Art

Μετά την επιτυχία του στο Παρίσι και την Ίμπιζα, το Silencio προσγειώνεται στο Μεγάλο Μήλο, έχοντας γίνει ένα από τα πιο διάσημα κλαμπ στον κόσμο, εξίσου ισχυρό 13 χρόνια μετά το άνοιγμά του.

Οι καλλιτέχνες έχουν ερωτευτεί την αινιγματική φύση και τις γουργουριστές προσωπικότητες των αιλουροειδών φίλων μας. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι γάτες έχουν εμφανιστεί σε πίνακες ζωγραφικής από το 1600, αν όχι νωρίτερα.

Ο David Remfry ήταν «μόνιμος καλλιτέχνης» στο θρυλικό ξενοδοχείο, απεικονίζοντας dominatrixes, drag acts και ροκ σταρ - μεταξύ των οποίων και έναν ενοχλητικά νευρικό Dee Dee Ramone σε ένα δωμάτιο που μύριζε κόλλα. Σήμερα, ξαναζεί μια «μαγική εποχή».

Από τον «Θίασο» του Θόδωρου Αγγελόπουλου το 1975 έως τον «Κυνόδοντα» του Γιώργου Λάνθιμου τρεις και βάλε δεκαετίες μετά, αυτές είναι οι ταινίες που επηρέασαν τις γενιές της Μεταπολίτευσης.

Οι φίλοι του Ματίς πέθαιναν στα χαρακώματα όταν συνάντησε ένα νέο μοντέλο, τη Λαουρέτ.

Δεν μπορούμε να δούμε ακριβώς το πρόσωπο της ή τι κάνει, αλλά δεν είναι η πρωταγωνίστρια του πίνακα.

Η χαρακιά που μπορεί κανείς να εντοπίσει στον καμβά με γυμνό μάτι διηγείται μια ανατριχιαστική ιστορία διαφυγής από τους ναζί το 1938, χρονιά του «Άνσλους».

Οι πρώτοι φωτογράφοι πωλούσαν τα στιγμιότυπά τους σε διαφημιστές, οι οποίοι επαναχρησιμοποιούσαν τις φωτογραφίες των ατόμων χωρίς την άδειά τους - Έτσι η ιδιωτικότητα, θεωρήθηκε παρελθόν.

Τόσο ο Banksy όσο και η Marina Abramović πραγματοποίησαν πολιτικές περφόρμανς στο φετινό Glastonbury - γιατί και οι δύο έπεσαν στο κενό;

«Δεν με ενδιαφέρει πώς κινούνται οι άνθρωποι, αλλά τι τους κινεί» είχε πει κάποτε η πρωτεργάτρια του σύγχρονου γερμανικού χορού, Πίνα Μπάους.

Η Tee A Corinne τράβηξε χωρίς φόβο φωτογραφίες από εραστές του ίδιου φύλου σε ένα κοινόβιο του Όρεγκον τη δεκαετία του 1980.

Η φήμη της ήρθε μετά θάνατον, και μόνο επειδή το περιεχόμενο των ντουλαπιών της αποθήκης της στο Σικάγο πουλήθηκε σε δημοπρασία το 2007, αφού είχε σταματήσει να πληρώνει το ενοίκιο.

H ιστορία πίσω από τα αριστουργηματικά έργα του Γκαουντί που ακροβατούν ανάμεσα στον καταλανικό μοντερνισμό, τον ισπανικό υστερογοτθικό ρυθμό και το Art Nouveau.

Ελβετός, διακριτικός, ωραίος, με αυτή τη μικρή φωτογραφική μηχανή που σηκώνει και πατάει με το ένα χέρι, ρούφηξε ένα θλιβερό ποίημα από την Αμερική κατευθείαν στο φιλμ, κατατάσσοντας τον ανάμεσα στους τραγικούς ποιητές του κόσμου. Έχουν περάσει 100 χρόνια από τη γέννησή του.

Το 1928, δύο Γάλλοι γιατροί, ο André και ο Gaston Durville, ίδρυσαν το πρώτο θέρετρο γυμνιστών στο Παρίσι σε ένα νησί του Σηκουάνα.

Πέρα από την αμείλικτη αλήθεια της κλιματικής κρίσης, η οποία κόβει σαν λεπίδι, υπάρχει η άλλη διάσταση του καύσωνα, η απόκοσμη, υγρή και σαρκική, τουλάχιστον έτσι όπως την έχουν περιγράψει συγγραφείς και ποιητές, Έλληνες και ξένοι

Παιδιά που έπαιζαν σε βομβαρδισμένα κτήρια φώναζαν από το παράθυρο «Βγάλε μας φωτογραφία, κύριε» και ο Roger Mayne δεν θα μπορούσε να αντισταθεί.

Ρόμπερτ Φρανκ και Τοντ Γουέμπ - Δύο ονόματα, δύο ιστορίες.

