Ελέγχω σημαίνει σκέπτομαι 
Μιχαήλ Στασινόπουλος: Contra naturam
Η ανάπτυξη του ελέγχου είναι ανάπτυξη των δικαιωμάτων, άρα ανάπτυξη του ίδιου του ανθρώπου
Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2024
21o ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΙ
Η σύλληψις του ουσιώδους
Σωκράτης Κουγέας: Πάντα προς νέας οδούς, πάντα προς τα καίρια
Έχουν την μοίραν των και ο βίος των ανθρώπων και η πορεία των πνευματικών βιωμάτων
Μια ζωή ακούραστης δημιουργίας
Σπυρίδων Μαρινάτος: When shall we look upon his like again?
Ένας μεγάλος άνδρας, ένας καλός άνθρωπος
Καινούργιο βλέμμα
Δημήτρης Νανόπουλος: Ζωντανή ελπίδα για το αύριο
Αν θέλουμε η πατρίδα μας να αποκτήσει σταθερό βηματισμό προόδου, οφείλουμε να στρέψουμε τις συντονισμένες προσπάθειές μας προς την παιδεία και την επιστημονική και τεχνολογική έρευνα
Υπερήφανη δρυς
Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος: Σφραγίδα γνήσια ελληνική
Ανεπανάληπτος οιακοστρόφος μέσα στο πλατύ ποτάμι της φιλοσοφικής παράδοσης
«Τη υπερμάχω»
Ζαχαρίας Παπαντωνίου: Η βέργα του πολιτισμένου, η γκλίτσα του τσοπάνη
Aντιπαθούσε και φοβότανε την ιταμότητα, ό,τι ήταν θρασύ, κυνικό
Γεννημένος ποιητής
Γεώργιος Δροσίνης: Ο «Δημιουργός»
Αγάπησε και αγαπήθηκε και γιόμισε το έργο του το δημιουργικό με εικόνες από τις αναμνήσεις του και όχι από τον κόσμο της φαντασίας του
STORIES
Κωνσταντίνος Τσάτσος: Το ήθος του φιλοσόφου στην Προεδρία
Το πέρασμά του από την Προεδρία άφησε ίχνη του πνευματικού του εξοπλισμού
Stories
Σπύρος Ευαγγελάτος: Αφοσιωμένος στο κοινωνικό χρέος, στην κοινωνική αποστολή
Ως ενσυνείδητος πολίτης, ο Ευαγγελάτος δεν υπολόγιζε και δεν αποτιμούσε τις επιδόσεις του με τα μέτρα και τα σταθμά της αγοράς
Πρόσωπα & Ιστορίες
Γεώργιος Βλάχος: Το ατομικό και συλλογικό «γνώθι σαυτόν»
Ύψιστος σκοπός της παιδείας είναι η καλλιέργεια της αισθήσεως του Κοινού Αγαθού ή του Κοινού Συμφέροντος
Πρόσωπα & Ιστορίες
Γεώργιος Δροσίνης: Η αγάπη του ωραίου, του καλού, του αληθινού
Ο λογοτέχνης και ακαδημαϊκός Γεώργιος Δροσίνης απεβίωσε στην Κηφισιά στις 3 Ιανουαρίου 1951
Πρόσωπα & Ιστορίες
Αγαπητός Τσοπανάκης: Η μοναδικότητα και η οικουμενικότητα της αρχαίας ελληνικής κληρονομιάς
Ο Αγαπητός Τσοπανάκης απεβίωσε στις 27 Οκτωβρίου 2005
