Έντονος άνθρωπος 
Λευτέρης Παπαδόπουλος: Εν βρασμώ ψυχής
Τα ποιήματά μου δεν είναι παραγωγή της ψυχής μου και της φαντασίας μου, είναι βιωματικά
Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2024
21o ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ
Πατρώα γη
Μιχάλης Γκανάς: Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά πάρε και τον πατέρα…
Μια μοναξιά που χτίστηκε σιγά σιγά μ' όλα τα υλικά και δίχως λόγια
Πότε θα ξαναμιλήσεις;
Γιώργος Σεφέρης: Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας
Η δίψα του ανθρώπου έχει δώσει σχήμα στα λόγια ενώ ο άνθρωπος δεν είναι πια εκεί
Ο Βελισσάριος της ελληνικής τέχνης
Νίκος Εγγονόπουλος: Υπερρεαλιστής πριν τον υπερρεαλισμό
Η διαχρονία του ελληνικού πνεύματος από έναν πολίτη του κόσμου
Περί αλητείας
Γιώργος Κακουλίδης: Πώς μ' έσωσε ο γάτος μου
Ένας γάτος που τρώει τα χειρόγραφα του Νίκου Καρούζου
Μάρτυς ειλικρινής
Γιώργος Σεφέρης: Ο Όμηρος του 1963
Καρφωμένος σε μια γη και σ' ένα φως που είναι η ζωή του και ο θάνατός του
Ένας μιγαδικός λόγιος
Νάνος Βαλαωρίτης: Ατραπός προς την πηγή της ζωής
Τα τιμαλφή της ελληνικής παιδείας
Ένας άρτιος τεχνίτης
Ανδρέας Εμπειρίκος: Ποιητική τιμιότητα
«Το Παρατηρητήριον δεν μούχλιασε μπροστά μας»
Μνήμη και λήθη
Αντώνης Φωστιέρης: Βιογραφία
Ελάχιστα πράγματα από αυτά που έχουμε ζήσει μπορούμε να θυμηθούμε
Πολιτικός ποιητής
Μίλτος Σαχτούρης: Το σπαραγμένο σώμα της μεταπολεμικής Ελλάδας
Με λίγες λέξεις δημιουργεί μερικά από τα αρτιότερα ποιήματα της ελληνικής γλώσσας
Μια ευγενική μορφή
Χριστόφορος Λιοντάκης: Καινούργια αθωότητα
Ερωτική διάθεση χωρίς ίχνος ναρκισσισμού
Πάντα το ίδιο μαρτύριο
Μάνος Ελευθερίου: Θα γράψω τίποτα της προκοπής;
Οι λέξεις που έρχονται και ξανάρχονται, οι εικόνες που προπηλακίζονται
Γεννήθηκα θυσιασμένος
Νίκος Καρούζος: Ένας ένθεος αναρχοκομμουνιστής
Η σκέψη γεννά την ηθική κι η ηθική δικαιούται το όραμα της αταξικής κοινωνίας, έστω κι ως ουτοπία
Ένα τραίνο
Νάνος Βαλαωρίτης: Παιχνίδια της φαντασίας
Έπεσα να κοιμηθώ και ονειρεύτηκα πως ο Αϊνστάιν μού δίδασκε βιολί - Ο Νάνος Βαλαωρίτης μέσα από το Ιστορικό Αρχείο
Νοσταλγία
Κωνσταντίνος Καβάφης: Οδύσσεια δευτέρα και μεγάλη
Τα επαχθή δεσμά γνωστών πραγμάτων και οικιακών
Ο αμετακίνητος Αλεξανδρινός
Κωνσταντίνος Καβάφης: Ένας άνθρωπος πέρα από τα κοινά μέτρα
Ευαισθησία ποιητή, αλλά και σοφία στοχαστή μεγάλων διαστάσεων
Μπουκέτο από φίδια
Μάνος Ελευθερίου: Σε μισούν γιατί δεν είσαι όμοιός τους, γιατί δεν κάνεις κι εσύ το κακό
Με τρόμο σκέφτομαι τον παραγκωνισμό, το κυνηγητό και την καταδρομή ενάντια σ' ανθρώπους που κάποια στιγμή το έργο τους έλαμψε σαν υπέρλαμπρο άστρο
Ήρωας του πνεύματος
Γεώργιος Βιζυηνός: Γλυκύς σαν το φως του φεγγαριού
Ο δρόμος προς την κατάκτηση του καλού είναι ανηφορικός και δύσβατος
Έκανε ιστορία
Γιώργος Ιωάννου: Με μπέσα και φιλότιμο
Συγγραφέας που άφησε πίσω του βιβλία, πατήματα και αίμα ζωής
