Η αναγκαιότητα της επανεκκίνησης
Γουέστγουντ: Ακόμη και οι ανατροπές της, οι εξάρσεις της, οι εκκεντρικότητές της δεν ήταν χύμα. Είχαν σχήμα και κανόνες. Και έναν υπαινιγμό βρετανικής παράδοσης.
Γουέστγουντ: Ακόμη και οι ανατροπές της, οι εξάρσεις της, οι εκκεντρικότητές της δεν ήταν χύμα. Είχαν σχήμα και κανόνες. Και έναν υπαινιγμό βρετανικής παράδοσης.
Το ποδόσφαιρο είναι από τα ελάχιστα «γήπεδα» όπου μπορούν, για διάφορους λόγους, να ευδοκιμήσουν τέτοιοι μύθοι
Η πρωταγωνίστρια της «Τρελής του Σαγιό» μιλάει για την κωμωδία και το δράμα, για το θέατρο που προσφέρει χαρά και για τη σημερινή κρίση
Η επιστροφή, με το «Maestro», του Χριστόφορου Παπακαλιάτη στην τηλεόραση, τσάκισε από το πρώτο κιόλας επεισόδιο, τα μηχανάκια που καταγράφουν την τηλεθέαση
Ο Παύλος Ευμορφίδης δηλώνει «μη μεταλλαγμένος» (σε αντίθεση με εμάς τους υπόλοιπους, να υποθέσω) και προσπαθεί να φέρεται ως τέτοιος
Η Περσία, θυμάμαι, ήταν τότε μια χώρα με δυτικούς κώδικες. Μια «κοσμπολίτισσα» εξ Ανατολών με μοντέρνες γυναίκες που φορούσαν μίνι και μπικίνι, διασκέδαζαν, οδηγούσαν, χόρευαν, δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από τις Παριζιάνες ή τις Λονδρέζες
Σε άλλες εποχές, προ Διαδικτύου και κυρίως προ μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αυτός ο «συνωστισμός» στην έξοδο από τη ζωή θα περνούσε απαρατήρητος, δεν θα είχε καταγραφεί.
Από τα τραπέζια του «Φιλίππου» πέρασαν διάσημοι πελάτες, από τον Κανελλόπουλο, τον Μόραλη, τη Μελίνα, τον Ελύτη μέχρι τον Σημίτη και τον Τζούμα
Πότε κεφαλαιοποιήθηκε και εργαλειοποιήθηκε τόσο ξεδιάντροπα το μίσος;
Πυρκαγιές γίνονται παντού. Ο σχετικός χάρτης της Ευρώπης, φέτος το καλοκαίρι είναι κατακόκκινος
Ο στενός σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα και στέλεχος της Κουμουνδούρου, χρησιμοποίησε πριν από λίγες μέρες το Τίκ Tok (την πλατφόρμα με τους νεότερους χρήστες στα σόσιαλ μίντια) για να σχολιάσει τον νόμο Κεραμέως
Τα σχόλια για τις ενδυματολογικές επιλογές της φινλανδής πρωθυπουργού δίνουν και παίρνουν από τους «δικαστές» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Μπορεί άραγε κανείς να φανταστεί μια ελληνίδα πολιτικό με ανάλογες αμφιέσεις έστω και σε ιδιωτικές εμφανίσεις;
Μωρέ δεν πα' να 'χαν περάσει από πάνω μας και δεκαπέντε οδοστρωτήρες. Ολα τα ξεχάσαμε. Με την αφέλεια που ακούγαμε τα της Ουχάν, με την ίδια ακριβώς ακούμε και τα της Σαγκάης.
Η γενική αίσθηση ότι υψώνεται ένα τείχος απέναντι στον επεκτατισμό αλλοπρόσαλλων μοναρχών ακόμη και αν αυτό έχει επιπτώσεις
Μεγάλωσα με τα τεχνικολόρ μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη. Με τον Ντούζο και τον Βουλγαρίδη να νοικιάζουν τσίλικα αυτοκίνητα ώστε να κάνουν τον καμπόσο στα κορίτσια με τα φουρό
Είναι αυτή η νοοτροπία που, στις μεταπολεμικές δεκαετίες, εξέθρεψε τον μικροαστισμό του μέσου Ελληνα και εξετράφη μέσα από την αντιπαροχή («Ενα διαμερισματάκι για εμάς, ένα για το παιδί, το τρίτο και το μαγαζί στο ισόγειο τα νοικιάζουμε»).
