Θουκυδίδης: Το μέτρο της αντικειμενικότητας (Μέρος Δ’)
Ο Θουκυδίδης επιχειρεί να προσδώσει στο σύγγραμμά του τις αρετές της ακριβούς γνώσης και της απόλυτης βεβαιότητας, αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «το σαφές»
Ο Θουκυδίδης επιχειρεί να προσδώσει στο σύγγραμμά του τις αρετές της ακριβούς γνώσης και της απόλυτης βεβαιότητας, αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «το σαφές»
Αντιφατικές είναι οι απόψεις των αρχαίων συγγραφέων αναφορικά με το πού και το πώς έφυγε από τη ζωή ο Θουκυδίδης
Ο Θουκυδίδης προσεγγίζει με μεγάλη επιφυλακτικότητα το ζήτημα της αξιολόγησης των προσώπων και της εκάστοτε πολιτικής κατάστασης
Ο Θουκυδίδης είχε την ικανότητα να αναγνωρίζει τις μεγάλες δυνατότητες της περίκλειας αθηναϊκής δημοκρατίας, όπως βεβαίως και τα τρωτά σημεία του αθηναϊκού κρατικού οικοδομήματος
Μια σύγχρονη μαρτυρία για την περίφημη αθηναϊκή δημοκρατία του 5ου αιώνα π.Χ., κατατεθειμένη από έναν ολιγαρχικών φρονημάτων επικριτή της
Ο «Πλούτος», μαζί με το έτερο σωζόμενο όψιμο έργο του Αριστοφάνη, τις «Εκκλησιάζουσες», σηματοδοτεί τη μετάβαση από την Αρχαία ή Παλαιά Κωμωδία στη Μέση και κατ’ επέκταση στη Νέα Κωμωδία
Στις «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη οι γυναίκες αναλαμβάνουν τη διακυβέρνηση της Αθήνας και εγκαθιδρύουν ένα καθεστώς περιουσιακής αλλά και ερωτικής κοινοκτημοσύνης
Ο Αριστοφάνης καταπιάστηκε στους «Βατράχους» του με τους εκλιπόντες μεγάλους τραγικούς, επιστρατεύοντας ασφαλώς όλη του τη φαντασία και την απαράμιλλη κωμική του μαεστρία
Ο Αριστοφάνης εμφανίζεται στη «Λυσιστράτη» με μια γνήσια διαλλακτική διάθεση, με ένα πνεύμα συμβιβασμού και συμφιλίωσης
Με τις «Θεσμοφοριάζουσες» ο Αριστοφάνης αφενός μεν σατιρίζει το πρόσωπο και τα έργα του Ευριπίδη, αφετέρου δε σχολιάζει τη θέση της γυναίκας στην αθηναϊκή κοινωνία της εποχής του
Οι «Όρνιθες» γεννιούνται από την πολιτική επικαιρότητα, αλλά αποτελούν δημιούργημα ποιητικού οραματισμού
Η «Ειρήνη» του Αριστοφάνη είναι εν ολίγοις ένα μήνυμα κατεξοχήν αντιπολεμικό, ένα μήνυμα εθνικής ομοψυχίας και αλληλεγγύης για ειρηνικό σκοπό
Στους «Σφήκες» ο Αριστοφάνης επανέρχεται στο ζήτημα της σχέσης μεταξύ πατέρα και γιου, που είχαμε ήδη συναντήσει στους «Δαιταλείς» και στις «Νεφέλες»
Οι «Νεφέλες» του Αριστοφάνη είναι κατά κύριο λόγο η αντιπαράθεση μεταξύ του –υγιούς κατά τον ποιητή– παλαιού και του νέου, δηλαδή του νέου τρόπου σκέψης και λόγου, που έθετε τα πάντα υπό αμφισβήτηση
Με τους «Ιππείς» ο Αριστοφάνης καταγγέλλει κατ’ αρχήν το λαϊκισμό και τη δημαγωγία, έχοντας στο στόχαστρό του τον Κλέωνα
Η περίοδος κατά την οποία γράφονται οι Αχαρνείς από τον Αριστοφάνη είναι για τους Αθηναίους μαρτυρική, γεμάτη βάσανα και κακουχίες
Ο Αριστοφάνης φρόντιζε να φωτίζει και να αναδεικνύει με μοναδική δεξιοτεχνία το κάθε φορά επίμαχο και επικίνδυνο, έχοντας τη ματιά του στραμμένη προς το μέλλον, αλλά και αντλώντας παράλληλα επιχειρήματα και διδάγματα από το παρελθόν, από την παράδοση
