Από τον Έλβις στη Φρίντα Κάλο: Πέντε σπίτια καλλιτεχνών που είναι μουσεία
Από το σουρεαλιστικό σπίτι του Νταλί μέχρι την Casa Azul της Φρίντα Κάλο, αυτά τα σπίτια και οι κήποι είναι η προέκταση των εξαιρετικών ιδιοκτητών τους.
Από το σουρεαλιστικό σπίτι του Νταλί μέχρι την Casa Azul της Φρίντα Κάλο, αυτά τα σπίτια και οι κήποι είναι η προέκταση των εξαιρετικών ιδιοκτητών τους.
Είτε πιστεύετε πως υπάρχει η Κόλαση είτε όχι, το αποτέλεσμα είναι τρομακτικό και σου δημιουργεί ένα περίεργο συναίσθημα
Καρτουνίστικο και πολιτικό, το έργο του Keith Haring δεν έφυγε ποτέ από τη μόδα. Μια νέα βιογραφία τον περιγράφει ως έναν ευκίνητο, αυθόρμητο καλλιτέχνη, με αξιαγάπητη αφέλεια, ο οποίος ωστόσο διευθάρει από τη δημοτικότητά του.
Μοιάζει με μουσείο σύγχρονης τέχνης, αλλά δεν είναι.
Μια νέα έκθεση αφηγείται πώς δύο ανερχόμενα αστέρια, ο έμπορος τέχνης, Λάρι Γκαγκόσιαν, και ο θρυλικός Ζαν Μισέλ Μπασκιά, έζησαν και εργάστηκαν μαζί στο Λος Άντζελες τη δεκαετία του '80. Μέχρι να πεθάνει από υπερβολική δόση ναρκωτικών ο Μπασκιά πρόλαβε να γίνει σούπερ διάσημος.
Ο Καλιφορνέζος καλλιτέχνης, ο οποίος πέθανε από πνευμονία, ήταν γνωστός και αγαπητός για τις ογκώδεις σκουριασμένες ατσάλινες κατασκευές του που σήμερα στεγάζονται σε μουσεία σε όλο τον κόσμο.
«Ως επί το πλείστον, πρόκειται να τοποθετηθούν σε γκαλερί, σε μουσεία, σε υψηλού κύρους εταιρείες, οι οποίες έχουν κλίση προς τις τέχνες ή εκτιμούν την αισθητική», δήλωσε ο Ross.
«Έχω ένα σύνθημα», δήλωνε ο Έλληνας έμπορος τέχνης, Αλέξανδρος Ιόλας, προς το τέλος της ζωής του. «Μεγαλώνω για πάντα, μεγαλώνω αιώνια» έλεγε ο άνθρωπος που δεν είχε ανάγκη χρημάτων -είχε ανάγκη συγκινήσεων.
Η έκθεση «Μοντέρνο Παρίσι: 1905-1925» στο Petit Palais αντικατοπτρίζει τις βαθιές αλλαγές που γνώρισε ο πολιτισμός, η βιομηχανία και η καθημερινή ζωή στις αρχές του αιώνα.
Όσα έφερε στο φως το ρεπορτάζ του Guardian - Τι απαντούν οι δικηγόροι του σπουδαίου καλλιτέχνη Ντάμιεν Χιρστ.
Από τη Μέδουσα μέχρι την Κίρκη, οι μυθιστοριογράφοι έχουν σημειώσει επιτυχίες με φεμινιστικές επανεκδόσεις ελληνικών μύθων και ιστορικών προσώπων. Αλλά η ελβετικής καταγωγής ζωγράφος Angelica Kauffman τις πρόλαβε -κατά 250 χρόνια.
Η Φρανσουάζ Ζιλό, η οποία περιφρονήθηκε και λοιδορήθηκε στη Γαλλία μετά τον χωρισμό της από τον Πικάσο, θα αποκτήσει χώρο στο Μουσείο Πικάσο του Παρισιού αφιερωμένο στην τέχνη της.
Αυτή και ο φίλος της, Ζαν, οδηγήθηκαν στο αρχηγείο της Γκεστάπο, το οποίο διοικούνταν από τον «Χασάπη της Λυών», Κλάους Μπάρμπι, ο οποίος βασάνιζε προσωπικά τους κρατούμενους.
Ο πειραματισμός του Δήμου Μούτση μουσικός και ποιητικός είναι σε κόντρα με όλη την Μεταπολίτευση.Η στροφή του είναι βασικά μια βαθιά πολιτική πράξη, κόντρα στον μεταπολιτευτάνθρωπο, τον μικροαστό.
Από το βραβευμένο με Χρυσό Φοίνικα, «Πατέρας αφέντης», μέχρι τις διασκευές του Τολστόι και του Πιραντέλλο, οι Ταβιάνι αγνόησαν πανηγυρικά τις συμβάσεις και ανέτρεψαν τα κλισέ.