Από όλες τις τοποθεσίες που επισκέφθηκε η Ματάρ, είπε ότι μόνο επτά είχαν κάποιου είδους μνημείο, είτε αυτό ήταν τοιχογραφία, λουλούδια, αναμνηστικά ή φωτογραφίες.

Στα απομνημονεύματα της, η κόρη του καλλιτέχνη, Ρόουζ Μπόιτ, εξερευνά τις αντιφάσεις αυτής της συνθήκης.

Εμπνευσμένη από το βιβλίο του Ρόμπερτ Φρανκ «Οι Αμερικανοί», η Ολλανδή φωτογράφος ταξίδεψε στην Κίνα, τη Ρωσία και τα ανθρακωρυχεία του Κεντάκι για να απαθανατίσει προσωπικές ματιές της καθημερινής ρουτίνας με φτηνές φωτογραφικές μηχανές.

Βρέθηκαν σε θήκη που δεν είχε ανοίξει για 80 χρόνια.

Πως συνδέεται το έργο του Καραβάτζιο με το γεγονός ότι ο Τζίμι και ο Τόμι δυσκολεύονται τόσο πολύ να σκοτώσουν τον Μπίλι Μπατς στην ταινία «Τα Καλά Παιδιά»;

Ένα στέκι για ravers και skaters, έφηβους και διασημότητες, ηδονιστικά τέρατα των πάρτι και αφοσιωμένους καλλιτέχνες, οι οποίοι σύχναζαν στους εσωτερικούς χώρους του που έμοιαζαν με διαστημόπλοιο.

Ο Μπόρις Κουστόντιεφ ήταν ένθερμος υποστηρικτής της Οκτωβριανής Επανάστασης και δέσμιος της τέχνης του.

Ο ζωγράφος έπινε «μεγάλες ποσότητες κακού καφέ», απολαμβάνοντας την «αναζωογονητική του δραση».

Η Αμερικανίδα φωτογράφος και ακτιβίστρια μιλάει επίσης για την ταινία της που έκανε τους ανθρώπους να λιποθυμήσουν.

«Αφιέρωσα τον εαυτό μου στη συλλογή μου. Μια συλλογή σημαίνει σκληρή δουλειά. Ήταν αυτό που ήθελα να κάνω και το έκανα έργο της ζωής μου. Δεν είμαι συλλέκτης έργων τέχνης. Είμαι ένα μουσείο» θα πει η ίδια η Peggy Guggenheim.

Ένα ακόμη συναρπαστικό ταξίδι στον κόσμο της τέχνης.

Παρά τις καλλιτεχνικές τους ικανότητες, η Ανίτα Πάλεμπεργκ, η Σούζι Ρόνσον και η Γιόκο Όνο θεωρήθηκαν απλά ερωμένες ή μούσες. Τώρα αφηγούνται τις δικές τους ιστορίες - ακόμη και αν αυτό γίνεται μετά θάνατον για τις δύο από αυτές.

«Μπορεί κανείς να μάθει πολύ περισσότερα για τη χώρα όπου ζει από έναν κωμικό παρά από ένα συνέδριο κοινωνιολόγων», δήλωσε o Βρετανός φωτογράφος, Martin Parr, στο περιοδικό Puss Puss τον Ιανουάριο.

«Αυτό που θα ήθελε κανείς να αφήσει πίσω του είναι υψηλή τέχνη και μια άγνωστη προσωπικότητα» λέγεται πώς είπε δεκαετίες πριν, η Mary Cassatt.

«Η τέχνη δεν αφορά μόνο την τέχνη», λέει στην αρχή του ντοκιμαντέρ «Taking Venice» η Κριστίν Μασέλ.

Το εργαστήριο του Maisara Baroud καταστράφηκε, χρειάστηκε να μετακομίσει δέκα φορές με την οικογένεια του και τώρα μοιράζονται ένα σπίτι με άλλους εικοσιπέντε ανθρώπους.

Όταν αυτή και ο νεαρός Νταλί συναντήθηκαν στο Cadaqués, τη γενέτειρά του στην Costa Brava, η Γκαλά ήταν ήδη τριάντα τεσσάρων ετών και σύζυγος του διάσημου υπερρεαλιστή ποιητή Πολ Ελιάρ. Αυτός ήταν στην τρυφερή ηλικία των είκοσι τεσσάρων ετών (και, όπως λέγεται, ακόμα παρθένος).

Θεωρήθηκαν ήρωες και μάρτυρες που αψήφησαν τους Ναζί. Αλλά τρεις νέες εκθέσεις στη Βαϊμάρη αποκαλύπτουν τρομακτικές λεπτομέρειες για κάποιους Bauhauslers, ένας από τους οποίους σχεδίασε τα κρεματόρια στο Άουσβιτς.