Αχός βαρύς ακούστηκε, πολλά τουφέκια πέσαν και ας δούμε τι έμεινε από αυτήν την ιστορία πέρα του διαδικτυακού ντόρου που κράτησε όσο κρατάνε τα «διαδικτυακά θαύματα» - τρεις ώρες και τα πιο μεγάλα τέσσερις
Πότε αισθάνθηκα ότι ενηλικιώθηκα; Οταν απογαλακτίστηκα από τα οικογενειακά Χριστούγεννα
Τι διαφορετικό δηλαδή θα μπορούσε να συμβεί όταν, από τον αρχηγό του κόμματος μέχρι τον κομματικό στρατό του Διαδικτύου, «μιλούν» όλοι σαν μποτ;
Οι «άνθρωποι πίσω από τους αριθμούς» της πανδημίας, όπως λένε πια η Γωγώ και η Μαίρη, είναι το βλέμμα της θείας που, πάντα, το θυμούνταν σπινθηροβόλο, να τις κοιτάει σαν τρομαγμένο σπουργίτι την τελευταία φορά που την κράτησαν στα χέρια του
Την επόμενη λοιπόν της δημοσιογραφικής προβολής, βρέθηκα με αυτοκίνητο σε κεντρική αθηναϊκή οδό, πίσω από ένα λεωφορείο με τη διαφημιστική αφίσα της ταινίας
Η μία από τις δύο εθνικές επετείους μας, έχει να κάνει με πολύ πρόσφατα γεγονότα. Ισως γι' αυτό η συναισθηματική και προσωπική, για τον κάθε ένα από εμάς, εμπλοκή είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με τη μακρινή 25η Μαρτίου
Σιγά μην μπλεχτεί κανένα καλσόν στα γρανάζια της διανόησης και σκιστεί
Κι ενώ ο «Σήφης» με ψαρώνει ρωτώντας με, από την οθόνη, αν είμαι κομάντο ή φλωράκι, σκέφτομαι ότι κάποιες λέξεις, τις δανείζει η μια γενιά στην άλλη και επιστρέφονται πάντα στην επόμενη. Ετσι ώστε τα κομάντα και τα φλωράκια να είναι πάντα ρόλοι εναλλασσόμενοι.
Και στους δρόμους, άρχισαν να γίνονται ολοένα και περισσότερα τα «παιδιά με τα μηχανάκια» με το χαρακτηριστικό «κιβώτιο» στο πίσω μέρος.
Πρακτικά έχω μεγάλες αμφιβολίες αν το κορίτσι που «έλεγχε» τόσο ενοχικά τα δικά μας πιστοποιητικά θα ήταν άτεγκτη ως προς το τσεκάρισμα των τεστ.
Η Αννα Μούζιτσουκ από την Ουκρανία υπήρξε παγκόσμια πρωταθλήτρια στο ράπιντ και το μπλιτς στο σκάκι. Πριν από λίγα χρόνια είχε προσκληθεί να συμμετάσχει, μαζί με άλλα κορυφαία ονόματα του αθλήματός της, σε σκακιστικό τουρνουά που θα διοργάνωνε στη Σαουδική Αραβία ο πρίγκιπας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν. Το χρηματικό έπαθλο το οποίο είχε οριστεί για τον […]
Αυτός ο διάλογος τελειώνει με τον Μενέλαο να λέει στον Ορέστη «Εχεις με». Σε ελεύθερη μετάφραση, «με έχεις στο χέρι», «με κατέχεις» ή «με νίκησες» - όπως το μετέφρασε ο Γιώργος Χειμωνάς
Τα «κορίτσια» του Σαββόπουλου που ενηλικιώθηκαν ντάλα δικτατορία, στάθηκαν στο μεταίχμιο δύο εποχών, δύο κόσμων, δύο νοοτροπιών.
τη Δημοκρατία, οι μειοψηφίες είναι σεβαστές, πρέπει να προστατεύονται και η γνώμη τους να ακούγεται χωρίς διαμεσολάβηση.