Δήλωσαν ότι η Μπιενάλε είχε αποκλείσει οποιονδήποτε συνδεόταν με τη ρωσική κυβέρνηση μετά την εισβολή στην Ουκρανία, αλλά δεν έχει λάβει μέτρα κατά του Ισραήλ παρόλο που πραγματοποιεί πόλεμο στη Γάζα.
Ο Τζάστιν Μπέιτμαν δημιουργεί ψηφιδωτά πορτρέτα διάσημων προσωπικοτήτων όπως ο Τζορτζ Όργουελ, ο Κριστιάνο Ρονάλντο και η Μέριλιν Μονρόε- χρησιμοποιώντας βότσαλα.
Μια νέα έκθεση στο Μουσείο Whitney παρουσιάζει τον οραματιστή που δημιούργησε το πρώτο έργο τεχνητής νοημοσύνης στον κόσμο της τέχνης.
Ο καλλιτέχνης Ashley Loxton από το Μπρίστολ, παρουσιάζει την έκθεση «Going Home» η οποία εξερευνά την ιστορία της ταυτότητας, των ετικετών μόδας και των υποκουλτούρων.
Ο οίκος Christie's και το Μουσείο Άντι Γουόρχολ διοργανώνουν μια pop-up έκθεση με τα «Screen Tests» του καλλιτέχνη κατά τη διάρκεια της έκθεσης Frieze Los Angeles.
Οι δύο καλλιτέχνες έγιναν φίλοι στο Παρίσι το 1886 και μετά την αναχώρηση του Βαν Γκογκ για την Αρλ τον Φεβρουάριο του 1888 αλληλογραφούσαν συστηματικά και αντάλλασσαν έργα τέχνης,
Το περίφημο σύνθημα: «Σήμερα παίζει τζαζ και αύριο θα πουλήσει την πατρίδα του»! - εφευρέθηκε ακριβώς εκείνα τα χρόνια.
Καθώς ανοίγει μια μεγάλη αναδρομική έκθεση του έργου της εννοιολογικής καλλιτέχνιδας, ο γιος της Σον Όνο Λένον μιλάει για την τέχνη της και τις συνεργασίες της με τον πατέρα του, Τζον Λένον.
Η Παταγονία, η οποία εκτείνεται στο νότιο άκρο της Νότιας Αμερικής, δεν ήταν προσβάσιμη από τον άνθρωπο πριν από περίπου 12.000 χρόνια.
Σπουδαίοι εικαστικοί δεν θα μπορούσαν να μην υμνήσουν τον έρωτα και την αγάπη μέσω των έργων τους.
Οι διαδηλωτές φώναξαν «από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα, η Παλαιστίνη θα είναι ελεύθερη», φράση η οποία έχει ποινικοποιηθεί στο Βερολίνο επειδή θεωρείτο μια μορφή υποκίνησης μίσους.
Η απόφαση αυτή σηματοδοτεί μια καμπή στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, αναγνωρίζοντας τον πολιτιστικό και αθλητικό πλούτο της hip-hop κουλτούρας.
Η παραστάση πραγματεύεται το νέο ρεαλισμό, την ελευθερία και άνεση που έφερε η Chanel στη μόδα αλλά και τις σκοτεινές πτυχές της ζωής της: ήταν συνεργάτιδα των Ναζί.
«Νομίζω ότι είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ήταν ένας από τους πιο άδικα κακοποιημένους ανθρώπους της δεκαετίας του 1970 και του '80» είπε ο Moby, μιλώντας για την γνωριμία του με την Γιόκο Όνο.
«Ακούστε τον ήχο της γης που γυρίζει», έγραψε η Yoko Ono στο Earth Piece - μία από τις πολλές παρόμοιες φράσεις στο Grapefruit (1964), το βιβλίο της με τις εννοιολογικές «οδηγίες».
Ο πρωταγωνιστής του καλλιτεχνικού κινήματος New Queer Intimists εξηγεί γιατί τα έργα του σε φυσικό μέγεθος, που εμπνέονται ξεκάθαρα από νυχτερινά κέντρα έπρεπε να πασαλειφθούν με τα χέρια του.
Ο Vasily Perov, ήταν ένας από τους καλλιτέχνες που δέχθηκε λογοκρισία για τον πίνακα του «Πασχαλινή λιτανεία» με την Ορθόδοξη Εκκλησία να αποκαλεί το έργο «ακόλαστο, ανήθικο», απειλώντας να το κάψει.
Η ζωή του ζωγράφου «στα άκρα» και τα ερωτήματα σχετικά με τη σεξουαλικότητά του εξηγούν την έλξη του κοινού για την ιδιοφυΐα από τη Λομβαρδία.