Όσον αφορά τη σχέση του με τη σοφιστική, ο Εύπολης επέκρινε περισσότερο τη συμπεριφορά ορισμένων κύκλων που τάσσονταν υπό τη σημαία της και λιγότερο την πνευματική και κοινωνική κίνηση καθ’ εαυτήν
Ο Εύπολης ήταν κατ’ ουσίαν ένας πολιτικός αγωνιστής με κοφτερό μυαλό και ζεστή καρδιά, που δε λογάριαζε κινδύνους και αγωνιζόταν με πάθος κατά της διαφθοράς
Πρώτος ο Κράτης εγκατέλειψε το προσωπικό σκώμμα και άρχισε να συνθέτει κωμωδίες με εσωτερική συνοχή και έμφαση στη συνεπέστερη διεξαγωγή της δράσης
Με βασικό όχημα έκφρασης το χοντροκομμένο και χυμώδες σκώμμα, ο Κρατίνος έκρινε και κατέκρινε τα κατά την αντίληψή του κακώς κείμενα στα δημόσια πράγματα, στις υποθέσεις του κράτους
Οι εμπνεύσεις του Κρατίνου σε επίπεδο σχεδιασμού ήταν ευτυχείς, αλλά η εκτέλεση των συνθέσεών του έπασχε
Οι ζουμερές αριστοφανικές χοντροκοπιές, όπως και η τάση της αρχαίας κωμωδίας για προσωπικές επιθέσεις, ήταν ριζωμένες σε παλαιά αλλά ζωντανά λαϊκά έθιμα
Το έργο του Τιμοθέου του Μιλησίου που τιτλοφορείται «Πέρσαι» μάς προσφέρει μια ικανοποιητική εικόνα του νέου προσώπου που είχε αποκτήσει το αρχαίο λατρευτικό τραγούδι για τον Απόλλωνα, ο «Νόμος»
Ποιητές - διθυραμβοποιοί που προσπάθησαν να γκρεμίσουν το παλαιό στη μουσική
Η γένεση του νεοαττικού διθυράμβου δεν είναι νοητή χωρίς να ληφθεί υπόψη ο σταθερός συναγωνισμός του διθυράμβου με την τραγωδία
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, πρώτος ο Αγάθων άρχισε να μετατρέπει τα χορικά σε παραγεμίσματα άσχετα προς τη δράση, προς την υπόθεση του δράματος
Αψευδής μάρτυρας της έντονης πνευματικής δραστηριότητας του φωτισμένου Ίωνος του Χίου είναι το εκτεταμένο συγγραφικό έργο που κατέλιπε
Ο Ευριπίδης άφησε πίσω του ως παρακαταθήκη ένα έργο γεμάτο αντίρροπες δυνάμεις
Η τραγική αντίθεση ανάμεσα στον κόσμο του άλογου στοιχείου και τους νόμους της λογικής
Μια από τις ωραιότερες δημιουργίες του Ευριπίδη αποτελεί το δράμα του «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι»
Ο θεματικός πυρήνας της τραγωδίας «Ορέστης», πέραν της μητροκτονίας που έχει διαπράξει ο πρωταγωνιστής παρακινημένος από τον Απόλλωνα, συνίσταται στον αγώνα ζωής και θανάτου που δίνουν –με αδελφική αγάπη και βαθιά φιλία– τρεις άνθρωποι
Η ονομασία του ευριπίδειου δράματος «Φοίνισσες» οφείλεται στις φοίνισσες παρθένες που προορίζονταν για σκλάβες στους Δελφούς και συγκροτούν το χορό της τραγωδίας
Ο «Ίων» είναι ένα περίπλοκο και αριστοτεχνικά δομημένο έργο, που προκαλεί ξεχωριστές συγκινήσεις και κάνει την ανθρώπινη ψυχή να δονείται
Η «Ιφιγένεια η εν Ταύροις» είναι το δράμα της σωτηρίας δύο ανθρώπων του ίδιου αίματος από έναν κόσμο όπου κυριαρχεί η βαρβαρική ωμότητα
Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη
Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ALTER EGO MEDIA A.E.
Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος
Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673
ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ
Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442