Ο καύσωνας, βαρύς, εξουθενωτικός, που, σαν μεγάλη, ιδρωμένη παλάμη εξουδετερώνει τις αντιστάσεις των ανθρώπων, είναι ήδη εδώ. Λένε ότι θα είναι ο πιο έντονος των τελευταίων χρόνων, κυρίως λόγω της μεγάλης του διάρκειας. Και οι μετεωρολόγοι τον παρομοιάζουν με αυτόν του 1987, τότε που η μέση θερμοκρασία της χώρας είχε καρφωθεί για μια εβδομάδα πάνω […]
Πολλές φορές έχω σκεφτεί αν εμείς οι Ελληνες είμαστε περισσότερο «Καζαντζακικοί» ή «Καραγατσικοί». Εχω καταλήξει ωστόσο ότι, ειδικά τα τελευταία χρόνια, είμαστε «Ταχτσικοί»
«Μωρή, αν δεν γίνεις φεμινίστρια, θα σε πλακώσω στα μπουνίδια»
Στο καινούργιο του βιβλίο ο Μπρικνέρ μιλάει για το πώς επηρεάζουν σήμερα την Ευρώπη τα νεοφεμινιστικά, αντιρατσιστικά και αντιαποικιοκρατικά κινήματα που φουντώνουν, κατά κανόνα, στις αμερικανικές πανεπιστημιουπόλεις
Η λέξη - στοίχιση των ημερών μας είναι το «μπόλι». Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχει καταγραφεί ως το αναγνωριστικό του σκληροπυρηνικού αντιεμβολιαστή
Σε όλες τις χώρες και σε όλες τις εποχές, είναι μνημειώδεις οι συγκρούσεις μεταξύ διανοούμενων ή καλλιτεχνών, αρχής γενομένης από το «ματσάκι» μεταξύ Ευριπίδη και Αριστοφάνη
Είναι αυτό το «αλλά» που παραμένει μετέωρο, σαν φλάμπουρο ανορθολογισμού
Μεγάλη η παράδοση της δικαιοσύνης στα καθεστώτα που γήτεψαν, από την εφηβεία του κιόλας, τον τέως πρωθυπουργό.
Με τον Ολυμπιακό ή με τον Παναθηναϊκό; Με τον Μίκυ ή με τον Ντόναλντ; Με τον Μικρό Ηρωα ή με τα Μικρά Κλασικά Εικονογραφημένα;
Κορίτσια και αγόρια (όλων των ηλικιών), μην αναλώνεστε στο να καταγγέλλετε αυτά που λένε οι άλλοι. Αφουγκραστείτε τη δική σας ψυχή.
Τώρα που έχει σηκωθεί η κουβέντα περί body shaming, αναλογίζομαι πώς διαχειρίστηκα εγώ τα επιπλέον κιλά μου.
Και ως προς την αποτρίχωση των ανδρών, το θέμα, για μένα έχει κλείσει εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, όταν μια φίλη μου, στην πρώτη ερωτική της συνάντηση με το αντικείμενο του πόθου της, μου περιέγραψε γλαφυρότατα τι αντίκρυσε μόλις εκείνος αποκάλυψε το στέρνο του
Είναι δύσκολο να μετονομαστούν μεγάλοι δρόμοι και πλατείες μιας πρωτεύουσας
Να μην ακούμε μόνο αυτά που μας λένε τα παιδιά. Να αφουγκραζόμαστε και τις σιωπές τους, τα σκιρτήματά τους
Οι παπαγαλίες του κυρίου Τσίπρα μού θυμίζουν μια σκηνή από το «Μια κυρία στα μπουζούκια»
Στην εποχή του Διαδικτύου που όλη η τράπουλα ανοίγει και απλώνεται σε χρόνους dt στο τραπέζι, αυτά που, σε περασμένες δεκαετίες, ήθελαν χρόνο και διαδικασίες ώστε να στοιχειοποιηθούν και να αποδειχθούν, σήμερα αναδεικνύονται στο άψε - σβήσε
Τα κρατάμε τα εγκλήματα στη μνήμη μας, ο καθένας για διαφορετικούς λόγους που έχουν να κάνουν με τον ψυχισμό μας, τα βιώματά μας, την εντύπωση της στιγμής
Ο Οργουελ περιέγραφε τον κομμουνιστή ως έναν λάτρη της εξουσίας χωρίς εξουσία. Νομίζω ότι ταιριάζει σε πάρα πολλούς ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων.
