Η Ίμπιζα εγκαταλείπει τα σκληρά πάρτι αλλά παραμένει μια χρονοκάψουλα αισθησιακού, ηλιόλουστου ηδονισμoύ
Καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες, χίπηδες και φευγάτοι. Αργά αλλά σταθερά μια οφθαλμαπάτη ουράνιου τόξου εξυφαίνεται, από το 1971 έως σήμερα στην Ίμπιζα, μια φευγαλέα ουτοπία υφασμένη από φουσκωτά όνειρα.