Ο Αθ. Ράντος ξανά στο στόχαστρο του ΣΥΡΙΖΑ

Ο Αθ. Ράντος είναι από τους πιο γνωστούς ανώτατους δικαστές. Χαίρει μεγάλου κύρους στην ελληνική νομική κοινότητα για τη συγκρότησή του, ακόμη και από αυτούς που μπορεί να διαφωνούν με τις απόψεις του.

Τις προηγούμενες μέρες ήρθε στο ξανά στο προσκήνιο με αφορμή τις επιθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση για την πρόταση να τοποθετηθεί η κόρη του σε θέση εισηγήτριας στην Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Όμως, δεν είναι η πρώτη φορά που στοχοποιείται από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η πρώτη φορά ήταν κατά την εκδίκαση της προσφυγής κατά του νόμου Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, με βασικό επιχείρημα ότι στη διαδικασία αδειοδότησης δεν συμμετείχε το ΕΣΡ.

Τότε ο επικοινωνιακός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε μια προσπάθεια να επηρεάσει το αποτέλεσμα αποφάσισε να στοχοποιήσει τον Ράντο, με μια σειρά άθλιων δημοσιευμάτων αλλά και με την άσκηση πειθαρχικού ελέγχου από τον αρμόδιο υπουργό Ν. Παρασκευόπουλο (που κατέληξε αργότερα στην πλήρη απαλλαγή του ανώτατου δικαστικού).

Το αποτέλεσμα ήταν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που υπολόγιζαν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτού του είδους η στοχοποίηση ενός δικαστικού με μεγάλο κύρος τελικά έκανε ακόμη πιο αποφασιστική την εναντίωση στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις και όλοι ξέρουμε ποια ήταν η απόφαση του ΣτΕ για τον συγκεκριμένο νόμο.

Πολλοί είπαν τότε: «ας τους γίνει μάθημα το πάθημα».

Όμως, φαίνεται ότι στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν το «δις εξαμαρτείν» ένδειξη σοφίας και αποφάσισαν ξανά να στοχοποιήσουν τον ίδιο δικαστικό.

Υποθέτουμε ότι για να είναι σίγουροι ότι και αυτοί τη φορά θα χάσουν την όποια προσφυγή στο ΣτΕ.

Όσο για το τρομερό νομικό επιχείρημα που επικαλούνται οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ ; Ότι εφόσον οι αποφάσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού προβάλλονται στο ΣτΕ, τότε υπάρχει θέμα ασυμβίβαστου.

Με το σκεπτικό αυτό τα παιδιά των δικαστικών δεν θα πρέπει ούτε να διορίζονται σε οποιαδήποτε θέση στο δημόσιο, ή σε κάποιο δημόσιο οργανισμό, διότι θα έχουν ευνοϊκή μεταχείριση στο ΣτΕ, να μην ασκούν επαγγέλματα όπως η δικηγορία, διότι θα έχουν ευνοϊκή μεταχείριση στα δικαστήρια, και γενικά να μην ασκούν οποιαδήποτε δραστηριότητα στη χώρα, εφόσον πάντα θα μπορούν να ελπίζουν σε ευνοϊκή δικαστική μεταχείριση.