Για τα πανηγύρια
Τα κλαρίνα ήταν το λιγότερο. Θα μπορούσε να ήταν σαξόφωνα, ηλεκτρικές κιθάρες, ντραμς ή ό,τι άλλο, αλλά και πάλι το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο κωμικό
Τα κλαρίνα ήταν το λιγότερο. Θα μπορούσε να ήταν σαξόφωνα, ηλεκτρικές κιθάρες, ντραμς ή ό,τι άλλο, αλλά και πάλι το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο κωμικό
Προσπαθώ να φαντασθώ τι θα έπρεπε να λέει ο Σταύρος Παπασταύρου, ο οποίος, έπειτα από έξι ολόκληρα χρόνια ταλαιπωρίας, χθες αθωώθηκε από τις κατηγορίες που του είχε φορτώσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Μανώλης Χριστοδουλάκης κρίνει την προπληρωμένη κάρτα ως «φθηνή εξαγορά», ενώ εκείνος θα προτιμούσε η προσέλευση των νέων στα εμβολιαστικά κέντρα να είναι «απόφαση συλλογικής ευθύνης και συνείδησης»
Χωρίς να διαφωνώ με το κίνητρο της προπληρωμένης κάρτας των 150 ευρώ στους νέους 18 με 25 ετών που εμβολιάζονται, δεν μπορώ να κρύψω την αμηχανία μου για το μέτρο που ανακοίνωσε χθες ο Πρωθυπουργός.
Ωστόσο, παρά την αίσια έκβαση, έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε τα κίνητρα που υπαγόρευσαν την απόφαση της ΟΛΜΕ, όπως και τη λογική που τη διέπει.
Ο Πολάκης είναι βασικό και προβεβλημένο στέλεχος του κόμματος, δεν είναι «τρίτη χώρα» για τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως η Τουρκία για την ΕΕ - ή μήπως είναι και εμείς δεν το έχουμε καταλάβει;
Αναγνώστης της στήλης και διακεκριμένος νομικός μου επισημαίνει δι' επιστολής του ένα απαράδεκτο λάθος στην απόδοση μιας σημαντικής είδησης
Η μοίρα όμως του ανθρώπου που έχει χάσει και τα δύο πόδια του και περιμένει επί δύο χρόνια να του αναγνωρίσουν το οφθαλμοφανές, ότι δεν έχει πια πόδια, είναι χειρότερη από του Οδυσσέα
Μην περιμένετε εκπλήξεις στον Δωδεκάλογο του Βαρουφάκη. Θα βρείτε τα αναμενόμενα: Grexit, διαγραφή χρέους, διεθνισμός, Παλαιστίνη, σύγκρουση με την Ευρώπη και τα τοιαύτα.
Ο παραλληλισμός δεν είναι άστοχος, γιατί ο Αλέξης Τσίπρας στις υποκριτικές ικανότητές του βασίζεται κυρίως, ελλείψει άλλων.
Να με συγχωρείτε, αλλά αυτό δεν ήταν ότι λέμε πότε πότε καμιά βλακεία για να περνά η ώρα, όπως στο ανέκδοτο με τον λαγό και την τίγρη.
Αν ένα πράγμα θα έπρεπε να μας έχει διδάξει η εμπειρία της χρεοκοπίας, αυτό είναι ότι στο τέλος δεν μπορείς ποτέ να αποφύγεις την πραγματικότητα, όσο επιδέξια και αν της κρύβεσαι.
Κατ' αρχάς να ξεδιαλύνουμε την αρχική παρεξήγηση, ότι, δηλαδή, ο τέως πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπιος Παυλόπουλος (Πάκης) είχε προσκληθεί στην Κύπρο από τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Μας άρεσε ή όχι, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι το σποτάκι για το Συνέδριο Γονιμότητας κατέκτησε ήδη μία θέση (ποια ακριβώς δεν ξέρω, αν και είμαι βέβαιος ότι είναι επίζηλη) στην Ιστορία της διαφήμισης.
Πρώτα τα γεγονότα. Την περασμένη Παρασκευή, ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε παράσταση «δημοκρατικής ευθιξίας» στη Βουλή, απαιτώντας να μιλήσει εκτός διαδικασίας, ως Αρχηγός της Αντιπολίτευσης.
Η αυτοσυντήρηση μας έχει μάθει να προσπερνάμε τον αφόρητα βαρετό γλωσσικό θόρυβο που παράγει το συνδικαλιστικό κίνημα, όμως έτσι κάποιες φορές χάνουμε το καλύτερο
Ηταν η εποχή που ξέραμε ότι ερχόταν η κρίση κι εμείς, μη έχοντας τι άλλο να κάνουμε, την περιμέναμε, φιλοσοφώντας όπως πάντα «άνευ μαλακίας», όπως θα το έθετε ο Θουκυδίδης.