Καθημερινές λέξεις
Τάκης Βαρβιτσιώτης: Μονάχα με την ποίηση
Η θλίψη που ενδημεί στο βάθος των ματιών
Γεννημένος ποιητής
Γεώργιος Δροσίνης: Ο «Δημιουργός»
Αγάπησε και αγαπήθηκε και γιόμισε το έργο του το δημιουργικό με εικόνες από τις αναμνήσεις του και όχι από τον κόσμο της φαντασίας του
Έξαρση ψυχής
Λορέντζος Μαβίλης: H πίκρα της ζωής
Στον Μαβίλη έχουμε την τελευταία μεγάλη αναλαμπή της λυρικής δημιουργίας των Επτά Νησιών
Αγρευτής αισθητισμού
Ναπολέων Λαπαθιώτης: Ξεκίνησε σα μετέωρο, έσβησε σα σκιά
Ο αγέρωχος δανδής της οδού Σταδίου
Ελληνική φυσιογνωμία
Νίκος Εγγονόπουλος: Ο άνθρωπος είναι η κλίμακα για καθετί
Η ελληνική, η βυζαντινή ζωγραφιά αναπνέει αδέσμευτη και αποπνέει ανεμελιά και λεβεντιά
Φαινόμενο σπάνιο
Τάσος Λειβαδίτης: Η απελπισία των γνωστικών
Ξένος είναι ο κόσμος για τον Λειβαδίτη — κι αυτός για τον κόσμο
«Αληθινά» τραγούδια
Οδυσσέας Ελύτης: Στο πέλαγος του τραγουδιού
«Σωκράτη, μουσικήν ποίει και εργάζου»
Ημέρα δικαίωσης
Οδυσσέας Ελύτης: Οι πρώτες στιγμές μετά την αναγγελία του μεγάλου νέου
Ο Ελύτης παραδίδεται στη διεθνή επικαιρότητα
Παρμενίδεια ευθυτένεια
Νίκος Καρούζος: Η ζωή δεν έχει πώμα
Η ενοχή κατέναντι της ανθρώπινης δυστυχίας
STORIES
Νίκος Καρούζος: Η Ελλάδα ζει με πανικούς
Ο τόπος αυτός δεν είχε ποτέ σωστή και δημιουργική εκπαίδευση
IN MEMORIAM
Ανδρέας Αγγελάκης: Τα χέρια δεν λένε ποτέ ψέματα
Προσωπική απερήμωση, υπαρξιακή καταπόνηση
STORIES
Νάνος Βαλαωρίτης: Η αρχαία Ελλάδα είναι παρούσα ως στοιχειωμένη κόρη
Δεν έχουμε μάτια να δούμε, μάτια να δούμε τον εαυτό μας, την αρχαιότητα, όπως την βλέπουν από μακριά οι ξένοι
STORIES
Γιώργης Παυλόπουλος: Δηιδάμεια και Πειρίθους
Καθόλου δεν την ξάφνιαζε κάθε φορά που της ριχνόταν
STORIES
Ιάσων Δεπούντης: Οι κοντινοί μας ήλιοι
Πνεύμα ανήσυχο και δημιουργικό, με έργο πρωτοποριακό και αυτόχρημα αντισυμβατικό
STORIES
Αντώνης Φωστιέρης: Ποίηση ριζοσπαστική, σημαντική, μεγάλη
Όλη η ποίηση του Φωστιέρη διατρέχεται από τη διφορούμενη φύση, μια φύση που συγχρόνως εγκυμονεί κινδύνους και μεγάλες ηδονές
IN MEMORIAM
Νίκος Γκάτσος: Ταπεινή τέχνη χωρίς ύφος
Η πιο φωτεινή συνείδηση της ελληνικής γλώσσας και παράδοσης
STORIES
Δημήτρης Κανελλόπουλος: Honori Sanctissimae Trinitatis
Η λεωφόρος Λένιν δεν είναι κόκκινη καθώς τη φανταζόμαστε
STORIES
Τάσος Λειβαδίτης: Ένας αξιοπρεπής τραυματισμένος
Οι νεκροί δεν γερνούν πια, δεν διαψεύδονται κι' ούτε πεθαίνουν
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ
Γιώργος Σαραντάρης: Ίσως ο θάνατος να τον βρήκε στη σωστή στιγμή...
Αν έπρεπε να τον τοποθετήσουμε κάπου, θα ήταν μεταξύ του Ελύτη και του Σεφέρη
STORIES
Ερρίκος Μπελιές: Η αγάπη δεν είναι ποτέ συναλλαγή
Ένας άνθρωπος με σπάνια καλλιέργεια και ξεχωριστό ήθος
IN MEMORIAM
Ντίνος Χριστιανόπουλος: Κούραση πιο τρομαχτική από την ποίηση υπάρχει;
Οι στίχοι διαλαλούν τα μυστικά μας
12
