Αδριανού απομνημονεύματα 
Μαργκερίτ Γιουρσενάρ: Sub specie aeternitatis
Η Ελλάδα, η Ρώμη, ο κόσμος, εμείς
Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2024
21o ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Ο μαρξισμός και ο φροϋδισμός
Αλμπέρτο Μοράβια: Ένας πολίτης του κόσμου
Όλες μου οι ηρωίδες είναι γυναίκες επαναστατημένες
Λογοπαίγνια
Ντόρις Λέσινγκ: Η ταξιδεύτρα
Σκοπός είναι, προσπαθώντας να κάνεις κάτι καλό, να μη σκοτώνεις ανθρώπους και να μην καταστρέφεις τους πολιτισμούς τους
Φωνή έμπνευσης και ενθάρρυνσης
Ε. Ε. Κάμμινγκς: Πάντοτε συγκλονιστικός
Η ποίηση του Κάμμινγκς είναι το βλέμμα ενός έκθαμβου παιδιού μπροστά στη φύση
Ο υπηρέτης του πνεύματος
Φρανσουά Μωριάκ: Η σύγκρουση της Κυβέλης και του Χριστού
Φιλολογική μεγαλοφυΐα της Γαλλίας
Δεν είμαι της εξήγησης
Χάρολντ Πίντερ: Έξι ήρωες σε ένα θέατρο που έπαιρνε 700 ανθρώπους
Ένα έργο πρέπει να μιλάει μόνο του
Η πυραμίδα
Αντρέ Μωρουά: Αυτό που φτάνει για να είναι κανείς ευτυχής
Ποτέ ο αγών δεν θα είναι άνευ ελπίδος
Γαλήνια δύναμη
Γουίλιαμ Φώκνερ: Το τέλειο είναι απλησίαστο για τον συγγραφέα
Η συγγραφική ζωή και η κανονική ζωή είναι διαφορετικά πράγματα
Της ποίησης χείμαρρος
Πάμπλο Νερούδα: Φωνή παντοτινά ηχηρή
Της τυραννισμένης χώρας ο μεγάλος ποιητής
Ο θαυμαστής της ελληνικής αρχαιότητας
Λέων Τολστόι: «Αγαπώ τον Όμηρον»
Ο Τολστόι χαρακτηρίζει την «Ιλιάδα» και την «Οδύσσειαν» ως αριστουργήματα υψηλής τέχνης
Το παράσημο
Αντόν Τσέχωφ: Ο αναμάρτητος τον λίθον βαλέτω...
Τι λίγους που επρότειναν για παρασημοφορία...
Αγωνία
Πάμπλο Νερούδα: Ποίηση χωρίς υπογραφή, όπως οι ναοί, όπως οι οροσειρές των Άνδεων
Χωρίς τον Πάμπλο Νερούδα η σύγχρονη λατινοαμερικανική λογοτεχνία δεν θα υπήρχε
Ψυχή διαυγής
Φραντς Κάφκα: Ο μεγαλύτερος ανατόμος του φόβου
Τραγικός κυνηγός της χίμαιρας του απόλυτου
Το ψέμα
Ισμαήλ Κανταρέ: Η μάγισσα
Μία πεδιάδα που, τοποθετημένη από λάθος ανάμεσα στα βουνά, εμπόδιζε τους Βαλκάνιους να κοιμηθούν ήσυχοι
Σχεδόν ανεξιχνίαστη φυσιογνωμία
Φερνάντο Πεσσόα: Σαν να μην ήταν ποιητής...
Το προσωπείο είναι το πρόσωπο
Με τα μάτια του έρωτα
Χένρι Μίλερ: Όταν είμαι ανίκανος να γράψω, ζωγραφίζω
Συχνότατα ο ζωγράφος μάς κάνει να δούμε και να αισθανθούμε αυτό που αγνοούμε
Μετρημένη διαύγεια
Ερρίκος Ίψεν: Η αρχοντιά του χαρακτήρα, του μυαλού, της θελήσεως
Κανένας άλλος θεατρικός συγγραφέας δεν κατάλαβε τόσο καλά τις γυναίκες όσο ο Ίψεν
Τα στάδια του έρωτα
Σαρλ Μπωντλαίρ: Πορτρέτα εραστών
Όλοι ανεξαίρετα οι άντρες πέρασαν κάποτε την ηλικία των αγγέλων
Leistungsprinzip
Χάινριχ Μπελ: Πέρα για πέρα απάνθρωπη μια κοινωνία που στηρίζεται μόνο στο κέρδος και στην επιτυχία
Η εξατομίκευση του επιτεύγματος και της φήμης είναι μια μόνιμη απάτη
«Αμέρικαν λουκ»
Τζον Στάινμπεκ: Εμείς οι Αμερικανοί
Είμαστε τόσοι λαοί και διδαχθήκαμε να γίνουμε ένας
Ο πολυμαθής
Θόρντον Ουάιλντερ: Πάντα με καινούριο πρόσωπο, πάντα σε καινούριους δρόμους
Σκοπός της λογοτεχνίας είναι η παρατήρησις και περιγραφή της ανθρωπίνης καρδιάς
Αρμονία
Ζοζέ Σαραμάγκου: Όπως οι νίκες έτσι και οι ήττες δεν είναι ποτέ οριστικές
Η ποίηση μπορεί να αγγίξει το ανείπωτο
Όλα ή τίποτα
Αλμπέρ Καμύ: «Κάναμε αυτό που έπρεπε»