Εμένα μου έχει λείψει πολύ ο κυρ Αλέκος Φλαμπουράρης, ο λεγόμενος και μεγάλος Φλωμπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, γι' αυτό και μόνο ευγνωμοσύνη μπορώ να εκφράσω για τη σύντομη, αλλά ξεκαρδιστική, επανεμφάνισή του στην επικαιρότητα, εξ αφορμής του «κλαπέντος» αυτοκινήτου του.
Αν όμως εκλογές με την πανδημία να υποχωρεί είναι ύβρις και ρίσκο, τι ήταν τότε οι προσκλήσεις του κόμματός του σε συλλαλητήρια και διαδηλώσεις, όταν η πανδημία ήταν σε έξαρση, οι νεκροί ήσαν υπερδιπλάσιοι και τα καθημερινά κρούσματα χιλιάδες;
Την αφορμή για την περιέργειά μου σχετικά με τις παρασημοφορήσεις βρήκα σε «ενημερωτική» ιστοσελίδα, που λατρεύει τον Προκόπιο (Πάκη) Παυλόπουλο και δοξολογεί το έργο του.
Συνταρακτικές εκπλήξεις δεν μας επεφύλασσαν οι βουλευτικές εκλογές της περασμένης Κυριακής στην Κύπρο. Τα αποτελέσματά τους, όμως, προαγγέλλουν το τέλος μιας εποχής για την Κυπριακή Δημοκρατία.
Για την πρόεδρο Φώφη (επάγγελμα, Γεννηματά) οι απανωτές δολοφονίες των μαφιόζων συνδέονται με την πανεπιστημιακή Αστυνομία.
Οι αγκαλιές και οι γαλιφιές με τον φίλο Μεβλούτ πήγαν πολύ καλά και αυτό ήταν οπωσδήποτε μία ικανοποίηση, γιατί μετά την Αγκυρα είχε μείνει σε εκκρεμότητα το μέλλον της ωραίας φιλίας που ενώνει τον Νίκο με τον Μεβλούτ και είχαμε πολύ ανησυχήσει…
Ο ΣΥΡΙΖΑ απείχε από την ψηφοφορία, το ΚΚΕ (το ιστορικό) και το Μέρα25 καταψήφισαν κι έτσι η υπόθεση έληξε άδοξα την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή, εξαιτίας της ενωμένης - για την περίσταση - Αριστεράς.
Περισσότερο ως αστείο εις βάρος του Γιώργου Παπανδρέου μου φάνηκε στην αρχή παρά ως κάτι σοβαρότερο. Εννοώ τις «πληροφορίες», που αμέσως διαψεύστηκαν από αμφότερες τις πλευρές, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να ενταχθεί στη Σοσιαλιστική Διεθνή
Ποιός θα το έλεγε; Ποιος θα φανταζόταν ποτέ ότι το έσχατο, το απονενοημένο διάβημα του Κώστα Τζαβάρα, η αυτοθυσία της σταδιοδρομίας του για χάρη της Μουσειολογίας Πύργου, θα δημιουργούσε ένα κίνημα τύπου #MeToo, με Φώφη (επάγγελμα Γεννηματά) και Τσίπρα να πραγματοποιούν συναντήσεις με τοπικούς παράγοντες και προσκυνήματα στην Ηλεία, με σκοπό τη σωτηρία των ανωτάτων σπουδών Μουσειολογίας στον Πύργο
Τα χειρότερα λάθη στη ζωή, τα λάθη που ποτέ δεν μπορείς να δικαιολογήσεις, είναι τα περιττά. Εκείνα, δηλαδή, που δεν έγιναν στην προσπάθεια της επίτευξης ενός στόχου, από δικό σου κακό υπολογισμό ή αδέξιο χειρισμό, αλλά έγιναν χωρίς λόγο, από σκέτη, στιγμιαία ανοησία
Ο Λουκασένκο είναι ένα τέρας που έρχεται κατευθείαν από τα σκοτεινά βάθη του περασμένου αιώνα.
Η λέξη είναι ολλανδικής προέλευσης και σημαίνει το δικαίωμα του αμερικανού γερουσιαστή να μιλάει όσο χρόνο θέλει για ένα διαφιλονικούμενο θέμα.
Τζαβάρας και Κεραμέως αντιπροσωπεύουν ο καθένας τους αξίες οι οποίες προφανώς συγκρούονται.
