
Θαυμάζω όσους ξεκινούν για το περίπτερο και βρίσκονται στην άλλη άκρη του κόσμου. Τους όπου γης και πατρίς, τους ανθρώπους-πουλιά. Εγώ είμαι δέντρο. Γίνεται δέντρο το πουλί, πουλί το δέντρο; Ως δέντρο τι μπορείς να ελπίζεις;
Κυριάκος Μητσοτάκης: Θα εξακολουθούμε να στηρίζουμε το λαϊκό εισόδημα. Και με στοχευμένες μειώσεις φόρων. Θέλουμε το πορτοφόλι των εργαζομένων στην Ελλάδα να παχύνει
Το δώρο του χρόνου; Να μπαίνεις στη θέση του άλλου. Η σοφία του; Να επιστρέφεις στη δική σου θέση και να την τιμάς όσο μπορείς.
Η ειλικρίνεια, στη ζωή, σου φέρνει πολλά ντράβαλα. Η ειλικρίνεια είναι ο μόνος δρόμος προς τη μεγάλη τέχνη.
Σκουριάζει το βλέμμα; Στερεύει η έμπνευση καθώς περνούν τα χρόνια; Ειλικρινά δεν βρίσκω λόγο
Η Βίλα Τιρκουάζ, ένα διώροφο μπάσταρδου ρυθμού, με δωρικές κολώνες, μακρόστενους βυζαντινούς φεγγίτες, εξώστη με κιούπια αντί για κάγκελα, ασπρόμαυρα πλακάκια
Αναρωτιέμαι εάν υπάρχει τρόπος για να ανεχθείς το γήρας. Ενα μεγάλο βρίσκω μόνο θετικό. Οτι δεν έχεις πλέον τίποτα να αποδείξεις
Το κάγκελο δεν μου επιτρέπει να γονατίσω, να αγγίξω την πλάκα του. Θα το έβρισκε ο ίδιος υπερβολικό. Εχω έρθει εξάλλου με άδεια χέρια. Θα έπρεπε να κρατώ λουλούδια. «Ωραία λουλούδια κι άσπρα, ως ταίριαζαν πολύ…».
Η κοινωνία κάποτε είχε τοίχους. Στραβούς, αυθαίρετα χτισμένους, τόσο ψηλούς καμιά φορά ώστε έκρυβαν τον ήλιο
Ολα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν; Προφανώς. Αφού πάντα, περασμένα μεσάνυχτα, σε ένα αφώτιστο στενό, δυο στόματα θα σμίγουν
Ας είμαστε επιεικείς με τους πρεσβύτερους. Ανεκτικοί, συγχωρετικοί. Από στοιχειώδη, αν μη τι άλλο, πρόνοια. Εκεί που είναι, θα βρεθούμε. Κι όπως τους κρίνουμε, θα κριθούμε.
Στο νεκροκρέβατο του, τυλιγμένος με τη γαλανόλευκη, με το οθωμάνικο μπαϊράκι λάφυρο στα πόδια του, με μυριάδες Ελληνες να τον θρηνούν, ο Θοδωράκης λιώνει σαν την αλογόμυγα τον εφιάλτη στη χούφτα του
Καλοί η Χαρούλα και ο Νταλάρας και ο Τζιμάκος. Συμπαθέστατοι οι μικρό-μεσο-αστοί, που εγώ ως «οργισμένο νιάτο» τους απεχθανόμουν. Ζούσαν στο φουλ τις προσωπικές τους ιστορίες, τις ιδιωτικές τους περιπέτειες
Είναι τα νεκρικά ξενύχτια ευλαβικά, βουβά, αντάξια του τρομερού αινίγματος που συνιστά ο θάνατος για τους ζώντες; Κάθε άλλο! Γύρω από το φέρετρο στήνεται ένα κωμικοτραγικό μονόπρακτο που περιέχει ό,τι μπορείς να φανταστείς.
Συμφορά; Ναι. Πένθος εθνικό; Εννοείται. Απελπισία; Οχι! Αφετηρία ίσα-ίσα για αναστοχασμό, για λήψη πρωτοβουλιών, για εξυγίανση και για εκσυγχρονισμό.
Μια ποπ τραγουδίστρια και ένας ηθοποιός; Οι φαρμακόγλωσσες δεν φείδονται δηλητηρίου. «Γεροντοκαψούρα, δηλαδή ξεμώραμα!»
«Στροφή της κεφαλής αριστερά: όλα είναι σκατά. Στροφή της κεφαλής δεξιά: όλα είναι σκατά… Εις θέσιν εν - συμπέρασμα κανένα. Τους ζυγούς λύσατε. Τα κορίτσια φιλήσατε».
Πώς να φερθείς στο σώμα; Να το στολίσεις; Να το ψάλεις και να το νεκροφιλήσεις, να του πετάξεις λουλούδια και χώμα; - «χους ην και εις χουν απελεύσει…».
Οσο ζούμε, θα παλινδρομούμε από το «Δόξα τω Θεώ» στο «Βοήθα Παναγιά μου»!
Τη δεκαετία του 1990, το ύφος των προγραμμάτων άλλαξε ριζικά. Περιείχαν πλέον αναλύσεις για το έργο, σχετικά-άσχετα ποιήματα, ημερολογιακές σημειώσεις του σκηνοθέτη μα και εξαιρετικής ποιότητας φωτογραφίες από τις πρόβες
Το παρελθόν αποτελεί ασφαλές καταφύγιο όσων τρομοκρατούνται ή μπερδεύονται από το παρόν και το μέλλον.
Τι σημαίνει ελευθερία εν προκειμένω; Να μη μετράνε οι ερωτικές σου προτιμήσεις ούτε εναντίον ούτε υπέρ σου στην κοινωνική και στην επαγγελματική ζωή. Να είναι παντελώς αδιάφορες για όποιον δεν σε ορέγεται.
Το ιδεώδες θα ήταν πράγματι ο κατηγορούμενος να μιλάει ειλικρινά. Να ξεδιπλώνει ατόφια την προσωπική του εμπειρία, τη γνήσια αντίληψή του για τα γεγονότα
«Και να οι γύφτοι, στερνολείψανα μιας αρχοντιάς που έχει πεθάνει...» γράφει ο Παλαμάς.
Η κόρη μου και οι κόρες σας και οι γιοι σας μεγαλώνουν με τα δικά τους τραγούδια, τις δικές τους ταινίες, τα δικά τους βιβλία
Το μάτι μου πέφτει στον Μιχάλη Καλτεζά που έχασε τη ζωή του από σφαίρα αστυνομικού το 1985. Κι έπειτα στον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. «Μοιάζουν οι δυο τους!» συνειδητοποιώ.
Ο Ντόναλντ Τραμπ κατηγορείται ως ηθικός αυτουργός για το γιουρούσι στο Καπιτώλιο τον Ιανουάριο του 2021
«Εχουμε τέτοιους δημιουργούς στις μέρες μας;». «Οσο υπάρχουν δάσκαλοι, θα βγαίνουν μαθητάδες…».
Οταν η αδικοχαμένη Τζωρτζίνα ήταν μωρό, είχε καταγγελθεί στον εισαγγελέα κακοποίησή της από τη μητέρα της. Κοινωνική λειτουργός πήγε στο σπίτι κατόπιν ραντεβού. Κατόπιν ραντεβού!
Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη
Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ALTER EGO MEDIA A.E.
Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος
Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673
ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ
Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442