Αυτό το Σαββατοκύριακο έχει παζάρι βιβλίου την Πλατεία Κλαυθμώνος, θρίλερ κατασκοπείας, τζαζ συναυλία μια ώρα πριν τα μεσάνυχτα και «Les toits de Paris».
Όλα τα έσοδα από τα έργα των Willa Nasatir, Wilder Alison, Yto Barrada και άλλων καλλιτεχνών θα διατεθούν στην ομάδα Αλληλεγγύης για την Γάζα (Gaza Mutual Aid Solidarity).
Θα συμπεριληφθούν επίσης ιστορικά έργα καλλιτεχνών του 20ού αιώνα από τη Λατινική Αμερική, την Αφρική, τον Αραβικό κόσμο και την Ασία.
«Για μένα το ερώτημα δεν είναι αν οι πολιτικές μου απόψεις έχουν αλλάξει. Το πραγματικό ερώτημα είναι το εξής: Γιατί τίθεται αυτή η ερώτηση εξαρχής;» είπε η αβάν-γκαρντ καλλιτέχνιδα.
Οι διαδηλωτές που πέταξαν κολοκυθόσουπα στον πιο διάσημο πίνακα ζωγραφικής του κόσμου έγιναν πρωτοσέλιδο. Τι είναι όμως αυτό που κάνει το αριστούργημα του Λεονάρντο ντα Βίντσι τόσο σαγηνευτικό;
To γοητευτικό πρόσωπο του πορτρέτου του Ιβάν Κραμσκόι «Άγνωστη γυναίκα» έχει χαρακτηριστεί ως η «Ρωσική Τζοκόντα». Ποια πραγματικά απεικόνισε ο καλλιτέχνης και τι μας μαρτυρά ο πίνακας του;
Καθώς οι δυνάμεις του Χίτλερ ισοπέδωναν την Ευρώπη, ο Curt Bloch σχεδίαζε το ανατρεπτικό αντιναζιστικό περιοδικό, The Underwater Cabaret. Σήμερα, και τα 95 τεύχη του αποτελούν μια νέα έκθεση σάτιρας και εξέγερσης.
Ο γερουσιαστής Τζο Τσιάλο υποστηρίζει ότι λαμβάνει υπόψη του την κριτική ότι η ρήτρα περιορίζει την ελευθερία του λόγου.
Για το πρότζεκτ του «The Band Was Here», ο Νεοϋορκέζος Steve Birnbaum ανιχνεύει περίφημες τοποθεσίες όπου έχουν βρεθεί αγαπημένα είδωλα της μουσικής -και όχι μόνο-.
«Με ενδιαφέρουν οι γυμνές εικόνες στις οποίες είναι εμφανής ο ψυχισμός και η ψυχολογία του ατόμου», εξηγεί η δημιουργός του βιβλίου φωτογραφίας «Centrefold» με θέμα το γυμνό.
Ένα σύνθημα που παραπέμπει στα συνθήματα της εξέγερσης των φοιτητών στο Πολυτεχνείο, τον Νοέμβριο του 1973 και είναι παράλληλα ο τίτλος της ιστορικής έκθεσης «Όλοι εδώ. 50 χρόνια Δημοκρατία» που οργανώνει το MOMus για τον εορτασμό των 50 χρόνων από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Η ματαίωση ήρθε λίγο αφότου ο Ρεπουμπλικανός Τζιμ Μπανκς έστειλε επιστολή στο πανεπιστήμιο λέγοντας ότι θα κινδύνευε να χάσει την ομοσπονδιακή χρηματοδότηση αν επιτρεπόταν ο δήθεν «αντισημιτισμός».
Ίσως η Ιθάκη μας, να είναι τελικά μια παράσταση για την καπιταλιστική κοινωνία, ένα ταξίδι επιστροφής και ένα Φεστιβάλ από το Μαυροβούνιο.
Ο Αμερικανός καλλιτέχνης που είναι γνωστός για τις ψυχεδελικές, out-of-the-box παρεμβάσεις του, ανατρέχει στην άγρια και δημιουργική διαδρομή του.
Η Hanna Eshel δεν έπεισε τον καλλιτεχνικό κόσμο της Νέας Υόρκης. Ο μόνος αξιόπιστος εκθεσιακός χώρος που την φιλοξένησε ήταν η δική της σοφίτα. Όμως, ένας σύμβουλος τέχνης που αναζητούσε σπίτι άλλαξε την ιστορία της.
Από τη Βιέννη και τον πατέρα της ποπ αρτ, Ρόι Λίχτενσταϊν μεταφερόμαστε στο Λονδίνο και τη Yoko Ono και πάλι από την αρχή.