Δεν ήταν αυτή η πρώτη φορά που ο Αλέξης Τσίπρας εξέφρασε έντονα την αντίθεσή του με τους υγειονομικούς κανόνες που έχουν επιβληθεί στη λειτουργία της Βουλής λόγω της πανδημίας. Χθες, ωστόσο, έσπασε το κοντέρ.
Οχι μόνο χρήσιμη, αλλά και διδακτική ήταν η παρέμβαση του αρχισυνδικαλιστή της Πυροσβεστικής, σχετικά με την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού στα μέλη της ΕΜΑΚ.
Πληροφορούμαι ότι η υπόθεση της πανεπιστημιακής Αστυνομίας καθυστερεί επικίνδυνα.
Κοντεύω πια να πεισθώ ότι στον ΣΥΡΙΖΑ διεξάγεται ένας ιδιότυπος διαγωνισμός ανοησίας μεταξύ των προβεβλημένων στελεχών, που έχει σκοπό την αποξένωση των φυσιολογικών (με την έννοια των μη ιδεοληπτικών) ψηφοφόρων.
Φωτογραφίες κατά τον εμβολιασμό δεν επιτρέπονται. Αυτό μου είπαν στο εμβολιαστικό κέντρο όταν τους ρώτησα (από καθαρή περιέργεια) και τις δύο φορές που χρειάστηκε να πάω εκεί. Την πρώτη, στις 9 Μαρτίου, η απαγόρευση ήταν απόλυτη: δεν επέτρεπαν ούτε σέλφι. Τη δεύτερη, στις 14 Μαΐου, επέτρεπαν τη σέλφι, αλλά με τίποτα την παρουσία τρίτου ατόμου για να φωτογραφίσει.
Υπάρχει ένα συγκλονιστικό διήγημα του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ, που έχει τον τίτλο «The lees of happiness» (Tα κατακάθια της ευτυχίας) και το οποίο σου μένει αξέχαστο, αν κρίνω τουλάχιστον από τον εαυτό μου
Η γιατρός από το Κέντρο Υγείας Λαμίας, που απέτρεπε τον κόσμο να εμβολιασθεί, οδηγήθηκε τελικά στο ψυχιατρείο, όπου και παραμένει για τα δέοντα
Καθαρογράφηκε η δικαστική απόφαση για τη Siemens. Δεδομένου ότι η εν λόγω απόφαση εκδόθηκε περί τα μέσα Νοεμβρίου του 2019, έπειτα από διαδικασία που διήρκεσε 14 χρόνια, η καθαρογράφηση χρειάστηκε 18 ολόκληρους μήνες.
Οταν φθάνει η κρίσιμη στιγμή που η επιτροπή ρωτά τη διαγωνιζόμενη για τα όνειρά της, όλοι γνωρίζουμε ποια είναι η στερεότυπη απάντηση: Να σταματήσουν οι πόλεμοι (καμιά φορά το λένε και «πολέμοι», ιδίως όταν ομοιοκαταληκτεί με το «ανθρώποι»...), να επικρατήσει η ειρήνη και η αγάπη κ.ο.κ.
Σχολιάζοντας την άποψη της Εφης Αχτσιόγλου ότι η υγειονομική κρίση είναι ευκαιρία για την Αριστερά, η κυβερνητική εκπρόσωπος, Αριστοτελία Πελώνη, δήλωσε ότι η πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ θα όφειλε να ζητήσει συγγνώμη από την κοινωνία. Ισως - δεν αντιλέγω.
Αν εξαιρέσουμε την υγειονομική διάσταση του θέματος, καλά έκαναν οι άνθρωποι, δικαίωμά τους είναι. Εζησαν τον μύθο τους στην Καισαριανή. Απέδρασαν από την ασφυκτική για τις ιδέες τους πραγματικότητα, φαντάστηκαν για λίγο ότι είναι στην εξουσία και χτίζουν τον σοσιαλισμό
Για την παρασκευή του εμβολίου της, έχει πει η Pfizer, χρειάζονται 280 συστατικά από 86 προμηθευτές σε 19 χώρες
Με αρκετή προσπάθεια ομολογουμένως, μπορώ να καταλάβω - ίσως ακόμη και να δικαιολογήσω - τους άνω των εξήντα που δεν κάνουν το εμβόλιο, ενώ έχουν τη δυνατότητα.
Αφότου ο αείμνηστος Αβέρωφ εξέδωσε το ομώνυμο δίτομο έργο του, το 1981, έχει καθιερωθεί όταν μιλούμε για το Κυπριακό (σπανίως πλέον) να το βλέπουμε ως μια «ιστορία χαμένων ευκαιριών».
