Γαμπρός

Θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο, είναι πραγματικότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά την τοποθέτηση στη θέση του προέδρου της ΕΡΤ του δημοσιογράφου Κωνσταντίνου Ζούλα, έκανε δριμύτατη επίθεση κατά της κυβέρνησης, διότι λέει «καταλύει κάθε δυνατότητα αντικειμενικής ενημέρωσης».

Μάλιστα, για να γίνει πειστικότερη η επίθεση κατά της κυβερνητικής επιλογής, διακινήθηκαν, σε ορισμένες περιπτώσεις από κοινοβουλευτικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, κατασκευασμένοι δήθεν διάλογοι στο Τweeter του Ζούλα με τον χρυσαυγίτη Κασιδιάρη ή ρατσιστικές αποστροφές του. Ολα κατασκευές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι η τοποθέτηση στην ΕΡΤ του πρώην επικεφαλής στο γραφείο Τύπου του Κυριάκου Μητσοτάκη δείχνει πρόθεση ελέγχου «της δημόσιας συχνότητας από το πρωθυπουργικό γραφείο». Λες και αν τοποθετούνταν ένας οποιοσδήποτε άλλος πρόεδρος δεν θα είχε δυνατότητα ελέγχου, αν ήθελε, το πρωθυπουργικό γραφείο. Το μπουζούκι είναι όργανο…

Ή λες και επειδή δεν είχε τοποθετηθεί στην ΕΡΤ, πρόεδρος ή διευθυντής, κάποιος πρώην επικεφαλής στο γραφείο επικοινωνίας του Τσίπρα, δεν λειτουργούσε έως πρόσφατα η λεγόμενη δημόσια τηλεόραση ως παράρτημα των επιλογών του Μαξίμου.

Λες και δεν είχε συνυφανθεί η ενημερωτική ζώνη της κρατικής τηλεόρασης τα περασμένα χρόνια με επιθετική προώθηση της συριζαϊκής αντίληψης για τα πράγματα. Λες και για πλάκα ασχολούμασταν με διάφορες προσωπικότητες της ΕΡΤ που μετέτρεψαν ζώνες της δημόσιας τηλεόρασης σε «καλτ».

Λες και είναι φυσιολογικό να ρωτάει δημοσίως μια πρόεδρος της Βουλής (η Ζωή Κωνσταντοπούλου) τους υποψήφιους για την ηγεσία της κρατικής τηλεόρασης «πού ήταν το βράδυ που έπεσε το μαύρο».

Λες και είναι σύνηθες η κρατική τηλεόραση να χρησιμοποιεί το δελτίο ειδήσεων για να μεταδώσει μία και μοναδική είδηση, την ομιλία του πρωθυπουργού – μάλιστα το βράδυ που διαλύθηκε η Βουλή και προκηρύχθηκαν οι εθνικές εκλογές.

Λες και δεν παραδόθηκε η ΕΡΤ σε αριστερόστροφους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές τύπου Καλφαγιάννη, μείζον έργο των οποίων είναι το κιτς μνημείο δήθεν για τα θύματα του αγώνα προκειμένου να ξαναλειτουργήσει η κρατική τηλεόραση.

Προφανώς, είναι κατανοητή η ανησυχία των πολιτών που επιζητούν κρατική τηλεόραση πάνω από τον μέσο όρο των ελληνικών ΜΜΕ. Ζωντανό κύτταρο πολιτικού και πολιτιστικού πλουραλισμού. Μοντέλο δημιουργικότητας, πολιτιστική πρόταση μοντέρνα και εξωστρεφή, κιβωτό διατήρησης της εθνικής μνήμης. Και ασφαλώς, κερδοφόρο και όχι επιδοτούμενο οργανισμό.

Γι’ αυτούς τους στόχους, όμως, ας μην προτρέχουμε. Ας μην αποδίδουμε προθέσεις ελέγχου που πιθανότατα δεν υπάρχουν. Κι ας κρίνουμε βάσει των εξελίξεων.Στο κάτω κάτω, η κυβέρνηση έχει αναλάβει δεσμεύσεις απέναντι στους πολίτες και για τη δημόσια τηλεόραση που θα φτιάξει. Επελέγη να τη φτιάξει ο Ζούλας. Καλή επιτυχία. Καλό είναι να θυμάται ότι στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό. Και τον Γαμπρίτσο.