Ο Μένιος Φουρθιώτης νόμιζε πως θα γινόταν ή μάλλον πως ήταν ήδη βασιλιάς
Αυτό που δεν άλλαξε ούτε εφέτος - και δεν νομίζω να αλλάξει και ποτέ - είναι αυτή η υποβόσκουσα (στην προκειμένη περίπτωση, το παράγωγο του «βοσκώ» ταιριάζει απόλυτα) απαξίωση για τα ελληνικά πασχαλινά ήθη και έθιμα. Σαν να περάσαμε τα παιδικά μας χρόνια μεταξύ Βερσαλλιών και Σενμπρούν, άντε μεταξύ Βοστώνης και Χάμπτονς.
Πέρυσι, ευχόμασταν το επόμενο Πάσχα, δηλαδή το φετινό, να είναι κανονικό, back to the roots. Τι ευχόμασταν; Σίγουροι ήμασταν. Και κάναμε σχέδια για ταξίδια, εκδρομές και γλεντοκόπια, ανυπομονούσαμε να ανταμωθούμε «σε παραλίες σκουπιδοτόπων»
Οσοι γνωρίσαμε την Ελλη, ξέρουμε καλά πόσο «δικά της» ήταν αυτά τα κοστούμια.
Το #metoo, η ουσία του δηλαδή, χάθηκε στη σκόνη των εντυπώσεων.
Tρία από τα κυρίαρχα υπαρξιακά φετίχ στη σύγχρονη Ελλάδα είναι το καρναβάλι για τους Πατρινούς, η συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς για τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και το Πάσχα στο χωριό για τους υπόλοιπους
Το 1867, αναδείχθηκε η ομηρική λέξη «εύζωνας». Σημαίνει τον ελαφρά οπλισμένο στρατιώτη. Αλλά και τη γυναίκα με λεπτή μέση. Διακόσια χρόνια Ελληνική Επανάσταση, τρεις χιλιάδες χρόνια ελληνική γλώσσα.
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης ήταν αυτό που λέμε «πολύ Ελληνας»
Γιατί λοιπόν έγινα Ολυμπιακός; Δεν ξέρω. Ισως επειδή ήταν η ομάδα του Πειραιά και ο Πειραιάς ήταν για μένα το μαγικό σημείο απ' όπου ξεκινούσε το ταξίδι για τη Σύρο
Βλέπω τα πλάνα από τα αποκριάτικα κορωνοπάρτι και τα τσικνοτσιμπούσια εν μέσω πανδημίας. Βλέπω τους νεαρούς στην Πάτρα να πηδάνε από τις βεράντες και να τρέχουν να κρυφτούν στους ελαιώνες
27 χρόνια μετά την αναχώρησή της, είναι, συνειρμικά, μια από τις φιγούρες που προσωποποιούν αυτήν τη μέρα.
Ο «Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου» δεν είναι σήμερα επίκαιρος μόνο λόγω των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση αλλά και διότι, μέσα στους αλαλαγμούς της ακραίας εποχής μας, μοιάζει να επιβεβαιώνεται ο ορισμός του Ελληνα που υπάρχει στο βιβλίο
Οταν βλέπουμε στο σποτ του υπουργείου Υγείας να συναντιούνται υπό βροχή η Μάρω Κοντού και ο Γιώργος Κωνσταντίνου στη Διονυσίου Αεροπαγίτου, κάπου μέσα μας αναρωτιόμαστε αν μπάζει νερά το σπιτάκι του ζεύγους «Κοκοβίκου» κι αν έχει χαλάσει ο «θερμοσίφουνας»
Τα «κάποιος μου είπε κάτι που του είπε κάποιος που κάτι άκουσε» δεν λέγεται δημοσιογραφία, λέγεται Μπερλίνα
Υπάρχει σεξουαλική βία και βία κατά των γυναικών και πρέπει να εξαλειφθεί. Με νόμους
Κινήματα σαν το metoo ξεκινούν πάντα με τις καλύτερες προθέσεις, ουδεμία αμφιβολία περί αυτού
Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη
Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ALTER EGO MEDIA A.E.
Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος
Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673
ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ
Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442