Το 2024 σηματοδοτεί τα 120 χρόνια από τη γέννηση του Καταλανού καλλιτέχνη Dalí, δημιουργώντας μια εξαιρετική συνθήκη για να επανεξετάσει κανείς την εξαιρετική διαχρονικότητα του.
«Πρόκειται για βανδαλισμό σε ευρεία κλίμακα», έγραψε κάποτε η φωτογράφος Tish Murtha για τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση Θάτσερ είχε αποδεκατίσει τις εργατικές κοινότητες της Αγγλίας.
Η μεγάλη ευκαιρία της Lee Miller ξεκίνησε με μια εμπειρία κοντά στο θάνατο.
Μια νέα έκθεση πρόκειται να αναδείξει τον τρόπο με τον οποίο οι καλλιτέχνες αντιμετώπισαν τις πολιτικές προκλήσεις και τις διεθνείς συγκρούσεις, όπως ο πόλεμος του Βιετνάμ και η Παλαιστινιακή υπόθεση.
Η καλλιτέχνις Doreida Xhogu ταξίδεψε μέχρι την Σελενίτσα της Αλβανίας ώστε να «αναμετρηθεί» με το τραύμα αλλά και την πίσσα.
Τα zines για το πανκ, τον φεμινισμό, την κουλτούρα του δρόμου και την εννοιολογική τέχνη μέσα από τις φωτοτυπημένες σελίδες τους και την εκτόξευση της υπόγειας δυναμής τους, της δεκαετίας του 1970.
Η ηθοποιός μίλησε για τα νέα δεδομένα στη ζωή της.
Πόση υπολογίζεται η αξία του.
Το έργο του Banksy είναι αξίας 250.000 έως 500.000 λιρών σύμφωνα με ειδικό, οπότε κρίνεται κάτι περισσότερο από λογικό πως κάποιος θα έμπαινε σε χριστουγεννιάτικο πειρασμό!
Ο δυναμικός χαρακτήρας του πορτρέτου οδήγησε στην ιταλική ονομασία του πίνακα του 1905, A Vele Gonfie, που σημαίνει «με γεμάτα πανιά» ή «με κέφι».
Δεν είναι πρωτόγνωρο καλλιτέχνες να χρησιμοποιούν την ελληνική σημαία για να μεταδώσουν μηνύματα
Σύμφωνα με ένα νέο βιβλίο, η μεταμόρφωση της Νέας Υόρκης τον 20ό αιώνα σε μια ζωντανή, μοντέρνα πόλη οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε μια ομάδα ριζοσπαστικών γυναικών καλλιτεχνών που αγνοήθηκαν από την ιστορία.
Ο νέος κύκλος εκθέσεων του ΕΜΣΤ με τίτλο «Kι αν οι γυναίκες κυβερνούσαν τον κόσμο;» αποτελεί ισχυρή δήλωση ενάντια στην ανδροκρατούμενη τέχνη.
Παράταση εμφανίσεων για την αφηγηματική μουσική παράσταση που διηγείται τα τελευταία 100 χρόνια στην Ελλάδα
Γίνεται σε ένα Σάββατο να ακούσεις ραπ, ροκ και τέκνο; Κι όμως, γίνεται.
Μπορεί να σας προκαλούν αναστάτωση, αηδία ή δέος, αλλά αυτά τα αντισυμβατικά σχέδια αναμφισβήτητα σου τραβούν την προσοχή.
Όταν χάνεται η φροντίδα και η προσοχή αντικείμενα και χώροι ρημάζουν, όμως πάντα θα βγάζει μια μελαγχολία που ενίοτε αποτυπώνεται υπέροχα στον φωτογραφικό φακό.
Θα εκτεθούν έργα των Nan Goldin και Andres Serrano, καθώς και μια ειδική εγκατάσταση φτιαγμένη από δέρμα αγελάδας από την Chiharu Shiota.
Το ντοκιμαντέρ «I'm Not Everything I Want to Be» παρουσιάζει τη φωτογράφο Libuše Jarcovjáková.
Ο πίνακας The Hesitant Fiancée, του 1866, του Auguste Toulmouche επαναχρησιμοποιείται στο διαδίκτυο ως αγωγός για τον θυμό των γυναικών - «Γιατί αυτή η νύφη φαίνεται τόσο αγριεμένη;».
Η Harmonia Rosales, στο έργο της «Η δημιουργία του θεού» απεικόνισε τον θεό ως μαύρη γυναίκα.
Είναι γνωστό ως μια από τις πιο δημοφιλείς εικόνες της τέχνης για τη σεξουαλικότητα του έρωτα, αλλά το γλυπτό του Ογκίστ Ροντέν με τους δύο εραστές έχει μια μπερδεμένη - και αμφιλεγόμενη – ιστορία.
Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη
Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ALTER EGO MEDIA A.E.
Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος
Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673
ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ
Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442