Πρώτη φορά μετά το λεγόμενο sofagate, η Ούρσουλα μίλησε ενώπιον κοινού ευρωβουλευτών για το περιβόητο συμβάν και τα είπε έξω απ' τα δόντια: «Συνέβη επειδή είμαι γυναίκα».
Ποτέ μου δεν έχω ακούσει εγώ αυτούς τους ψιθύρους - ίσως κουφαίνομαι σταδιακά και δεν το καταλαβαίνω, ίσως να ζω σε διαφορετική χώρα, δεν ξέρω.
Τελικά, όσο και αν δεν αρέσει σε κανέναν εκ των δύο, Πατούλης και Τσίπρας έχουν κάτι πολύ κοινό.
Στις 14 Απριλίου, εκατό νομπελίστες και εβδομήντα πέντε πρώην αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων απηύθυναν ανοικτή επιστολή προς τον αμερικανό πρόεδρο Μπάιντεν, με την οποία τον εκλιπαρούν να άρει την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων για τα αμερικανικής παραγωγής εμβόλια, ώστε μέσω της μεγιστοποίησης της παραγωγής να επιτευχθεί νωρίτερα ο στόχος της ανοσίας της αγέλης παγκοσμίως
Πώς γίνεται να συμμαχείς με την πανδημία, που στρέφεται εναντίον όλων αδιακρίτως, επειδή την ευθύνη της κοινής προσπάθειας την έχει μια κυβέρνηση που δεν σου αρέσει;
Κατάπληξη προκάλεσαν τα στοιχεία του υπουργείου Υγείας για το ποσοστά των εμβολιασθέντων ανά ηλικιακή ομάδα. Και είναι στ' αλήθεια δύσκολο να το χωνέψεις ότι σχεδόν ένας στους δύο (βάσει των στοιχείων από το χθεσινό ρεπορτάζ των «ΝΕΩΝ») της ηλικιακής κατηγορίας 60-64 δεν πήγαν να κάνουν το εμβόλιο, ενώ μπορούσαν.
Η πρωτοβουλία της Προέδρου της Δημοκρατίας να τιμήσει διακεκριμένους ξένους ελληνιστές, ιστορικούς και αρχαιολόγους, με τις ανώτερες και ανώτατες διακρίσεις του ελληνικού κράτους, ήταν μία από τις πλέον ουσιώδεις πράξεις που έγιναν στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 ετών από την Ανεξαρτησία. Εύγε!
Το αποκτήσαμε και αναρωτιέμαι αν μπορεί να θεωρηθεί βελτίωση, εν σχέσει με τις πλατείες των αγανακτισμένων. Δεν έχει πολλή σημασία, στον βαθμό που και οι δύο πλατείες λερώνουν και ενοχλούν το ίδιο.
Εφεξής και σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την υπηρεσία που ακουσίως προσέφερε, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου θα είναι για τη στήλη ο φίλος Μεβλούτ! Σκέτο. Του οφείλουμε του ανθρώπου μια σπάνια στιγμή εθνικής ενότητας και τουλάχιστον εγώ, ως στήλη, δεν έχω καλύτερο τρόπο να του το αναγνωρίσω.
Προσωπικώς, πολύ θα ήθελα να είχε εξελιχθεί διαφορετικά η συνάντηση των δύο υπουργών Εξωτερικών, αλλά τι να κάνουμε που η πραγματικότητα είναι όμοια με τον εαυτό της και τα υποθετικά σενάρια περιττεύουν
Το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα έχει αποτύχει. Οταν βλέπεις φοιτητές και μαθητές να διεκδικούν από την κυβέρνηση «ουσιαστικά μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στα σχολεία», με τρόπους (συγκέντρωση και πορεία) οι οποίοι αναιρούν τόσο τη λογική όσο και την ειλικρίνεια του αιτήματός τους, σε ποιο άλλο συμπέρασμα μπορείς να καταλήξεις για την εκπαίδευσή τους;
Για το πείσμα το κάνουν τα παιδιά και το δηλώνουν ευθύς εξαρχής στην ανακοίνωσή τους: «Μετά την εκκένωση της πρυτανείας στις 11/3 παρά την πολιτική μας απόφαση να αποχωρήσουμε εκείνη την μέρα, επιλέγουμε σήμερα να ξανακαταλάβουμε το κτίριο της πρυτανείας».
