλύψει με νέες εξάρσεις και ανανεωμένους παροξυσμούς
Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη
Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ALTER EGO MEDIA A.E.
Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος
Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673
ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ
Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442