Εκεί που ευδοκιμεί το ψέμα προαναγγέλλεται και διαιωνίζεται η τυραννία
Ο δίκαιος δικαστής
Λέων Τολστόι: Ο δικαιοκρίτης
Ο βασιλιάς ήξερε καλύτερα από τον καθένα τι σπάνιο πράγμα είναι ένας δίκαιος δικαστής σ’ αυτό τον κόσμο
Εξαιρετικός ποιητής
Έζρα Πάουντ: Κατάρρευση μέσα στην ενοχή και τη σιωπή
Ένας πολύ ταραγμένος και παράξενος νους
«Απελπίσου και πέθανε»
Τζον Στάινμπεκ: Το κατά Πλωρίτη ρέκβιεμ του νομπελίστα συγγραφέα
Η θλιβερή ιστορία ενός «νεκρού» συγγραφέα
Τίποτα κοινό
Όσκαρ Ουάιλντ: Η εκδίκησις των μετριοτήτων
Ο Ουάιλντ, που τόσο κατεδιώχθη ζωντανός, εκαλύφθη από εγκώμια νεκρός
«Σημείο Ωμέγα»
Γκράχαμ Γκρην: Ο ρομαντισμός της αποτυχίας
Ο συγγραφέας δεν επιτρέπεται να είναι μόνιμα πιστός σ' ένα κόμμα, σε μια πίστη
Το «Κατηγορώ»
Εμίλ Ζολά: Ο διανοούμενος
Ο αντίκτυπος της ενεργού ανάμειξης του Εμίλ Ζολά στην πασίγνωστη Υπόθεση Ντρέιφους ήταν εκκωϕαντικός
Πίστη εκμυστηρευμένη
Τ. Σ. Έλιοτ: Η κοινή ευρωπαϊκή κληρονομιά
Περί της ενότητας του ευρωπαϊκού πολιτισμού
Ανθρώπινο πνεύμα
Γουίλιαμ Φώκνερ: Αυθεντική δύναμη
Ο αδέξιος καλός χριστιανός των προπολεμικών καιρών
Μανιασμένα θηρία
Έριχ Μαρία Ρεμάρκ: Χρόνια ολόκληρα σκοτώναμε μόνο
Είμαστε αναίσθητοι, νεκροί, που κάποια τρομερή μαγεία δίνει τη δύναμη να τρέχουμε και να σκοτώνουμε
Ιστορικό Αρχείο
Έρνεστ Χέμινγουεϊ: Το σύμβολον της ανθρωπίνης φύσεως
Η καταπληκτική ιστορία ενός Κουβανέζου γέροντος ψαρά
STORIES
Φρανσουά Μωριάκ: Δαίμονας ή άγγελος;
Η πάλη του συγγραφέα με τους δαίμονές του και τις σφίγγες του
STORIES
Χόρχε Λουίς Μπόρχες: Φοβάμαι την ελπίδα
Αρκεί ένας απλός, φυσικός πόνος για ν' αρνηθούμε την ύπαρξη ενός παντοδύναμου Θεού
STORIES
Γερτρούδη Στάιν: Η πρωτοπόρος, η εκκεντρική
Το θρυλικό καλλιτεχνικό σαλόνι της Στάιν, στο Παρίσι, αποτέλεσε τόπο συνάντησης ιδεολογικών ρευμάτων και πόλο έλξεως για προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχνών
STORIES
Τζορτζ Μπέρναρντ Σω: Ο μεφιστοφελικός
Συχνά δεν καταφέρνει κανείς να αντιληφθή πού σοβαρεύεται και πού παραδοξολογεί ή διασκεδάζει απλώς με τον εαυτό του και όλο τον άλλο κόσμο
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ
Μαρσέλ Προυστ: Το άχρονο
Ο Προυστ είναι από τους συγγραφείς που δεν γνοιάστηκαν πώς να γίνονται αρεστοί
STORIES
Έριχ Μαρία Ρεμάρκ: Το «Ουδέν νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο» γράφτηκε μονάχο του
Μια μορφή μοναχική
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ
Κάρολος Ντίκενς: Ο ανικανοποίητος
Ήταν πλούσιος, η φήμη του δε γνώρισε ποτέ κάμψη, και όμως δεν ήταν ευτυχισμένος
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ
Μπόρις Πάστερνακ: Ο ζωγράφος της ρωσικής ζωής
Ο Πάστερνακ ουδέποτε απέκρυψε τας αντιλήψεις του περί του κομμουνιστικού συστήματος
IN MEMORIAM
Βίκτωρ Ουγκώ: Παγκόσμια δόξα, παγκόσμια φυσιογνωμία
Ο ποιητής των αδικημένων, ο ποιητής της ελευθερίας και της απολυτρώσεως
STORIES
Μπέρτραντ Ράσελ: Για την απληστία και τη ματαιοδοξία
Το κακό με τη ματαιοδοξία είναι ότι όσο πιο πολύ την ταΐζεις τόσο περισσότερο θεριεύει
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ
Μπέρτραντ Ράσελ: Ελάχιστα άγγιξε χωρίς να τα ανατρέψει
Μια από τις κορυφαίες διάνοιες του 20ού αιώνα