Η υπόθεση του sofagate που ταλανίζει την Ευρώπη θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αν η κ. Ούρσουλα είχε φροντίσει να αναθέσει σε ομάδα συνεργατών της να ελέγξει τους εθιμοτυπικούς διακανονισμούς, πριν από την πραγματοποίηση της επίσκεψης στον Ερτογάν.
Μετά το ανοιξιάτικο Σαββατοκύριακο και τις εικόνες από την Πλατεία Βαρνάβα, οι αυταπάτες τελείωσαν.
Σε συνεδρίαση κοινοβουλευτικής επιτροπής, με αντικείμενο την επιλογή προέδρου της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής (ναι, έχουμε και από αυτή), βουλευτής της αντιπολίτευσης παίρνει τον λόγο και κατηγορεί τον παριστάμενο υπουργό της κυβέρνησης για κάτι πολύ σοβαρό.
Φυσικά και είναι σοβαρό, καθώς και άκρως ταπεινωτικό για την αγαπημένη μου κ. Ούρσουλα.
Θα αποφύγω τις αξιολογικές κρίσεις, ώστε να προβάλει καλύτερα η βαρύτητα του ίδιου του γεγονότος.
Από την αρχή της πανδημίας, η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική πολιτική βασίστηκε στην άρνηση του δυναμικού χαρακτήρα του φαινομένου.
Αφού τη συζήτηση στη Βουλή, για την κατάσταση της πανδημίας, προκάλεσε με αίτημά της η πρόεδρος του (ΠΑΣΟ)ΚΙΝΑΛ, ήταν επόμενο να περιμένουμε ότι θα είχε να πει κάτι αξιοσημείωτο τουλάχιστον.
Το ζήτημα με την Αστυνομία είναι η έλλειψη επαγγελματισμού, δεν είναι ούτε ιδεολογικό ούτε πολιτικό. Ωστόσο, αποκτά πολιτική σημασία, για τον λόγο ότι, για πρώτη φορά από τη Μεταπολίτευση και ύστερα, υπάρχει ζήτηση για το αγαθό της δημόσιας τάξης
Μέχρι να βάλει τη φωνή ο Πολάκης και οι «σύντροφοι» να χώσουν πάλι τα κεφάλια στη λάσπη, είχε προλάβει και ο Νίκος Φίλης να εκφράσει ακροθιγώς την αντιρρησούλα του, ας την πούμε έτσι
Στις ειδήσεις το χαρακτήρισαν «απίστευτο», ότι η Αστυνομία έπιασε στη Θεσσαλονίκη πενήντα φοιτητές να κάνουν πάρτι σε αποθήκη. Προς τι η υποκριτική σεμνοτυφία, δεν το καταλαβαίνω
Οι φωστήρες της ΔΟΕ θεωρούν «βεβιασμένη ενέργεια» την πρωτοβουλία του υπουργείου να συμπεριληφθούν και οι εκπαιδευτικοί σε όσους μπορούν να έχουν πρόσβαση στα εμβόλια που μένουν από όσα ραντεβού δεν πραγματοποιούνται
Σήμερα στη Βουλή κρίνεται από την ψήφο της ολομέλειας η σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τον Νίκο Παππά. Ωστόσο, είμαστε σίγουροι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει τον πρώην υπουργό;
Ήταν και επρόκειτο για το τελετουργικό φάουλ της υπόθεσης, χωρίς αμφιβολία
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που παρέλαβε το τραπεζικό σύστημα σε απολύτως ικανοποιητική κατάσταση (27 δισ. ήταν αξία των τραπεζών μετά τo stress-test της ΕΚΤ το 2014) και, μέσα σε έξι μήνες, επί υπουργίας του ανεκδιήγητου αγορίνου, η αξία τους είχε πέσει στο 1 δισ., ενώ 45 δισ. καταθέσεις είχαν κάνει φτερά για να καταλήξουν σε στρώματα, κρύπτες και σεντούκια
Το καλύτερο, νομίζω, από όσα παρακολουθήσαμε στο επετειακό διήμερο των διακοσιοστών γενεθλίων της ανεξαρτησίας μας ήταν ο Κάρολος και, ειδικά, η ομιλία του στο Προεδρικό.
Το σχέδιο της κυβέρνησης για τη δωρεάν διάθεση στον πληθυσμό ατομικών τεστ κορωνοϊού (self-test) είναι ένα ευπρόσδεκτο μέτρο, τουλάχιστον από όσους αντιλαμβάνονται την ευθύνη τους έναντι της κοινωνίας ως ατομική ευθύνη
Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη
Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ALTER EGO MEDIA A.E.
Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος
Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673
ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ
Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442